Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Μουσική βραδιά

In the light...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


                                                                      Μουσική στίχοι σκέψη

Ένα βήμα...



....κ είμαι αλλού...
Καλημερα Μυτιλήνη. 
Η φωτο είναι "κλεμμένη" απ το lesvosnews.gr 
και είναι του Γιώργου Ιορδανου. 
Λαχτάρα για το νησι...

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Άνοιξη

 
 
Κάτι τέτοιες μέρες, σχεδόν ανοιξιάτικες η πένα φτάνει μέχρι το εσωτερικό του χεριού μου και μου χαιδεύει την παλάμη...
σαν να μου λέει αγκάλιασε με ,σαν και πρώτα..
και κοιτάει σχεδόν προκλητικά απ το βάθος της σκέψης...
Μολύβι ξανά, γνωστή διαδικασία...
Διδασκαλία, μάθηση, χαρτί...
ανάσες πάνω στο χαρτί...
Και απέναντι μια θάλασσα ρυτιδιασμένη...
Μόνο η θάλασσα αντέχει...
Ίσως και η  άνοιξη...
Κοντεύει...
Χαράζει θαρρείς πιο εύκολα τούτο το μήνα-έκλεισε κιόλας-
Την είδα την άνοιξη απόψε το δείλι  έβαφε τα σύννεφα με  τριανταφυλλί χρώμα.
Της μίλαγα ψιθυριστά, χαλαρωμένα.
(Ανάσες- ματιές, βαθιές-απόγνωσης...)
Και μουσική...-Δεν γίνεται αλλιώς...
Σαν τα χαμόγελα που μεγαλώνουν σε κάθε αντάμωμα ματιών-λέξεων-ήχων.
Ταίριασμα.-Απ την αρχή-θαρρώ.
Και όσο οι μέρες περνούν, οι λέξεις μεγαλώνουν, οι φράσεις δυναμώνουν
και οι άμυνες λιγοστεύουν.
Σαν κάθε άνοιξη...
Χείμαρρος...
Λέξεις ,σκέψεις, λαχτάρες, προσδοκίες, ανάσες και μυρωδιές...
Αντέχεις;;;
 

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Dark side of a moon

Της πιο φωτεινής πανσέληνου του 13...
Κι ας έμεινε απ έξω...
Έξω απ τις ερμητικά κλειστές γρίλιες...
Έξω απ τις ζωές, τα μάτια, τα αυτιά...
Έξω απ την Κύπρο...
Έξω από τούτη γωνιά της γης...
(Απ έξω είναι)
Έξω απ το είναι μας...
-Οι λέξεις συνεχίζουν να αρνούνται να γίνουν προτάσεις...-
 
 
Kαληνύχτα

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Κυριακή

Μόνο επειδή έχω όρεξη απόψε..
Μόνο επειδή μύρισε βιολέττα τις δυο προηγούμενες μέρες...
Μόνο επειδή το Σαββατοκύριακο είχε δυό τόνους νοστιμάδας
 και μια απόχρωση ανθισμένης μυγδαλιάς...
-Και μόνο επειδή ακόμα είναι Κυριακή-
 
 
Κυριακή πολύ πρωί μέρα κι αυτή
κοροϊδεύει, προκαλεί

Σκέψεις έρχονται πολλές μέσα απ’ το χθες
δε θυμάμαι πώς γιατί, φεύγεις εσύ

Δε σε ακούω να γελάς να τραγουδάς,
Δε σε βλέπω πουθενά

Σαν καθρέφτη σε ζητώ για να με δω
Ευχή μου η τρέλα μου κι εγώ, παραμιλώ

Γιατί δεν ήρθες χθες
στα όνειρά μου
μ’ αφήνεις και ξεχνάω
χτυπά η καρδιά μου

Μες στους δρόμους σου γυρνώ πού να σε βρω
Η πόλη σκίζεται στα δυο παραπατώ

Κλείνει ο κύκλος σιωπηλά, ασφυκτικά
δεν πηγαίνω πουθενά...

Κυριακή και η σιωπή μέρα κι αυτή
με ταράζει σαν γυαλί, με εξαντλεί

Τρεμοπαίζω σαν κερί, με μια πληγή
Βλέπω αυτό που θα συμβεί, δε θα συμβεί εσύ...
Η άνοιξη αχνοφαίνεται

Πού πήγε;;