Οβριόκαστρο Κερατέας...

χωρίς λόγια...

Η ενημέρωση από εδώ http://antixyta.blogspot.com/2010/12/blog-post_8970.html
μιας και τα μμε τηρούν νεκρική σιγή....

Ύψη βάθους...

Χρόνια πριν,καλοκαίρια στο νησί.
Στην Πεδή μας.
Με την Κατερίνα ή τον Γιώργο.
Μετράγαμε αποστάσεις και ύψος.

Ύψος της θάλασσας.

Ξεμακραίναμε απ την ρηχή της αγκαλιά.

Στα βαθιά, στα άπατα.

Εκεί που ο ήχος μακραίνει, βαθαίνει.
Εκεί που οι φωνές βυθίζονται στο μυστήριο της μάνας-θάλασσας.
Και βούταγε ο Γιώργος να μετρήσει βάθος.

Τρία μπόγια ανθρώπου ή και παραπάνω -δεν άντεχε και έβγαινε.
Και τα κορμιά μας ξάπλωναν στην επιφάνεια πλήρως αφημένα στο χάδι της, πλήρως ξεβγαλμένα από έννοιες και σκοτούρες. – Τις τότε.
Σάββατο πριν μερικές μέρες στο Χάρακα.

Σε μια άλλη αγκάλη στο Σούνιο , που (τυχαίο;) μου θυμίζει την Πεδή μου.

Στη σκιά ενός άλλου νησιού, του Πάτροκλου.
Άφησα φωνές και γέλια παιδικά,άφησα κάστρα να χτίζονται στην άμμο και βούτηξα.
Μάκρυνα μέχρι τα όρια που και στη θάλασσα ακόμα έβαλε ο άνθρωπος.

Μέχρι τις σημαδούρες.
Και αφέθηκα.
Βουτιές και έννοιες.
Η πρώτη ήταν του άγχους για το τι θα φέρει ο χειμώνας που έρχεται.
Ξεπλύθηκε.
Η δεύτερη για τους γύρω μου ,τους κοντινούς ή μακρινούς που έμειναν χωρίς δουλειά.
-2.000.000 χωρίς δουλειά.
Η επόμενη για όλες εκείνες τις ταμπέλες στα μαγαζιά που κλείνουν μέρα τη

μέρα.

- Ενοικιάζεται…
Επόμενη για τα λεφτά που ποτέ δεν φτάνουν…
-23% τα τρόφιμα.
Μετά για τα όνειρα που μου, σου , μας στερούν καθημερινά.
Ύστερα για τα δικαιώματα που αφήνουμε να μας στερούν κάθε μέρα.
Σταγόνες αίμα στο βυθό.

-Εκείνου που χύθηκε κάποτε για να αποκτηθούν.
…. Πολλές βουτιές…
Και η τελευταία για το καζάνι που βράζει.
Ξανά και ξανά….
Το καζάνι να βράζει….
Και ο δρόμος της επιστροφής στη στεριά.
Το καζάνι να βράζει ακόμα…
Και τα κάστρα έξω στην άμμο μισογκρεμισμένα απ το ποδαράκι ενός μικρού παιδιού.
Που θαρρείς και κατάλαβε το καζάνι μέσα μου, να βράζει ακόμα,

και χύθηκε στην αγκαλιά της μάνας του.
Όπως πρίνλίγο είχα αφεθείκαι γω στην αγκαλιά της άλλης μάνας μου,

της θάλασσας.
Χρόνια είχα να της αφεθώ.
Μα οι σκοτούρες – οι τώρα – πληθαίνουν.
Για σένα,για μένα για όλους μας….

Καλησπέρα.

Ραντεβού στο νησί...

Τ' Αυγερινού μου.....

