SupergirlSupergirl
Supergirl
You can tell by the way
She walks that she’s my girl
You can tell by the way she talks she rules the world
You can see in her eyes that no one is her chi
She’s my girl my supergirl
And then she’d say it’s ok I got lost on the way
But I’m a supergirl and supergirls don’t cry
And she’d say it’s allright I got home late last night
But I’m a supergirl and supergirls just fly
And then she’d say that nothing can go wrong
When you’re in love what can go wrong
And then she’d laugh the night time into the day
Pushing her fears further along
And then she’d say it’s ok I got lost on the way
But I’m a supergirl and supergirls don’t cry
And she’d say it’s allright I got home late last night
But I’m a supergirl and supergirls just fly
Then she’d shout down the line tell me she’s got no more time
Cause she’s a supergirl and supergirls don’t cry
Then she’d scream in my face tell me to leave leave this place
Cause she’s a supergirl and supergirls just fly
She’s a supergirl a supergirl
She’s sowing seeds she’s burning trees
She’s sowing seeds she’s burning trees
She’s a supergirl a supergirl
A supergirl my supergirl
Ίσως επειδή είμαι της άποψης πως τα πράγματα δεν είναι σχεδόν ποτέ όπως φαίνονται.
Ίσως επειδή είμαι της άποψης πως ακόμα και η πέτρα ανασαίνει,αρκεί να σκύψεις πάνω της να την ακούσεις προσεχτικά.
Ίσως επειδή έμαθα να αναφέρομαι στους ανθρώπους σαν ολότητες και όχι τμηματικά.
Ίσως επειδή παραείμαι εγωίστρια.
Ίσως επειδή ήρθε στο μυαλό η Πολυτίμη μου να μου το τραγουδάει και να χοροπηδάει πάνω μου για να μου φτιάξει το κέφι...(Έτσι θα έκανε και απόψε)
Ίσως να ναι τα μεθεόρτια της πανσελήνου.
Ίσως να μην είναι τίποτα παραπάνω από στίχους και μελωδία...
Είπα να το μοιραστούμε.
11 σχόλια:
Δυστυχώς κάποιο πρόβλημα (μάλλον προβλήματα πολλά) που έχω τελευταία με τη σύνδεσή μου δεν θα μπορέσω να μοιραστώ μαζί σου το ότι υπάρχει στο βιντεοκλίπ!
Πέρασα λοιπόν για μια καλημέρα!!
Είναι όλα αυτά μαζί, Δημητρούλα, κι άλλα τόσα που προσπερνάμε. Να είσαι σίγουρη πως έπιασε τόπο η «μοιρασιά» σου.
Μα πιο πολύ, τώρα που το σκέφτομαι, θα είναι η Πολυτίμη σου, που σου 'φτιαξε το κέφι.
Μια κεφάτη κι όμορφη Καλημέρα από μένα!
Kαλώς την Ανασαιμιά μου.Καλημέρα.
Μυθημναίε μου που έχεις χαθεί τελευταία καλώς σε...Η Πολυτίμη πάντα μου φτιάχνει το κέφι...όπως και να μαι....:)Φιλί!
ΦΦΦΦΦΦΦΦΦ
Καλημέρα!!!
Κλασσική τραγουδάρα.. διάλεξες...
έλα όμως που κλαίνε....
αχ βαχ...
κανένα πιο ξεσηκωτικόν άσμα δεν έχει το μαγαζι???
(ειμαι και εγω στα ντάουν μου.. ίσως γιατι δεν σε έχω πλάι μου...)
φιλιάααααααα
Καλώς το ακανόνιστο γειτονάκι μου.Το μαγαζί σήμερις δεν ξεσηκώνεται με τίποτα.Βαρέθηκε τα ξεσηκώματα.
Και φυσικά φταίει το οτι δεν είσαι δίπλα μου.....
Φιλάσθενο μου πλασματάκι...Σου πέρασε τελικά;;
ΦΦΦΦΦΦΦΦιλιά
Επειδή το χαρτί που γράφεται ο κόσμος, η ιστορία, το παρελθόν και το παρόν και σχεδιάζεται το μέλλον δεν είναι ανακυκλώσιμο.
Επειδή ίσως ο εγωισμός να μην μετριέται με συγκίνηση αλλά με απώλειες.
Επειδή η πέτρα, αν ανασαίνει, ανασαίνει βαριά.
Επειδή πολλές φορές η ολότητα καταγιγνώσκεται κι αξιοποιείται τμηματικά. Ενίοτε δε και κομματιαστά.
Επειδή τα πράγματα φαίνονται πάντα όπως είναι, εκτός αν δεν είναι.
Μένω στο υπέροχο γραπτό κι ακούω το τραγουδάκι, διατυπώνοντας τις ενστάσεις κι αιτιάσεις μου. Άλλωστε το να διαφωνείς με κάποιον, πολλές φορές μοιάζει τραγούδι.
Σπέρες καλές
Γεώργιος - Σεφέρης - Νταλικιέρης
:)
Πολύ καλά έκανες που το έβαλες να το μοιραστούμε. Ισοδυναμεί με δέκα ταπεράκια αυτό :-) Να, για να δεις: Δεν θέλω να φάω τίποτα απόψε :-)
Νταλικέρη μου ,συχνά οι αισθήσεις είναι περιττές αν δεν μπορείς να εστιάσεις και να συγκεντρωθείς...
Για την διαφωνίσ αυμφωνώ.Δεν υπάρχει ενδιαφέρον αλλιώς.
Αλλά άλλο διαφωνία και άλλο μέρα απο εδώ νύχτα από εκεί.
Φιλί
Μπλογκουλάκι από δω και πέρα λοιπόν θα βάζω ένα τραγούδι αντί
για δυο τάπερ....:P:P:P Φιλί
Εεεεεμμμ... ναι... δεν λέω...
Αλλά αυτό είναι άδικο!
Αχχ άδικη η ζωή Μπλογκουλάκι....Ακόμα και στα τάπερ..
Δημοσίευση σχολίου