Επειδή η σημερινή νύχτα είναι μια απ τις πιο όμορφες νυχτιές στο χωριό, μελωδική, αλλιώτικη,κρύα παραδοσιακή και απόλυτα ανδρική ,και επειδή οι γιορτές τελειώνουν, θα τελειώσουν με τ αγαπημένα μου κάλαντα..
Το σπίτι στην εντέλεια κάθε τέτοια νύχτα...Στολισμένο και καθαρό.
Πάνω στο τραπέζι ο ασημένιος δίσκος ,με το πλεκτό πετσετάκι μέσα, και τα καθαρά ποτήρια.
Η φοντανιέρα με τα σοκολατάκια δίπλα,και μια ακόμα με μανταρίνια καθαρισμένα.
Όλα σε ετοιμότητα πριν πέσει η μάνα για ύπνο.
Παραμονή των Φώτων.
Και ανδροπαρέες ξεχυμένες στο χωριό εκεί γύρω στις δώδεκα,ίσως και παραπάνω.
Τα Κάλαντα των Φώτων.
Και άρχιζαν οι πρώτες φωνές να ζυγώνουν τραγουδώντας στην Αλάνα.
Βραχνές,φάλτσες,καλίφωνες,αταίριαστες....
Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία βάπτιση να πώ στ’ αρχοντικό σας
Άρχιζαν οι πρώτες μαντεψιές.
Είναι εκείνος,είναι ο άλλος...
Ώσπου να φτάσουν στην πόρτα,τραγουδώντας και χτυπώντας.
Αύριο είναι των Φωτών που αγιάζει ο κόσμος όλος
Και οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο χέρι
Και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη
Βοήθεια να ‘χουμε τον Χριστόν τον Άγιο Ιωάννη
Ο πατέρας αγουροξυπνημένος,κατέβαινε και άνοιγε.
Ήχος πιο δυνατός,και μεις στο κεφαλόσκαλο να δούμε ποια παρέα ήταν.
Να επιβεβαιώσουμε ποιά παρέα ήταν.
Στη Γαλιλαία ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει
Πως ο Χριστός βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση
Σαν φωτιστούνε τα βουνά κι οι θάλασσες βουλιάξουν
Θα αρμενίζουν με χαρά και το θεό δοξάζουν
Να γελάσουμε με τα μεθυσμένα καλαμπούρια και τις ήδη βραχνιασμένες φωνές.
Με τα κεράσματα και τις ευχές
Σήκω κυρα μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα
Που θα βαπτίζουν το Χριστό κι είναι μεγάλη η δόξα
Φέρτε πανέρια κάστανα πανέρια πορτακάλια
Αν έχεις και γλυκό κρασί κέρνα τα παληκάρια
Να πιουν να ξεβραχνιάσουνε να τραγουδούν καθάρια
Και μετά πάλι πίσω στα κρέβάτια μας.
Μέχρι τις τρείς περίπου το πρωί.
Μελωδίες και τραγούδια.
Πού και που καμια καντάδα ξώφαλτση κάτω από ανοιχτά παράθυρα.
Και γέλια.
Πώς τη ζήλευα αυτή τη νύχτα πάντα..και τις ανδροπαρέες όλες...
Τα πιο όμορφα κάλαντα,και η πιο όμορφη νυχτιά των γιορτών στο χωριό.
Τη νύχτα που τα τραγούδια και οι φωνές θα διώξουν τα καλικαντζαράκια κάτω απ τη γη.
Ξανά να ροκανίζουν το δέντρο της ζωής...
"Των Θεοφανείων όμως... «Φέγατε, να φεύγουμε, τι έφτασ’ ο τουρλόπαπας με την αγιαστήρα του, ο παπάς με αγιασμό, χωριανοί με το θερμό.»
Κι έτσι γυρίζουν κακήν κακώς στον κάτω κόσμο.
Αλλά εκεί -ωχ! συμφορά τους!-.
Το δέντρο της γης έχει θρέψει κι άντε πάλι την πριόνα απ’ την αρχή.
Και άιντε πάλι οι μαύροι...
Κόβε πριονάκι μου κι η ώρα πλησιάζει.
Χριστούγεννα ζυγώνουνε... το αίμα μας και βράζει!"
(Απ την αγέλαστη πολιτεία των Κατσιμιχαίων)
Δυστυχώς τα κάλαντα δεν τα βρήκα σε μουσικό κομμάτι...
Μόνο τους στίχους θυμόμουν.
Πάντως πραγματικά είναι τα πιο όμορφα κάλαντα..
Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία βάπτιση να πώ στ’ αρχοντικό σας
Αύριο είναι των Φωτών που αγιάζει ο κόσμος όλος
Και οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο χέρι
Και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη
Βοήθεια να ‘χουμε τον Χριστόν τον Άγιο Ιωάννη
Στη Γαλιλαία ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει
Πως ο Χριστός βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση
Σαν φωτιστούνε τα βουνά κι οι θάλασσες βουλιάξουν
Θα αρμενίζουν με χαρά και το θεό δοξάζουν
Σήκω κυρα μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα
Που θα βαπτίζουν το Χριστό κι είναι μεγάλη η δόξα
Φέρτε πανέρια κάστανα πανέρια πορτακάλια
Αν έχεις και γλυκό κρασί κέρνα τα παληκάρια
Να πιουν να ξεβραχνιάσουνε να τραγουδούν καθάρια
Και του χρόνου γιορτές... και αύριο είπαμε πάμε να πιάσουμε σταυρό....
η θάλασσα θα χει 15 βαθμούς...
Να δω ποιός θ αντέξει να βουτήξει...
Στο Λαύριο αδερφια...