Είναι οι σκέψεις σου, που πήραν φωνή και χρώμα και φανερώθηκαν μετά από πολλά πολλά χρόνια...
Είναι τα μάτια τα καθάρια, τα δικά σου, που χω απέναντι μου και μπορούν να δουν- θέλουν να δουν, και να με κάνουν να δω εκεί που πρέπει ,εκεί που θέλω....
Και πίστεψε με είναι ανεκτίμητο να χεις απέναντι σου έναν άνθρωπο, να φωτίζει τα δικά σου θέλω.
Ήρεμα,γαλήνια και όμορφα...
Σαν κάθε φορά...
Ήρεμα και δυνατά.
Βαθιά και απόλυτα.
Και πέρα απ το ευχαριστώ, το σ αγαπώ, το συγχωρώ, το αντέχω είναι το μαζί....
Και μαζί σου είμαι καλά,δυνατή και μπορώ τα πάντα....
Χρόνια Πολλά....
Χρόνια καλά...
Χρόνια μαζί....
Σ αγαπάω τόσο,όσο και άλλο τόσο....
Τραγούδι δικό σου,γραμμένο για σένα....


Να 'ξερα των άστρων το σκοπό
να σ' τον λέω, να σε νανουρίζω.
Να 'μουνα θεός να σου το πω:
"Πάρ' τον Γαλαξία, σ' τον χαρίζω".
Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.

Μου 'ταξες ταξίδι να με πας
όσο μακριά ο κόσμος φτάνει.
Πού αλλού, καρδιά μου, να με πας;
Πήγα στον παράδεισο και φτάνει.
Πόσο μ' αγαπάς, πόσο μ' αγαπάς.

Μάλαμα στα τζάμια το νερό
κι ούτε μια σταγόνα δεν ορίζω.
Όλο μου το βιος, ό,τι φορώ
η ψυχούλα μου και σ' τη χαρίζω.
Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ

Κόλαση

Πραγματικά το άξιζε το 'Α'. Μπράβο στο φοιτητή αλλά και στην Τερέζα που .κατάφεραν σ' ένα βράδυ να κλείσουν την κόλαση, κάτι που προσπαθούν ανεπιτυχώς εδώ και χιλιάδες χρόνια οι θρησκείες του κόσμου αλλά δεν μπορούν ή μάλλον δεν τους συμφέρει να την κλείσουν.
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;
(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).


Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο.

Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:

Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.
Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους, τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε το συμπέρασμα ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως
έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.

Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως, είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:

1. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.

2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.

Ποιά από τις 2 περιπτώσεις ισχύει??

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι ."Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί". και αν συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ όντως κοιμήθηκα μαζί της, τότε . ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση ...
είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.
Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση, αφού έχει παγώσει, άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: "Θεέ μου, Θεέ μου".

Αυτός ο φοιτητής πήρε το μοναδικό 'Α'.

Ο χρόνος....

Oι τρεις τελευταίες επιθυμίες του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ευρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του ?)

1] Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

2] Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.

3] Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων.

Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.

Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1] Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!

2] Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!

3] Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος!



....από σημερινό mail...

Άπνοια....

Αλλιώτικη μέρα… περίεργη…
Γέλιο, συναίσθημα ,ματιές εγκλωβισμένες και φόρτιση….
Λέξεις στο κενό, κάποιες παλιές ελληνικές ταινίες και οι πρωταγωνιστές τους.
Και αν ήθελα να την ντύσω με μουσική δυό τραγούδια θα επέλεγα…
Το μέτρημα της Μποφίλιου για τους ανθρώπους που σήμερα βγήκαν λίγοι
και το
Blower's daughter του Damien Rice….
Στίχο προς στίχο, λέξη προς λέξη….
Νότα με νότα….
Νύχτα είναι και ο αγέρας της θάλασσας δεν φτάνει ως εδώ σήμερα,

για να πάρει τις σκέψεις μακρυά…
Να τις στείλει εκεί που πρέπει να φτάσουν…..



Τους ανθρώπους της ζωής μου
κάθισα να τους μετρήσω
τους παρόντες, τους απόντες
κάνα δυό περαστικούς

Όσους ήρθαν για να μείνουν
όσους έφυγαν πριν γίνουν
τους κοινόχρηστους,τους ξένους
τους πολύ προσωπικούς...

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα 'θελα να τους κρατήσω
τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.

Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι
τους "εκείνους", τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς...
...

Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
φιλίες κι αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί,φοβισμένοι.
Δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι.
Χαρούμενοι, άσχετοι,συνεπιβάτες
μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες.
Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο,που κάνουν σπατάλη.
Αγάπες που έμοιαζαν να 'χουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία.
Φτωχοί συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα
οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα
όσοι ζουν με το αίσθημα...
Φοβάμαι πως χάνω το μέτρημα.......

