Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Παραμύθι







Μουρτζούφλα μέρα...Απ την αρχή της.
Με μια βροχή να προσπαθεί αλλά να μην μπορεί.
Με μια γιορτή να εκκρεμεί και να θυμίζει θάλασσες,ανθρώπους και στερνά ταξίδια.
Με μια διάθεση απρόσιτη,αδεια,ανιαρή,αταίριαστη...Γενικά σε άλφα.
Όχι της αρχής το άλφα...απλά ένα άλφα να βρίσκεται.
Χωρίς μουσική ,ούτε στίχους.
Και όπως πάντα τετοιες μέρες κάπου αλλού στάζει η γης.
Φτάνει και ο νους κάποια στιγμή και συντροφεύουν.
Παραμύθι ολοταχώς.....

3 σχόλια:

aKanonisti είπε...

α Ψου!!!!
Κρύωσα και έχω πυρετο....
Ταμαμ η ανάρτηση σου, Φμου....
(βίρτουαλ φιλί να μην σε κολλήσω!)

νατασσΆκι είπε...

Με μια βροχή να προσπαθεί αλλά να μην μπορεί.
Με μια γιορτή να εκκρεμεί και να θυμίζει θάλασσες,ανθρώπους και στερνά ταξίδια.
Με μια διάθεση απρόσιτη,αδεια,ανιαρή,αταίριαστη...


Αυτό.
κι ένα φιλί, μικρούλι
κι ευχαριστώ :)

agrampelli είπε...

Νάξερες τι μου θύμισε το τραγούδι σου...χρόνια είχα να το ακούσω..
"κι ότι αγαπούσε το έκαψε"
Καλό ξημέρωμα Δημητρούλα...

Πού πήγε;;