Μυρουδιές

Είναι κάτι μυρουδιές που σε ταξιδεύουν.

Μυρουδιές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη και σε ταξιδεύουν πάντα.
Η μυρωδιά του νοτισμένου χώματος μετά από μια βροχή,ειδικά το φθινόπωρο.
Η μυρωδιά της γεμάτης σχολικής σάκας κάθε Σεπτέμβρη πριν ανοίξουν τα σχολειά.Μυρωδιά ξύλου,μολυβιών και κασετίνας.

Η μυρωδιά των γλυφιτζουριών των παιδικών μας χρόνων.Γλυφιτζούρι κοκοράκι.Και του μαλλιού της γριάς.Και της καραμέλας βουτύρου.

Η μυρωδιά ενός καινούριου βιβλίου,πριν καν διαβάσεις μιαν αράδα,όταν χώνεις τη μύτη μέσα στις σελίδες και ταξιδεύεις.
Η μυρωδιά ζεστού τσουρεκιού της μάνας κάθε Μεγάλη Πέμπτη.
Η μυρωδιά της λεμονιάς κάτι ανοιξιάτικα βράδια.Και του γιασεμιού.
Η μυρωδιά ιδρώτα αγαπημένου σώματος μόλις βγαλμένο απ το μπάνιο,και χαλαρωμένο στην αγκαλιά σου.
Η μυρωδιά ενός βρέφους.Μυρωδιά καινούρια αλλά ίσως η πιο έντονη.
Και η πλέον καινούρια μυρωδιά,η μυρωδιά μπισκότου Μιράντα που έχει ποτίσει παιδικό χεράκι,λίγο πριν αποκοιμηθεί νανουρισμένο στα χέρια σου.
Οσμές και μνήμη.
Μνήμη και ταξίδια.
Καλημέρα...