Το τραγούδι της Χαρώς
Πικρό είναι το ταξίδι μου
δεν ξέρω πού πηγαίνω,
εσύ να λες για τη ζωή
κι εγώ ν’ αργοπεθαίνω.
Ποτέ σου δεν κατάλαβες
τι νιώθω εγώ για σένα
πως είναι μία σου ματιά
ζωή και φως για μένα.
Ζωή πίκρες με πότισες
χαρά δεν έχω νιώσει
πολλά δεν έχω αγάπη μου
κι ό,τι έχω στο `χω δώσει.
Πικρό είναι το ταξίδι μου
δεν ξέρω που πηγαίνω
εσύ να λες για τη ζωή
κι εγώ να αργοπεθαίνω.
Ταιριάζει με τις μέρες, βαρύ αργό θαλασσινό και πονεμένο...
Μεγάλη Πέμπτη βράδυ, μετά τα δώδεκα Βαγγέλια
μετά τις Νύφες του Βούλγαρη και μια αγρύπνια που στοιχειώνει το είναι μου...
Μέρες κάθαρσης ,μέρες κουρασμένες μουντές.
Επετειακές.
Καλό βράδυ...
Αναμονή για την Ανάσταση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου