Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Ο Σοφιτόκοσμος


Στον δικό μου κόσμο,έχω βάλει μια σκάλα,όμοια με κείνη τη φασολιά του Τζακ.
Κάθε φορά που ταξιδεύω/φεύγω/ξεφεύγω/χάνομαι έχω ανέβει σκαλί σκαλί τη φασολιά μου και προσπαθώ να κρυφτώ.
Mια μυστική καταπακτή
Και μια σοφίτα έχω δική μου.Το μόνο πράγμα που μου ανήκει στη ζωή.
Με ξύλα για ταβάνι,σκούρο χρώμα.Κερασιά.
Με δυο παράθυράκια στρογγυλά,ίσα για να μπαίνει η Πανσέληνος τα βράδια.
Ένα στρώμα πεσμένο κάτω ατημέλητα,πάνω σε φλοκάτες της γιαγιάς.
Κόκκινες φλοκάτες.
Και κουρτινάκια διάφανα,με πασχαλίτσες.
Μπόλικα βιβλία στίβες στο πάτωμα.Και μια μικρή τριανταφυλλίτσα στο περβάζι.Κόκκινη.

Ένα μικρό τρανζιστοράκι,και πολλά κεριά.
Πάνω απ την σοφίτα ψάχνω τον ουρανό.Σ όλα του τα χρώματα.Μ όλους του τους φίλους.
Προσπαθώ να κρυφακούσω όλα εκείνα που του ψιθυρίζουν καθημερινά τ αστέρια,ο ήλιος το φεγγάρι και τα πουλιά.
Βλέπω κάθε λιόγερμα ένα λεπτό πριν απ τη δύση το φιλί στα πεταχτά του Ήλιου προς την αγαπημένη του Σελήνη.
Ακούω τις κραυγές της βροχής στα κεραμίδια.
Ζηλεύω τα πουλιά.Πιότερο τα χελιδόνια.
Από πέρυσι χώρεσα μές τη σοφίτα μου μια κούνια.Γαλάζια κούνια.
Και εκτός από βιβλία τωρα έχουμε κάτι ξύλινα παιχνίδια στο πάτωμα ,ένα παλιό καρουσέλ,μια μπάλα μ ένα παπάκι κίτρινο μέσα να πλέει σε νερό,και δυο Ξωτικούληδες.
Και ανάμεσα σ όλα αυτά η ζωή μου με χρυσαφιές μπούκλες να φωνάζει "μαμά".
Και όλες εκείνες τις νυχτιές που κουρνιάζω στον δικό μου σοφιτόκοσμο απλώνω πάνω του ένα πέπλο ,μην τύχει και κρυώσει.
Πριν το χάραμα τυλίγω τ αγγελούδι μου σε μια κουβέρτα και κατεβαίνουμε τη φασολιά.
Όλα πρέπει να είναι και πάλι στη θέση τους.
Και κάθε χνάρι εξαφανισμένο.
Μόνο να,σήμερα το πρωί,το καλά σφιγμένο χεράκι του είχε κρύψει ένα πέταλο κόκκινο.
Μου το βαλε στο χέρι,και βιαστικά το στρίμωξα στο στρώμα.
Η δική μας μυστική συνομωσία...

34 σχόλια:

L' Aesthete Soleil είπε...

Ποτέ μην αποκαλύψεις αυτόν τον μαγικό κόσμο. Ανήκει σε σένα και στο αγγελούδι σου!

VagSiok είπε...

Ολοι λιγο πολύ στις δυσκολές στιγμές μας ψαχνουμε να βρουμε καποια μυστική σκάλα και χαθούμε έστω για λίγο..
Καλημέρα..

Green_revenger είπε...

Σκάλα;;
Είπατε σκάλα;;;
Φτουυυ!!!
Κι έχω να σφουγγαρίσω την σκάλα!!

καλημέρα σας :)

Δήμητρα είπε...

Να και ο ήλιος!!!
Αυτός ο κόσμος ανήκει στους δυο μας...Μονάχα.

Δήμητρα είπε...

Vagsiok καλημέρα.
Καλώς ήλθες!

Δήμητρα είπε...

Νταλικέρη...Να και ένας άντρας με συνείδηση των ευθυνών του νοικοκυριού.Έυγε παιδί μου εύγε...

. είπε...

Αφιερωμένο
σε σένα Δήμητρά μου και στη ζωή σου με τις χρυσαφένιες μπούκλες.Να του το τραγουδάς όταν ανεβαίνετε στη φασολιά σας.

Δήμητρα είπε...

Aνασαιμιά μου σ ευχαριστώ πολύ...Πάρα πολύ.:)

Ατίθασος ενήλικας είπε...

Τι ;
Περιμένεις σχόλιο ;
Καλά, ..πας καλά ;
Περιμένεις να σχολιάσω εγώ ,
αυτό ;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Kαλώς βρεθήκαμε!

Green_revenger είπε...

Ωχ...
βγήκε μια δημοσκόπηση που δείχνει το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα και ξεμύτισαν οι πράσινοι αλλαλάζοντας...
God help us
:-X

Ra Ma είπε...

Όμορφη και γλυκια η γωνίτσα σας!!!
Και έτσι όπως σωστά το έθεσες, τελικά ο κάθε ένας μας έχει τη δική του φασολιά.
Αααα, και να προσέχετε τα αγκαθάκια από την τριαφυλλίτσα! :)
Καλό απόγευμα!