And so it is
Just like you said it would be
Life goes easy on me
Most of the time
And so it is
The shorter story
No love, no glory
No hero in her sky

I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes...

And so it is
Just like you said it should be
We'll both forget the breeze
Most of the time
And so it is
The colder water
The blower's daughter
The pupil in denial

I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes...

Did I say that I loathe you?
Did I say that I want to
Leave it all behind?

I can't take my mind off of you
I can't take my mind off you
I can't take my mind off of you
I can't take my mind off you
I can't take my mind off you
I can't take my mind...
My mind...my mind...
'Til I find somebody new

Αμ πώς....

Μόνο facebok θα υπάρχει;;;....
Να και το ντόπιο το Μυτιληνιό....
http://lesvosbook.gr/ ....

Μα δεν βγαίνει λέξη....

Μένει σε κείνους τους αναστεναγμούς των ανθρώπων γύρω μου.
Και στους άλλους που μήνες ψάχνουν να βρουν δουλειά.
Ή σ αυτούς που με το ζόρι περνάνε τον μήνα...
Σε κείνους που έπαψαν να βλέπουν τον ήλιο,

την άνοιξη, τον καιρό,τα όνειρα, τις ελπίδες....
Σε όλους μας που μπήκαμε πια,για τα καλά, στον εργασιακό μεσαίωνα...
Και κείνες οι φράσεις ,οι λέξεις, της Αριστεράς ,

χιλιοειπωμένες τα τελευταία χρόνια έμειναν αντίλαλος βαρύς στ αυτιά...
Έγιναν σήμερα,τώρα,αύριο...
Έγιναν οι φωνές που πλημμύρισαν την Αθήνα, την Ελλάδα στις 5 του Μάη και οι επόμενες που έρχονται...
Έγιναν κορμιά καμμένα στο βωμό του χρήματος.
Όνειρα καμμένα της γενιάς μας,ξεθωριασμένα και αφημένα στην άκρη.
Όνειρα για του επόμενους...που δεν πρόλαβαν καν να γεννηθούν.
Και αν η μελαγχολία μ έπιασε απόψε, η οργή υπερέχει των συναισθημάτων.
Οργή για όλα αυτά που ειπώθηκαν χρόνια τώρα...
Και για κείνους που τα χλεύαζαν και για κείνους που ύψωναν σημαίες, στην κάθε εκλογική νίκη.
Κάθε νίκη του κεφάλαιου.
Οργή γιατί ακούω τα ίδια άτομα τώρα να σκύβουν χειρότερα τα κεφάλια,να μιλούν για μονοδρόμους,να χώνονται πιο πολύ στον καναπέ τους...και να εκτονώνονται μια φορά τη βδομάδα κάθε Τρίτη βράδυ, απωκαμωμένοι στην τηλεόραση... μπροστά στον Λάκη.
Μα δεν είναι ώρα για κριτική...

και ποιά είμαι εγώ που θα την κάνω...
Τώρα είναι ώρα για γροθιές σφιχτά ορθωμένες.
Ώρα για φωνή ενιαία, και αντίσταση.
Κόντρα σ όλα αυτά που προσπαθούν να σβήσουν, να ξεπουλήσουν....
Ζωή, ελπίδα, όνειρο...
Γιατί έχουμε πόλεμο αγάπη μου...
Άλλου είδους πόλεμο...
Όχι σαν εκείνους που μάθαμε απ τους μεγαλύτερους,

ή διαβάσαμε από ένα βιβλίο κάποτε...
Πόλεμο με όπλο τους την τηλεόραση και μοναδικό δικό μας τη φωνή μας...
Έχουμε χούντα οικονομική

πλούσιους να πλουταίνουν,

φτωχούς να φτωχαίνουν.
Έχουμε μια μεσαία τάξη να σβήνει

και μια ψαλίδα να τεραστιοποιείται...
Και η επίθεση είναι κατά μέτωπο...
Τα πάντα για το χρήμα...
Ο καθένας για το χρήμα...
Και οι ανοχές μας πεθαμένες...
Και ας ακουστώ και πάλι γραφική...
Και ας βρεθούν και φρύδια υψωμένα ειρωνικά ...
Κεφάλια σκυμμένα μόνο δεν θέλω να βλέπω..
Και κορμιά βουλιαγμένα στα δελτία ειδήσεων,σε εκπομπές αναλύσεων από τρωκτικά-ειδήμονες να αλληλοτρώγονται, να καλύπτουν ,να ζουν σ έναν άλλον κόσμο...

