Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Παραιτούμαι



Παραιτούμαι, δεν αντέχω άλλο
για τα πάντα να σε συγχωρώ
και μπορώ με δράκους να τα βάλω
όμως με το ψέμα δεν μπορώ

Και να το παλέψω τι θ’ αλλάξει
άλλη μια φορά θα πληγωθώ
κράτα τη ζωή που σου `χω φτιάξει
κι άσε με να φύγω να σωθώ

Παραιτούμαι, απ’ τη ζωή σου παραιτούμαι
απ’ όσα ζήσαμε και ζούμε παραιτούμαι
χωρίς απαίτηση για ό,τι δικαιούμαι

Παραιτούμαι, απ’ τη ζωή σου παραιτούμαι
απ’ την ελπίδα να τα βρούμε
παραιτούμαι
και τίποτα άλλο πια δεν έχουμε να πούμε
Παραιτούμαι…..

Για ποια σχέση θες να προσπαθήσω
τσάμπα και χωρίς προοπτική
με τι όπλα πια να πολεμήσω
όταν η αγάπη δεν αρκεί

Παραιτούμαι, απ’ τη ζωή σου παραιτούμαι
απ’ όσα ζήσαμε και ζούμε παραιτούμαι
χωρίς απαίτηση για ό,τι δικαιούμαι

Παραιτούμαι, απ’ τη ζωή σου παραιτούμαι
απ’ την ελπίδα να τα βρούμε
παραιτούμαι
και τίποτα άλλο πια δεν έχουμε να πούμε
Παραιτούμαι…..



Επειδή το αγαπώ, επειδή είναι Παρασκευή -δύσκολης βδομάδας,
 επειδή νιώθω πολύ κουρασμένη επειδή το χτες δεν σήμαινε τίποτα σε κανέναν,
επειδή η άνοιξη χάθηκε στις 10 τ Αυγούστου
επειδή δεν βρίσκω ούτε έναν λόγο
επειδή
επειδή
επειδή
επειδή
 δέκα χιλιάδες επειδή....
Σαν να ναι απ το επίτηδες...
 Καλό Σ-Κ



Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Εκκρεμότητα...





Εκκρεμότητα- Νατάσα Μποφίλιου

Μη μου αγχώνεσαι
Δεν το κουνάω απ’ τη θέση μου
Αλλάζω απλά ταυτότητα
Μπορώ και προσαρμόζομαι
Κι από άνθρωπος σου σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
Θα γίνομαι εκκρεμότητα 

Μη μου αγχώνεσαι
Απλά επιβιβάζομαι
Κι εγώ στη μονιμότητα
Μπορώ και συμβιβάζομαι
Και βλέπω τώρα την ουσία
Στις σχέσεις μόνο η απουσία
κρατά μια σταθερότητα

Ο άνθρωπος σου ο σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός 
θα γίνεται εκκρεμότητα.


Ατη σημερινη διαδρομή συντροφιά. 
Μαζί με τη μελαγχολία της συννεφιασμένης μέρας και τη γλύκα της βροχής
Πανσέληνος είναι, θα περάσει....

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Καλή βδομάδα





Σ έχω δν σ έχω....
Σ’ έχω δε σ’ έχω, σε κρατώ δε σε κρατώ
Ελπίζω δεν ελπίζω
Σε ονειρεύομαι

Είσαι δεν είσαι πάλι αυτή που με καλεί
Μένω δε μένω πάλι μένω απ’ την αρχή
Ελπίζω δεν ελπίζω
Σ’ ονειρεύομα



Γίνεσαι φωτιά κι αέρα, νερό κι αέρας, φωτιά
Μες τα χέρια μου κοιμάσαι χάνεσαι μετά

Σ’ έχω δε σ’ έχω, πάντα εσύ με οδηγείς
Μπαίνω δεν μπαίνω στ’ αδειανό μιας φυλακής

Σ’ αγγίζω δε σ’ αγγίζω
Σε ονειρεύομαι
Ελπίζω δεν ελπίζω
Σ’ ονειρεύομαι
Το ακουσα χτες... Είχα καιρο να σταθώ πάνω του, μουσική κ στίχο. 
Μου βγαλε μια πικρα μικρή και μια ακόμα πιο ασήμαντη απογοήτευση. 
Καλή βδομάδα εν ολίγοις....



Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Στο τέλος των γιορτών...




 Παράπονο μου- Ξανθίππη Καραθανάση
Θα βάλουν πάλι τις σημαίες στα μπαλκόνια
και οι φαντάροι καλοκαιρινά,
κι εγώ πιο μόνος κι από τ’ αηδόνια,
μπροστά στην πόρτα σου θα `ρθω για ζητιανιά,
κι εγώ πιο μόνος κι από τ’ αηδόνια,
μπροστά στην πόρτα σου θα `ρθω για ζητιανιά.

Θα παίξω πάλι στα κρυφά το θάνατό μου
σα νυχτοπούλι μέσα στις αυλές,
μη με μαλώνεις παράπονό μου,
είμαι μικρός και δεν αντέχω τις πληγές,
μη με μαλώνεις παράπονό μου,
είμαι μικρός και δεν αντέχω τις πληγές.

Θα ρίξουν πάλι το σταυρό στην παραλία,
πως με πληγώνουν τούτες οι γιορτές,
μη με κοιτάζεις με μάτια κρύα,
κι ειν’ τα τραγούδια μου πιο μόνα από χτες,
μη με κοιτάζεις με μάτια κρύα,
κι ειν’ τα τραγούδια μου πιο μόνα από χτες

 Τ άκουσα τ αγάπησα τ ανεβάζω...
Καλησπέρα...
Και του χρόνου
Φώτα αναμμένα τα μυαλά και οι σκέψεις μας...

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Σήκω κυρά΄μ να στολιστείς...(ξανά)

Επειδή η σημερινή νύχτα είναι μια απ τις πιο όμορφες νυχτιές στο χωριό, μελωδική, αλλιώτικη,κρύα παραδοσιακή και απόλυτα ανδρική ,και επειδή οι γιορτές τελειώνουν, θα τελειώσουν με τ αγαπημένα μου κάλαντα..


Το σπίτι στην εντέλεια κάθε τέτοια νύχτα...Στολισμένο και καθαρό.
Πάνω στο τραπέζι ο ασημένιος δίσκος ,με το πλεκτό πετσετάκι μέσα, και τα καθαρά ποτήρια.
Η φοντανιέρα με τα σοκολατάκια δίπλα,και μια ακόμα με μανταρίνια καθαρισμένα.
Όλα σε ετοιμότητα πριν πέσει η μάνα για ύπνο.
Παραμονή των Φώτων.
Και ανδροπαρέες ξεχυμένες στο χωριό εκεί γύρω στις δώδεκα,ίσως και παραπάνω.
Τα Κάλαντα των Φώτων.
Και άρχιζαν οι πρώτες φωνές να ζυγώνουν τραγουδώντας στην Αλάνα.
Βραχνές,φάλτσες,καλίφωνες,αταίριαστες....


Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη θεία βάπτιση να πώ στ’ αρχοντικό σας


Άρχιζαν οι πρώτες μαντεψιές.
Είναι εκείνος,είναι ο άλλος...
Ώσπου να φτάσουν στην πόρτα,τραγουδώντας και χτυπώντας.


Αύριο είναι των Φωτών που αγιάζει ο κόσμος όλος

Και οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο χέρι

Και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη

Βοήθεια να ‘χουμε τον Χριστόν τον Άγιο Ιωάννη


Ο πατέρας αγουροξυπνημένος,κατέβαινε και άνοιγε.
Ήχος πιο δυνατός,και μεις στο κεφαλόσκαλο να δούμε ποια παρέα ήταν.
Να επιβεβαιώσουμε ποιά παρέα ήταν.


