Όχι δεν πρέπει να ναι θλίψη,ούτε στενοχώρια,ούτε πίκρα...
Καμία θλίψη για το παιδί.
Για το κάθε παιδί.
Κανένα συναίσθημα εκτός από Οργή
Ξεσήκωμα
Αντίδραση
Καμία θλίψη.
Κεφάλια ψηλά και γροθιές σφιγμένες.
Απαίτηση.
Όχι άλλα όπλα.
Όχι άλλο άιμα.
Όχι άλλο ξύλο.
Όχι άλλη καταστολή.
Οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα είναι ανούσιο.
Και ούτε μουσική ούτε τραγούδια ούτε λόγια.
Φωνές και γροθιές.
Και κείνη η σκληρή μορφή.
Αρκετά.
Ούτε δεύτερες σκέψεις ούτε δισταγμοί.
Ούτε εξάμηνες αργίες ούτε πορίσματα.
Με ζαρτινιέρες εκείνοι
Με γλάστρες απ τα μπαλκόνια εμείς
Αρκετά.
Να σαπίσουν στην φυλακή.
Είναι οργή....επιτέλους,....
Και απαίτηση.
Όχι άλλα όπλα.
7 σχόλια:
Ψυχραιμία, Δημητρούλα,
Απλά τέτοια φαινόμενα είναι ανάγκη και πρέπει να εκλείψουν.
Ψυχραιμία... νισάφι πια. Νισάφι να μετράμε νεκρούς από τη καταστολή. Νισάφι πια με τις εκπυρσοκροτήσεις και τους εξοστρακισμούς, νισάφι με την επικράτηση ψύχραιμων σκέψεων. Νισάφι με τους Μελίστες και τους ειδικούς φρουρούς. Ψυχραιμία... απλά να μεγαλώνει το προσκλητήριο των νεκρών. Κουμής, Κανελοπούλου, Καλτεζάς, Τεμπονέρας (ο Κουσουρής γλίτωσε στο τσακ) και τώρα ο Αλέξης. Ψυχραιμία;.. όποιος νομίζει ότι η μάχη του Δεκέμβρη τέλειωσε ας κάτσει ψύχραιμος... ο εμφύλιος δεν τέλειωσε!
Mυθημναίε μου δεν υπάρχει ψυχραιμία.΄
Το παλέυουν με νυχια και με δόντια να επιβάλουν ψυχραιμία...Αλλά η ψυχραιμία τους σημαίνει σιωπή.....και συνενοχή....
Άρη συμφωνώ....
Εγώ πριν νιώσω οργή, ένιωσα θλίψη.. Βαθιά θλίψη..
Γι αυτά τα λόγια: " μαζί σου ξεψυχά μια για πάντα η ηθική μου.."
Και μετά ξεχείλισε και η οργή μου..
Ωραίο post Δήμητρα..
Καλησπέρα..
Καλώς ήλθες Ειρήνη,...μακάρι η οργή να ξεχειλίζει μπας και δούμε κατι ουσιαστικό...
Τρία πράγματα:
1. 25 χρόνια τώρα καίγεται η Στουρνάρη, αλλά στο ενδιάμεσο στείλαμε φαντάρους στα πέρατα του κόσμου για το ΝΑΤΟ και πουλήθηκε η χώρα στις τράπεζες για χατήρι της ΟΝΕ. Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κυβέρνηση προτιμάει να πληρώσει για να φτιαχτεί από την αρχή η Ερμού, αρκεί ο κόσμος να μείνει τρομαγμένος μέσα σπίτι του. Δε δέχομαι 'αγωνιστή' με κουκούλα. Ο πραγματικός αγωνιστής δεν κρύβει το πρόσωπό του. Το πολύ πολύ ένα μαντήλι για τα δακρυγόνα, αλλά ως εκεί.
2. Ελπίζω η μέση ελληνική οικογένεια που, ενώ έζησε την κρατική καταστολή (Κουμής, Κανελλοπούλου, Καλτεζάς κ.ά.) περιορίστηκε να 'προειδοποιεί' το παιδί της πριν βγει βόλτα 'να αποφεύγει τους μετανάστες', να του ζητήσει συγνώμη γιατί όσα του έκρυψε έως τώρα. Να πληρώσουν οι γονείς τα ψέμματα που είπαν στα παιδιά τους, γιατί είναι άδικο να τους μεγαλώνεις περιγράφοντάς τους έναν πλαστό κόσμο και μετά να τους ζητάς να καθαρίσουν αυτά τις βρωμιές που είτε έκανες είτε δεν καθάρισες...
3. Ντοπή και αίσχος στους 40άρηδες και 50άρηδες που, ενώ ξέρουν να το παίζουν 'νιάτα' όταν φλερτάρουν πιτσιρίκες στα μπαράκια, όταν πρέπει να κατέβουν στο δρόμο γίνονται 'πολύ μεγάλοι για επανάσταση'. Δε μου φτάνει να δώσουμε στα παιδιά το δικαίωμα να εκφράσουν την αγανάκτησή τους. Θα πρέπει εμείς να βγούμε ΤΩΡΑ και να βγάλουμε και τη δική μας. Τα παιδιά αγανακτούν επειδή τα εκτελούν εν ψυχρώ. Οι 'ενήλικες' ξεκινάμε το πρωί για τη δουλειά ξέροντας ότι δουλεύουμε για τις πιστωτικές και τα δάνεια, τους λογαριασμούς, τα φροντιστήρια της 'δωρεάν παιδείας' και το χρέος που φτιάχτηκε για να χαρίζει λεφτά η εξουσία στις τράπεζες και τα Βατοπαίδια. Τώρα εκτελούν και τα παιδιά μας. Θα περιμένουμε και άλλα?
Χάρης
Υ.Γ. Η αγανάκτηση δεν είναι εφηβική ιδιότητα, ούτε η αξιοπρέπεια έχει ηλικία. Η ελληνική κοινωνία, για να ξαναβρεί τα παιδιά της, πρέπει πρώτα να ξαναβρεί τη χαμένη της αξιοπρέπεια.
Kαλώς τον Χάρη....
Δημοσίευση σχολίου