Αυτόν που έφτιαξαν οι ίδιοι για τους ίδιους...

Τώρα είναι η ώρα...

Να βγουν οι λέξεις μαζεμένες....

Τώρα είναι ο δικός μας Μάης...

Παύση πληρωμών-έξοδος απ το ευρώ

ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ - ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ!

ΔΝΤ σημαίνει φτώχεια ανεργία, κατοχή κι επικυριαρχία

Δραματική επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων, της νεολαίας και των συνταξιούχων προοιωνίζεται η προσφυγή στο ΔΝΤ και το μηχανισμό διάσωσης της ΕΕ. Με αφορμή την δυσκολία δανεισμού του δημοσίου, επιχειρείται ένα πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά δεδομένα πλήγμα στις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά από ένα καταιγισμό αντιλαϊκών μέτρων (αύξηση του ΦΠΑ, την μείωση των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων, κ.α.), με το μνημόνιο που ψήφισε στη Βουλή, φέρεται αποφασισμένη να επιβάλλει: καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων, δραματική συρρίκνωση σε βαθμό εξαφάνισης των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, κατάργηση του ορίου απολύσεων που θα οδηγήσει σε έκρηξη την ανεργία, περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας κ.α.
Ωστόσο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εκλέχτηκε με δέκα μονάδες διαφορά από τη ΝΔ τον Οκτώβρη υποσχόμενη αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων και πράττει ακριβώς τ’ αντίθετο. Επομένως, δεν έχει καμιά νομιμοποίηση να σύρει τους εργαζόμενους στο σφαγείο του ΔΝΤ και του (κατ’ ευφημισμό) μηχανισμού διάσωσης της ΕΕ. 
Η προσφυγή στο μισητό ΔΝΤ ισοδυναμεί με κοινωνικό όλεθρο γιατί θα προκαλέσει έκρηξη της φτώχειας και συνεχή μέτρα λιτότητας, καθώς η ύφεση θα οδηγεί σε συνεχή συρρίκνωση τα δημόσια έσοδα. Τι θετικό άλλωστε βρίσκει η κυβέρνηση στην Ουγγαρία, τη Λετονία, την Ουκρανία, την Τουρκία και δεκάδες άλλες χώρες του κόσμου που υποβλήθηκαν στο παρελθόν στις θεραπείες σοκ του μισητού οργανισμού;
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι εκτεθειμένη πολύ περισσότερο μετά την απόφαση της ΕΕ στις 9 Μαΐου όταν έγινε εμφανές πως υπήρχαν κι άλλοι δρόμοι από την μετατροπή των εργαζομένων της Ελλάδας σε πειραματόζωα για την εφαρμογή των νέων αντι-εργασιακών μέτρων. Πρόκειται για εξέλιξη που διευκολύνει την Ελλάδα να ζητήσει ακύρωση των αντιλαϊκών μέτρων.

Ο νέος Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος δεν είναι μονόδρομος