Στη Γαλιλαία ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει

Πως ο Χριστός βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση

Σαν φωτιστούνε τα βουνά κι οι θάλασσες βουλιάξουν

Θα αρμενίζουν με χαρά και το θεό δοξάζουν


Να γελάσουμε με τα μεθυσμένα καλαμπούρια και τις ήδη βραχνιασμένες φωνές.
Με τα κεράσματα και τις ευχές

Σήκω κυρα μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα

Που θα βαπτίζουν το Χριστό κι είναι μεγάλη η δόξα

Φέρτε πανέρια κάστανα πανέρια πορτακάλια

Αν έχεις και γλυκό κρασί κέρνα τα παληκάρια

Να πιουν να ξεβραχνιάσουνε να τραγουδούν καθάρια


Και μετά πάλι πίσω στα κρέβάτια μας.
Μέχρι τις τρείς περίπου το πρωί.
Μελωδίες και τραγούδια.
Πού και που καμια καντάδα ξώφαλτση κάτω από ανοιχτά παράθυρα.
Και γέλια.
Πώς τη ζήλευα αυτή τη νύχτα πάντα..και τις ανδροπαρέες όλες...
Τα πιο όμορφα κάλαντα,και η πιο όμορφη νυχτιά των γιορτών στο χωριό.
Τη νύχτα που τα τραγούδια και οι φωνές θα διώξουν τα καλικαντζαράκια κάτω απ τη γη.
Ξανά να ροκανίζουν το δέντρο της ζωής...

"Των Θεοφανείων όμως... «Φέγατε, να φεύγουμε, τι έφτασ’ ο τουρλόπαπας με την αγιαστήρα του, ο παπάς με αγιασμό, χωριανοί με το θερμό.»

Κι έτσι γυρίζουν κακήν κακώς στον κάτω κόσμο.

Αλλά εκεί -ωχ! συμφορά τους!-.

Το δέντρο της γης έχει θρέψει κι άντε πάλι την πριόνα απ’ την αρχή.

Και άιντε πάλι οι μαύροι...

Κόβε πριονάκι μου κι η ώρα πλησιάζει.

Χριστούγεννα ζυγώνουνε... το αίμα μας και βράζει!"

(Απ την αγέλαστη πολιτεία των Κατσιμιχαίων)



Δυστυχώς τα κάλαντα δεν τα βρήκα σε μουσικό κομμάτι...

Μόνο τους στίχους θυμόμουν.

Πάντως πραγματικά είναι τα πιο όμορφα κάλαντα..



Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη θεία βάπτιση να πώ στ’ αρχοντικό σας

Αύριο είναι των Φωτών που αγιάζει ο κόσμος όλος

Και οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο χέρι

Και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη

Βοήθεια να ‘χουμε τον Χριστόν τον Άγιο Ιωάννη

Στη Γαλιλαία ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει

Πως ο Χριστός βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση

Σαν φωτιστούνε τα βουνά κι οι θάλασσες βουλιάξουν

Θα αρμενίζουν με χαρά και το θεό δοξάζουν

Σήκω κυρα μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα

Που θα βαπτίζουν το Χριστό κι είναι μεγάλη η δόξα

Φέρτε πανέρια κάστανα πανέρια πορτακάλια

Αν έχεις και γλυκό κρασί κέρνα τα παληκάρια

Να πιουν να ξεβραχνιάσουνε να τραγουδούν καθάρια


Και του χρόνου γιορτές... και αύριο είπαμε πάμε να πιάσουμε σταυρό....
η θάλασσα θα χει 15 βαθμούς...
Να δω ποιός θ αντέξει να βουτήξει...
Στο Λαύριο αδερφια...

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Πριν μερικές ώρες έφτασε ο καινούριος χρόνος...

Ποδαρικό με ρόδι...
Να ναι κόκκινος, να ναι δικός μας,
Να είναι γεμάτος...
Υγεία,
Αγάπη,
Τρανταχτά γέλια,
Δυνατά τραγούδια,
Όλα τα παιδιά του κόσμου γελαστά

Και πολλές πολλές πολλές στιγμούλες μικρές ,αλλά από εκείνες που κάνουν τη ματιά να σπιθιρίζει


Και επειδή ο χρόνος αυτός θα είναι γλυκός...
κερνάμε γλυκά...
Αααα έφτασε και ο Άη Βασίλης στο σπίτι μας...
Όλη η χαρά της μέρας στη χαρούμενη κραυγή του μικρού 
όταν είδε το γάλα του Άη Βασίλη να έχει λιγοστέψει, τα μελομακάρονα και την πίτα να έχουν φαγωθεί
και το καρότο για τον Ρούντολφ να λείπει...
(και τα δώρα, μην ξεχιόμαστε)

Καλή χρονιά
2014 μεγάλα φιλιά


Πού πήγε;;