Σημερινή ανάγκη,καινούρια.
Πιο έντονη.Λαμποκοπάει βγαλμένη απ το γυαλί.
Και ενώ τα φώτα δεν τ αντέχω-πόσο μάλλον προβολείς...
Τόσοι προβολείς τόσο λίγο κοινό.Κυριολεκτικά ή μεταφορικά.
Ήθελα σήμερα να κλείσω μάτια- φώτα- προβολείς ,να σφίξω τα δάχτυλα σου στο χέρι μου και να φτάσουμε σε έξοδο.
Κοινή,οριστική έξοδο.
Θα σφύραγα ένα τραγούδι της Μάριαν και θα μουν τυλιγμένη στο παλτό μου.
Ένα στριφτό τσιγάρο σβηστό στο στόμα και ο αναπτήρας ανάμεσα στα χέρια μας
Λες και χρειάζεται αναπτήρας..
Θα ριχνες μια ματιά-σπίθα στην τιράντα και θα γέλαγα με το βλέμμα κάτω.
Ύστερα θα βγαινε και ο ήλιος ψηλά.
Πάλι καλοκαίρι;Το περσινό .Να μετανιώνω για όσα δεν έγιναν.
-Παρεμβολές και λόγια-(Περαστικά).
Όχι δεν θα χαλαστώ.Βαριέμαι ρε.....
Αλήθεια τί γεύση να χουν τα χείλη σου σήμερα;
Καφέ,καπνόύ;πίκρας;πάθους;έρωτα; χειμωνιάτικης παραλίας;
Αλμυρά θα ταν.Αλμυρά θα θελα να ταν.
Να γίνει πιότερη η ανάγκη λίγο πριν το κορμί σου.
Σαν θα βγαίνει απ τη χειμωνιάτικη θάλασσα.
Λίγο μετά την σημερινή -μικρή μου ανάγκη.
Του φευγιού μες το κορμί σου ...
Υ.Γ. Τί λέξεις γεννάει ένα τραγούδι αλήθεια...
1 σχόλιο:
.
Δημοσίευση σχολίου