Η κυβέρνηση εξ αρχής είχε κι άλλους δρόμους πριν οδηγήσει την Ελλάδα στο τελευταίο σκαλοπάτι του διασυρμού, εκεί που συνωστίζονται όλα τα αποτυχημένα κράτη του κόσμου. Μπορούσε: να προσφύγει σε εσωτερικό δανεισμό (κάτι που δεν έκανε για να μη δυσαρεστήσει τους τραπεζίτες που θα έχαναν μέρος των καταθέσεων), να απαιτήσει ευνοϊκό δανεισμό από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1% που δανείζει τις τράπεζες), να απευθυνθεί στην Κίνα (όχι μέσω της …Goldman Sachs), στη Ρωσία και στις αραβικές χώρες, να απαιτήσει διμερή δανεισμό από άλλες χώρες της ΕΕ ακόμη κι απ’ τη Γερμανία με το επιτόκιο που δανείζεται η ίδια, ως ελάχιστη υποχρέωση τους για τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στο εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας από το 1981, να συμπτύξει μέτωπο διεκδίκησης φθηνών δανείων με άλλες χώρες του νότου που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, κ.λπ), να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή, που αγγίζει τα 19 δισ. ευρώ (8% του ΑΕΠ), να φορολογήσει την εκκλησία, τις τράπεζες, τους εφοπλιστές, να μειώσει τους εξοπλισμούς, κ.α.
Αντί για τα παραπάνω η κυβέρνηση επέλεξε ένα νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο υπό το μανδύα του ΔΝΤ, επικαλούμενη τα σπρεντς της δευτερογενούς αγοράς (που μόνο ενδεικτική σημασία έχουν) πριν καν εκδώσει ομόλογα! Μια επιλογή που αποδεικνύεται καταστροφική κι επίσης ατελέσφορη. Ιδιαίτερα, μετά την ολιγωρία της κυβέρνησης να βάλει πρακτικά εμπόδια στη συνεχή φυγή κεφαλαίων από τις τράπεζες που οξύνει τα πρόβλημα ρευστότητας αυξάνοντας τον κίνδυνο δέσμευσης των καταθέσεων των μικροαποταμιευτών από τους τραπεζίτες! 
Η κυβέρνηση επομένως, με τη συνενοχή του ΛΑΟΣ, των ξένων πρεσβειών, την ουσιαστική συμφωνία της ΝΔ και με την ενθάρρυνση των ΜΜΕ που καλλιεργούν κλίμα πανικού επωμίζεται τεράστιες, ιστορικές ευθύνες που ισοδυναμούν με πρωτοφανή οπισθοδρόμηση στο επίπεδο της οικονομίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Δραματικές είναι επίσης κι οι συνέπειες στο μέτωπο των δημοκρατικών ελευθεριών που σηματοδοτεί η ξένη κατοχή όπως φαίνεται από τις υπερεξουσίες που συγκεντρώνει ο υπουργός Οικονομικών, από την επίδειξη βίας των δυνάμεων καταστολής και τις επιθέσεις στην Αριστερά και σε τμήματα πρωτοπόρων εργατών που μάχονται για τα δικαιώματά τους, όπως οι ναυτεργάτες.

Σε αυτό το κλίμα προοδευτικοί οικονομολόγοι και επιστήμονες με διαφορετικές απόψεις κι από διαφορετικές πολιτικές διαδρομές:

• καλούμαστε να σπάσουμε τη συνήθη σιωπή, να στηρίξουμε τους αγώνες των εργαζομένων για υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών τους κατακτήσεων, για να μην περάσει ο νέος Μεσαίωνας.
• θεωρούμε πλέον κοινωνική αναγκαιότητα την έξοδο από το ευρώ και την ΟΝΕ κι επίσης την παύση πληρωμών του χρέους και την επαναδιαπραγμάτευση του με στόχο την μείωση ή και τη διαγραφή του. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να επωμίζονται κάθε χρόνο το τεράστιο βάρος εξυπηρέτησης ενός χρέους που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι και παραλύει κάθε προσπάθεια άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής. Αρκεί ν΄ αναφερθεί πως με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό, που έχει ανατραπεί επί τα χείρω, οι πληρωμές τόκων (12,3 δισ. ευρώ) είναι διπλάσιες από τις πληρωμές συντάξεων (6,4 δισ.), ενώ τα χρεολύσια (29,1 δισ.) ξεπερνούν τις δαπάνες προσωπικού (26,5 δισ.)! 
• απαιτούμε από την κυβέρνηση να θέσει επιτέλους ένα φραγμό στη ασυδοσία των τραπεζών επιβάλλοντας απαγόρευση φυγής κεφαλαίων, να προχωρήσει στην κρατικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, την επαναφορά στο δημόσιο των στρατηγικής σημασίας ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων (ΟΤΕ, Ολυμπιακή κ.α.) την εφαρμογή μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μιας μακρόπνοης βιομηχανικής πολιτικής.
• άμεσα δε, διεκδικούμε την αύξηση των συντελεστών φορολόγησης των μεγάλων επιχειρήσεων, στο 45%, όπως ήταν μέχρι το 1981. Με βάση υπολογισμούς του σημερινού υπουργού Οικονομικών, από την μείωση των συντελεστών φορολόγησης των ΑΕ (από 35% στο 25%) που ανακοίνωσε ο Κ. Καραμανλής από τη ΔΕΘ το 2004, το δημόσιο χάνει κάθε χρόνο 5 δισ. Επομένως, τα διαφυγόντα έσοδα την τελευταία 6ετία είναι ίσα με το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Γι’ αυτό ζητάμε άμεση αύξηση της φορολόγησης κεφαλαίου για να στηριχθεί η δημόσια υγεία και παιδεία. Επίσης ζητάμε μείωση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων και αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τους εργαζόμενους. Αυτά τα μέτρα μπορούν να λύσουν το πρόβλημα χρηματοδότησης της οικονομίας κι αποτελούν αφετηρία μιας γενναίας αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.
• καλούμε τον ελληνικό λαό να ανατρέψει τη νέα κατοχή. Να ακυρώσει τα εξευτελιστικά, αντιλαϊκά σχέδια υποταγής στο ΔΝΤ και τον μηχανισμό εξόντωσης της ΕΕ. 
• Τέλος, αναγνωρίζοντας την ανάγκη διεύρυνσης του μετώπου δηλώνουμε την πρόθεσή μας να συμβάλουμε στο μέτρο των δυνάμεών μας σε κάθε ευρύτερη πρωτοβουλία που θα κινείται στην κατεύθυνση στήριξης των λαϊκών αγώνων και καταγγελίας της κυβερνητικής πολιτικής.
Αθήνα, 15 Μαΐου 2010

