Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Το μονοπάτι της μνήμης






Βγήκα να κάνω ένα τσιγάρο στον κήπο.Μοσχοβολούσε το τζατζαμίνι και η λεμονιά.




Έκλεισα τα μάτια και βρέθηκα στα στενά των Ιλισίων.




Κατέβηκα λίγο πιο κάτω στην Καισαριανή,έξω απ τα κουτούκια,με τη μυρωδιά του αρετσίνωτου κρασιού.




Έφτασα μέχρι το Παγκράτι ,με μυρωδιά από κάρυ,των φαγητών των γειτόνων μου,και του ζεστού κρουασάν σοκολάτας απ το Ciao.




Πέρασα απ το Σύνταγμα,που τα δακρυγόνα είχαν σκεπάσει τ΄οξυγόνο,και ανάσαινα με δυσκολία.




Κατηφόρησα για το Μοναστηράκι.Εκεί μπερδεμένες μυρωδιές μου πήραν τη μύτη.Σουβλάκια,αντηλιακό και καυσαέριο ανάμεικτα.




Και μετά έφτασα στο Κολωνάκι .Ο αέρας είχε την οσμή βαριάς ακριβής κρέμας,σχεδόν αηδιαστικής.




Ανέβηκα στο Γαλάτσι,στη μυρωδιά του γρασιδιού του άλσους.




Και πιο πάνω,στους Θρακομακεδόνες μοσχοβολούσαν όλα τα λουλούδια της Ανθαγοράς.




Και κάπου εκεί αποφάσισα να φύγω απ την Αθήνα.




Να ταξιδέψω στη Σαλονίκη,τη Γλυκατζούπολη μου.Μοσχοβολιά κανέλας,τρίγωνου πανοράματος και τσουρέκιου μου αναστάτωσαν τα σωθικά.




Πέρασα απ τη Κοζάνη για να μου ρθει στη μύτη ανδρικό άρωμα το ανδρικό σώμα του Gaultier και μπόλικα χαρτομάντηλα Softex νωπά ποτισμένα δάκρυ και πίκρα.



Πέρασα απ το χωριό για να μυρίσω φρεσκοκομμένη ντομάτα απ το περβόλι της μάνας,και γλυκό του κουταλιού να φτιάχνεται στην κατσαρόλα.




Ανηφόρισα προς την αγορά και μου ρθαν στη μυτη τα σαλκίμια και η ανθισμένη Πασχαλιά.




Έφτασα μέχρι τη Σκάλα Σκαμιάς που μοσχοβολάνε στο λιμανάκι οι τράτες και οι ψαροταβέρνες.
Κατέβηκα στη Χίο με τη μυρωδιά της μαστίχας της ακατέργαστης.
Πέρασα απ την Κρήτη,απ τα θερμοκήπια γεμάτα τριαντάφυλλα και άλλα γεμάτα λαχανικά.Κατέβηκα όλο το φαράγγι της Σαμαριάς μόνο με την όσφρηση,τη μυρωδιά των δέντρων και των πλατανιών.
Πέρασα απ την Κύπρο,πάλι από θερμοκήπια.Μοσχοβολούδε το κομμένο γαρύφαλο,και τριαντάφυλλο.Ευωδίασα από φράουλες και μαντόλες.
Και μετά έπρεπε να γυρίσω απότομα απ το νοερό ταξίδι της μνήμης και της οσμής.


Έφτασα στο σπίτι που μυρίζει ξερό χορτάρι,κανέλλα,βανίλια και μωρουδίστικα ρούχα....
Και έκατσα στην καρέκλα γεμάτη λαχτάρα,σαν το παιδί που πάει ν αφηγηθεί στη μάνα το κατόρθωμα,χωρίς να πάρει μιαν ανάσα.


Τελικά το πιο σύντομο μονοπάτι για τη μνήμη περνάει απ την οσμή.....



22 σχόλια:

L' Aesthete Soleil είπε...

Η όσφρηση είναι αποδεδειγμένα η αίσθηση που συνδέεται περισσότερο με την μνήμη. Αλλά εμένα με γέμισες και με ήχους και με εικόνες... Ευχαριστώ!

Ελευθερία Αραβανή είπε...

μια πολύ ωραία περιήγηση στην Ελλάδα με πήγες..γεμάτη στιγμές και εικόνες...καλή σου μέρα

κάκος είπε...

Λίγες αράδες για σένα είναι αρκετές , για να μας πας μιά βόλτα , για να μας φέρεις έναν γύρω και στο τέλος τέλος , να μας αναστατώσεις .
Βόλτα στο μυαλό μας , απ' αυτές που κάνουμε όλοι μας κάποια στιγμή(ες) , αλλά δεν έχουμε τα λόγια ...
Νάσαι καλά και ταχτικιά έτσι ???????

