Do you?

Όλα τα Δοκίμασα απόψε.
Να ταιριάξω το Δέλτα με την ήττα, για να μπορέσω να θυμηθώ το όνομα μου.
Διαίρεση και Δόσιμο-ολοκληρωτικό.
Τη Δύναμη μου ολάκερη με τα Δεν όλου του κόσμου.

ΟΔοφράγματα του Δρόμου, στις μάχες.
Και εκεί στις μάχες Δόντια και Δόρατα παρέμειναν στην άκρη .

Ποτέ Δεν τ ακόνισα.-Και ας λέγεται Δειλία.
Σαν να χουν Δίκιο τελικά.
Όχι το Δίκιο του πατέρα ,το άλλο Δίκιο –της μάζας.
Και μένω πάντα με ΔαχτυλίΔια στο λαιμό να φτιάχνουν Δάκρυνους κόμπους.
Και ΔαχτυλίΔια από καπνό.
Τα βράΔια, που ο Ήλιος μου κοιμάται-(Δέσιμο).
Μόνο ένα ζωντανό Δέρμα θα υπάρχει πάντα, μισό μέτρο απέναντι, σκουρόχρωμο και φλεγόμενο να Διώχνει τα Δεν απ τα μάτια μου. Και μια ζεστή ανάσα. Δική σου.
Και εκεί που έφυγε ο Δεκέμβρης ταξίΔι στο χρόνο, φτάνει η Δευτέρα να φαντάζει σαν Δεσπόζουσα μέρα της βΔομάΔας. Δόσιμο, Δέσιμο, Δίλλημα. Διαίσθησης παιχνίΔια.(ΑηΔίες)
Δάσος; Δέντρο;
Θα αρκεστώ στο τελευταίο Δρεπτό σου άνθος. Τριαντάφυλλο Baccara.
Κόκκινο του πάθους ,Μαύρο της αντίΔρασης.-Δική μου.
Και η Δύση απέναντι. Σαν Δήλωση που κάθε μέρα αλλάζει .
Ν ανοίγει Δρόμους στη θάλασσα της ΠεΔής μας, του ΜανταμάΔου μου, του μικρού μικρού παράΔεισού μου,
Και ένα Δεμάτι όνειρα σαν Δώρο της Δροσιάς της ροΔαυγής.
Κάθε ροΔαυγής.
ΔωροΔοκίες της ζωής …
Σαν Δέλτα ,σαν D…
D for Dare…