1. Βατικιώτης Λεωνίδας 
2. Γαϊτανίδου Ευανθία
3. Γάτσιος Βασίλης
4. Γεωργίου Γιώργος
5. Γκαγκάτσος Γιάννης
6. Γρόλλιος Γιώργος
7. Διαβολάκης Θανάσης
8. Δημητούλης Δημήτρης
9. Ζέρβας Μάκης
10. Καζάκης Δημήτρης
11. Κόκκορης Μάκης
12. Κοσμάς Πέτρος
13. Κουτσομπίνα Καίτη
14. Κυράνας Μιχάλης 
15. Κυριακάκης Γιάννης
16. Λάλος Κώστας
17. Μαρκέτος Σπύρος 
18. Μπαλιώτης Θόδωρος
19. Μπιτσάκης Ευτύχης
20. Μωραϊτου Ευγενία
21. Παπαλεξίου Γιώργος
22. Παπανικολάου Νίκος
23. Παππάς Κώστας
24. Παυλόπουλος Γιώργος
25. Ρεκλείτης Αλέξανδρος
26. Ρούσης Γιώργος
27. Σκαμνάκης Θανάσης
28. Τασιάκος Χρίστος
29. Τρικαλινός Γιώργος
30. Χρήστου Ευαγγελία

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ,ΤΗΝ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟ Δ.Ν.Τ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΡΕΙΑ,ΓΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ.


http://www.gopetition.com/online/36271.html

Do you?

Όλα τα Δοκίμασα απόψε.
Να ταιριάξω το Δέλτα με την ήττα, για να μπορέσω να θυμηθώ το όνομα μου.
Διαίρεση και Δόσιμο-ολοκληρωτικό.
Τη Δύναμη μου ολάκερη με τα Δεν όλου του κόσμου.

ΟΔοφράγματα του Δρόμου, στις μάχες.
Και εκεί στις μάχες Δόντια και Δόρατα παρέμειναν στην άκρη .