Green_revenger είπε...

Γλυκό κολοκύθι, αγκάθια, τριανταφυλλίτσες.........
Ρε συ απατεώνα, μήπως έφτιαξε μπλογκ το 21ο δημοτικό σχολείο Μολύβου και δεν το πήραμε χαμπάρι;;
Γεια σου κύριε εισαγγελέααααααααα...

aris είπε...

...δεν πιστεύω να εκτρέφεις ξωτικά εκεί πάνω;

(το άκουσα χθες στο σινεμά και μου άρεσε ως ατάκα, αλλά πηγαίνει και στην περίπτωσή σου)

Δήμητρα είπε...

Απατεωνίξ όχι δεν περίμενα σχόλιο.Σχολίασες όμως!!

Δήμητρα είπε...

Ασκαρδαμυκτί καλώς σε!

Δήμητρα είπε...

Νταλικέρη,σαν εκπρόσωπος των πρασίνων έσκασες μύτη;;;
Δημοτικό ναι.Μόλυβος όχι.Μανταμάδος.
Και μην ξεχνάς τα Ξωτικά μου,και τις νεράιδες.
Άντε!

Δήμητρα είπε...

ΡΆδιο Μαρκόνι καλώς σε...
Τις τριανταφυλλιές τις αγαπάμε με τ αγκαθάκια τους.Να μας τσιμπάνε μπας και ξυπνήσουμε

Δήμητρα είπε...

Αρούλη,φυσικά.Και Νεράιδες.Αλήθεια έχεις διαβάσει τον Ναύτη του Γρηγοριάδη;;

aris είπε...

Όχι δώσε πλήρη στοιχεία....

Δήμητρα είπε...

Ο Ναύτης-Θοδωρής Γρηγοριάδης.
Μια καθηγήτρια μου το χε συστήσει στην Γ Λυκείου.Η Μπουρνού μου.Και αλήθεια το αγάπησα το βιβλίο

κάκος είπε...

Πόσο τυχερό είναι αυτό το Αγγελούδι Θέ μου !!!
Μην τ' αφήσεις απ' την αγκαλιά σου , κράτα του το χέρι . Μάθε το να ανεβαίνει τη σκάλα του παραμυθιού . Οταν θα μάθει , θάναι εύκολα και τα σκαλιά της ζωής και σ' αυτά τα σκαλιά , νάσαι πάντα εκεί να του κρατάς το χέρι , σφιχτά , θα τόχει ανάγκη , θα τόχεις ανάγκη .
Ανεψούδαμ ' δέξου το "διαδικτυακό" φιλί μου .

Green_revenger είπε...

Save the parrots αδελφή.
Αυτών των πρασίνων, ναι.

Δήμητρα είπε...

Αλεκούκομ φιλιά δύο από μένα και πολλή αγάπη.Σάββατο στην ΚΝΕ θέλω να δω Χρυσάνθη.Κανόνισε

Δήμητρα είπε...

Save Ιπποπόταμους;;

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

ωραία γραφή. Θα σε επισκέπτομαι συχνά. Καλημέρα

Green_revenger είπε...

Έχεις κάτι εναντίον των ιπποποτάμων;
Μήπως δεν έχουν ταξική συνείδησις;
Έβγαλε ανακοίνωση το Πολιτικό Γραφείο εναντίον τους και δεν το πήρα χαμπάρι;
Να συνεδριάσει γρήγορα η ΚΟΒΑ των μπλογκς για να δοθεί γραμμή στη νεολαία!!!!

μανιταρόφιλοι Λέσβου είπε...

Έλα Δήμητρα... ο Αριστείδης είμαι... κοίτα εδώ

http://manitarilesvos.blogspot.com/2008/09/blog-post_17.html

σαν ευχή...

Μηθυμναίος είπε...

Δήμητρα, θαύμασα τον κόσμο σου.΄Ξέρεις πως είναι φυσικό να αφήνουμε τα σημάδια μας στους χώρους μας κι αυτά είναι που συντηρούν οι ανάσες μας.
Φιλάκια στο αγγελούδι σου!

Δήμητρα είπε...

Πράσινη καλώς σε...

Δήμητρα είπε...

Αμανταρέλ μ Ευχή και από μένα....

Δήμητρα είπε...

Μηθυμναίε μου καλέ...αυτά τα χνάρια είναι που μας κρατάν ακόμα...

νατασσΆκι είπε...

Να το χαίρεσαι το αγγελούδι σου -και να ταξιδεύετε μαζί, παντού

Να σου χαρίσω κι εγώ ένα παπάκι, να σας κάνει παρέα :)

Φιλιά να του δώσεις, στο χεράκι -κι από μένα ;)

Δήμητρα είπε...

Νατασάκι μου,σ ευχαριστώ μέσα απ την καρδιά μου.
Σ ευχαριστώ και για το τραγούδι που λατρευω,και είναι ένα απ τα τρία που του τραγουδάω.
Το παπάκι,τον μέρμηγκα,και το χοντρό μπιζέλι ...
Και συ μέσα απ την καρδιά μου να χεις ότι ακριβώς αγαπάς....

Πού πήγε;;