Fade into you

Βαμμένη με χρώμα,νόημα και λίγο απ τη δική σου αντάρα.
Το αυτό συνεχίστηκε και τη νύχτα.
Αργά όταν ξάπλωσα με το βιβλίο ανοιχτό. .
Αράδα δεν γλύστρισε απ τη μορφή σου.
Σκέψεις χάδι.
Σε κάθε σελίδα οι λέξεις σου,το άγγιγμα σου, η ματιά σου, τα χέρια σου.
Τριβή και τυρρανία.Ακίνητη.Καθηλωμένη σε σώμα και αντάρα.

Έψαξα διέξοδο στο χαρτί.
Έσταζες όλη νύχτα.Σκέψεις ιδρώτα,αγωνία,πόθο.Παντού.
Σ αναζήτησα ξανά.
Λαχτάρησα όλη σου τη σκέψη,τη λαχτάρα,την δύναμη.
Όλη την ορμή σου.
Να σε υποδέχονται πάθος και περάσματα.

Ανοιχτές σκέψεις ανοιχτά μάτια.Ανοιχτά κορμιά..
Μυτερές λέξεις..
Και πάλι απόψε ήσουν στρατηλάτης και καταχτητής.Μπόρεσες.
Άμυνες πολλές και δυνατές.Πόνος....
Και πάλι απόψε η πόλη δική σου.

Χαλινάρια στα χέρια σου κώμη ατίθασου άλογου.

Στα δικά μου οι άμυνες σου.
Ξεσκεπάστηκε....
Σχεδόν οδύνη.Παράξενο.

Πώς το μπόρεσες να επιστρέφεις τις λέξεις πίσω;

Βίαιη επώδυνη ηχώ.
Λόγια αγχόνη.Μέχρι να μυρμηγκιάσει το κορμί .Υπάρχουν αντιστάσεις ;;;
Αποκλειστικά δική μου υπόθεση η κάθε φορά.

Άνευ όρων,πλάνου,προγράμματος ή project.
Η μόνη στιγμή αδυναμίας σου.
Παράξενο το όραμα,οι σκέψεις,ο χρόνος που αφαίρεσα αφηρημένη κάποτε.
Τί το θελα;;;