Ποτέ Δεν τ ακόνισα.-Και ας λέγεται Δειλία.
Σαν να χουν Δίκιο τελικά.
Όχι το Δίκιο του πατέρα ,το άλλο Δίκιο –της μάζας.
Και μένω πάντα με ΔαχτυλίΔια στο λαιμό να φτιάχνουν Δάκρυνους κόμπους.
Και ΔαχτυλίΔια από καπνό.
Τα βράΔια, που ο Ήλιος μου κοιμάται-(Δέσιμο).
Μόνο ένα ζωντανό Δέρμα θα υπάρχει πάντα, μισό μέτρο απέναντι, σκουρόχρωμο και φλεγόμενο να Διώχνει τα Δεν απ τα μάτια μου. Και μια ζεστή ανάσα. Δική σου.
Και εκεί που έφυγε ο Δεκέμβρης ταξίΔι στο χρόνο, φτάνει η Δευτέρα να φαντάζει σαν Δεσπόζουσα μέρα της βΔομάΔας. Δόσιμο, Δέσιμο, Δίλλημα. Διαίσθησης παιχνίΔια.(ΑηΔίες)
Δάσος; Δέντρο;
Θα αρκεστώ στο τελευταίο Δρεπτό σου άνθος. Τριαντάφυλλο Baccara.
Κόκκινο του πάθους ,Μαύρο της αντίΔρασης.-Δική μου.
Και η Δύση απέναντι. Σαν Δήλωση που κάθε μέρα αλλάζει .
Ν ανοίγει Δρόμους στη θάλασσα της ΠεΔής μας, του ΜανταμάΔου μου, του μικρού μικρού παράΔεισού μου,
Και ένα Δεμάτι όνειρα σαν Δώρο της Δροσιάς της ροΔαυγής.
Κάθε ροΔαυγής.
ΔωροΔοκίες της ζωής …
Σαν Δέλτα ,σαν D…
D for Dare…

Και του χρόνου...

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας


Χριστού τη θεία βάπτιση να πώ στ’ αρχοντικό σας


Αύριο είναι των Φωτών που αγιάζει ο κόσμος όλος


Και οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο χέρι


Και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη


Βοήθεια να ‘χουμε τον Χριστόν τον Άγιο Ιωάννη


Στη Γαλιλαία ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει


Πως ο Χριστός βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση


Σαν φωτιστούνε τα βουνά κι οι θάλασσες βουλιάξουν


Θα αρμενίζουν με χαρά και το θεό δοξάζουν


Σήκω κυρα μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα


Που θα βαπτίζουν το Χριστό κι είναι μεγάλη η δόξα


Φέρτε πανέρια κάστανα πανέρια πορτακάλια


Αν έχεις και γλυκό κρασί κέρνα τα παληκάρια


Να πιουν να ξεβραχνιάσουνε να τραγουδούν καθάρια

Απόψε φεύγουν τα καλλικαντζαράκια.

Φεύγουν και οι γιορτές μαζί τους,ίσως οι πιό όμορφες μέχρι τώρα...

Τα χουμε ξαναπεί,τα πάντα αλλάζουν μορφή μέσα απ τα μάτια ενός παιδιού.

Και οι γιορτές είναι για τα παιδιά

.Φώτα πολλά να λάμπουν τα μάτια τους ,περιτυλίγματα από δώρα που ανοίγουν πρωί Πρωτοχρονιάς,ευχαριστώ στον Άη Βασίλη,Καρουζέλ να γυρνάνε,ήχοι από τρίγωνα,τραγούδια,κόσμος,αγάπη και βόλτες.
Ήταν όμορφες οι φετινές γιορτές,αλλιώτικες,πολύχρωμες,χαρούμενες σχεδόν παιδικές...

Άντε και του χρόνου....

Καλή Χρονιά

Αγνάντεψε ότι δεν ματώνει... Κράτα ότι αξίζει...
Ν' αγαπάς σημαίνει
να σπαρταράς στα σεντόνια ξεσκισμένα απ' την αϋπνία...
Γιατί αγάπη δεν ειν' ένας τρυφερός παράδεισος
μα η βίαιη επίθεση της λαίλαπας νερού και φωτιάς...
σε κάποιους νεκρούς αξίζει η ζωή και σε κάποιους ζωντανούς ο θάνατος

Κανείς δεν είναι τέλειος μέχρι να τον ερωτευτείς ,
κανεις και καμια δεν αξιζει τα δακρυα σου !
και οποιος τα αξιζει δε σε κανει να κλαις ,
Αν καποτε αγαπησεις και πληγωθεις πες ευχαριστω οχι γιατι σε πληγωσε...
αλλα γιατι υπηρξε καποιος που ενιωσε την αγαπη σου
Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

Καλή Χρονιά...Αλλιώτικη...Ζωντανή,πολύχρωμη,αγαπησιάρικη...

Όπως ακριβώς την ονειρεύτηκε ο καθένας μας...