Δήμητρα είπε...

Soleil,αυτό είναι το ζητούμενο μας ...το μικρό ταξίδι...και οι στιγμές που λέει και η Ελευθερία.
Αλεκούκο μου όλα αυτά που λες είναι όλων μας,και θέμα στιγμών...
Ταχτικιά εξαρτάται...
Το μικρό ήταν σε εμπύρετη κατάσταση εξ ου και οι απουσίες...
Ευχαριστώ παίδες...

aris είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
aris είπε...

μοσχοβολούν οι γειτονιές

Εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=S4EiD4rdz20&eurl=http://spiti.pblogs.gr/2008/00/mia-spania-stigmh-m-theodwrakhs-st-kazantzidhs.html

Δήμητρα είπε...

Λειβαδίτης...ένας απ τους λατρεμένους μου..

Ανώνυμος είπε...

Το πέρασμα απο το Σύνταγμα... Πώς να ξεχάσω εκείνη την νύχτα του Νοέμβρη του '99; Εκείνη την δηλητηριασμένη Παρασκευή, που ο πλανητάρχης σουλάτσαρε στην Αθήνα; Και μείναν για πάντα στα μάτια μου τα δακρυγόνα...

Δήμητρα είπε...

Το θυμάσαι και σύ έντονα ε;...
Άπίστευτη εμπειρία...Ούτε αέρας ν ανασάνεις,ούτε μάτια να δεις,ούτε φωνή να φωνάξεις.Η κυριολεξία της χούντας..

Μηθυμναίος είπε...

Ταξίδι τούτο οσμών και γεύσεων! Ζωντανεύουν οι αισθήσεις κι ο λογισμός αλητεύει σε μέρη αγαπημένα.
Πάντα τέτοια Πασ(χ)παλίτσα κοντοχωριανή μου!

Δήμητρα είπε...

Καλώς τον Μυθημναίο μου...Απ το χωριό σου δεν πέρασα μ αυτό το μικρό ταξιδάκι μου όμως....
Εκεί όμως υπάρχεις και συ ,για να μας μεταφέρεις εικόνες μουσικές και χρώματα...

Μηθυμναίος είπε...

Ναι, όμως εγώ είδα κάτι μωβ σαλκίμια!!!

Δήμητρα είπε...

Σωστάαααα!!!...
Δικά σας είναι τούτα,άλλωστε η φωτό είναι δική σου....:P:PΑλλά έχουμε και μείς...και μικρά όταν εήμασταν τα κόβαμε και ρουφάγαμε την άκρη του...Είναι πολύ γλυκό...Και στον Μανταμάδο...:P:P

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Μυρωδάτη ανάρτηση!!!!!!!!!
Εγώ σήμερα έμαθα ποιό είναι το τζατζαμίνι. Λάθος λοιπόν νόμιζα πως είναι το μπουγαρίνι των ζακυνθινών

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Green_revenger είπε...

Το καλύτερο post που διάβασα μέχρι σήμερα.

Δήμητρα είπε...

Καλώς την Γλαρένια μου.Τί μου θύμισες...όταν δούλευα στην ανθαγορά στους Θρακομακεδόνες το"μπουγαρίνι μου " ήταν το πιο κολακευτικό σχόλιο που λέγαμε σε διερχόμενους για να δώσουμε σήμα στις πιο κάτω εργαζόμενες για να δώσουν βάση...
Green revenger καλώς ήλθες στο κονάκι μου.Κάτσε για γλυκό!Ευχαριστώ

busy bee είπε...

Ε! ρε! "Πολίτικη κουζίνα" που την θέλεις!!!

Δήμητρα είπε...

Τη λατρεύω την πολίτικη κουζίνα.Είτε στην οθόνη είτε στην κατσαρόλα.
Καλώς σε!!

busy bee είπε...

Το "μυρίστηκα" ότι κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει!
Οπότε έπεσα "μέσα"....εκτός την κατσαρόλα!(Εννοώ ότι δεν έπεσα μέσα στην κατσαρόλα)χα!
Καλά να περνάς!

Δήμητρα είπε...

ΜΜΜΜ και έφτιαξε χτες μια ραβανή που λέμε στο χωριό,απίστευτη!!
Μοσχοβολιάααα

busy bee είπε...

Βλέπεις όταν βιάζομαι....μ`άρεσε πολύ το post και σε "κρέμασα"!...
Μάλλον πρέπει να περάσω και από την "ελευθερία"!

Δήμητρα είπε...

Εδώ κερνάμε γλυκό.Σ όποιον θέλει΄πάντα...:P:P

Πού πήγε;;