Κυριακή 3 Μαΐου 2009

15 τσ' Λαμπρής



Κυριακή των Μυροφόρων,ή αλλιώς δεκαπέντε μέρες μετά το Πάσχα,ή αλλιώς 15 τσ' Λαμπρής...
Το πανηγύρι στο χωριό.
Ένα απ τα μεγαλύτερα πανηγύρια του νησιού.
Η γιορτή του άγιου είναι στις 8 Νοέμβρη.Ο ναός εγκαινιάστηκε όμως , Κυριακή των Μυροφόρων.Και επειδή ο Νοέμβρης είναι φορτωμένος με αγροτικές δουλειές του νησιού ,το πανηγύρι καθιερώθηκε να γιορτάζεται άνοιξη...
Ήδη απ την Παρασκευή το πανηγύρι είναι σε ετοιμότητα.Οι "φρίτζες" στολισμένες, και ο κόσμος έχει αρχίσει να καταφτάνει απ όλες τις μεριές του νησιού,απ όλες τις γωνιές τις Ελλάδας.
Κατακλυσμένα όλα τα στενοσόκακα του χωριού από ομάδες πιστών που έρχονται με τα πόδια,ή και γονατιστοί για να εκπληρώσουν κάποιο τάμα στον άγιο.
Το Σάββατο το μεσημέρι στην πίσω αυλή του ναού έχει μαζευτεί κόσμος, για να δει το έθιμο της ταυροθυσίας στον άγιο.Σφάζεται βόδι και αρνιά και το αίμα τους ποτίζει τη ρίζα του γέρου πλάτανου.Δεν ξέρω από πότε κρατάει αυτό το έθιμο.Προφανώς και είναι ειδωλολατρικό.Λέγεται πως παλιότερα το ζώο θυσιάζοταν προς τιμή του θεού Απόλλωνα.Λέγεται πως υπήρχε ιερό του θεού στην περιοχή.Και εκεί στο συνονθύλευμα των δυό θρησκειών θα δείς ακόμα ανθρώπους να παίρνουν με βαμβάκι αίμα απ το σφάγιο,να το κρατάνε ή να κάνουν σταυρούς από αίμα στο μέτωπο τους.













Η νύχτα του Σαββάτου είναι η ομορφότερη του πανηγυριού.Όταν οι επισκέπτες έχουν κοπάσει,λίγο πριν τους χορούς στις ταβέρνες του χωριού η βόλτα στο μέρος της θυσίας είναι απαραίτητη.












Τα καζάνια βράζουν ήδη γεμάτα κρέας ολονυχτίς,η φωτιά δίπλα στον πλάτανο, έχει φτάσει πολύ ψηλά και ζεσταίνει τον κόσμο .
















Παρέες,γέλια,φωτισμένες φρίτζες και χαρά στολίζουν τη γιορτή.Το αποκορύφωμα του πανηγυριού.










Παλιότερα στην πλατεία του χωριού τέτοιες μέρες γινόταν το αδιαχώρητο.
Γεμάτοι καφενέδες με κόσμο,μουσική στο κέντρο της πλατείας και χοροί.
Τώρα τα όργανα έχουν λιγοστέψει,άλλαξε το πανηγύρι,- ή οι άνθρωποι;;







Η Κυριακή των Μυροφόρων στο χωριό είναι η μόνη μέρα του χρόνου που υπάρχουν τροχονόμοι, για να ρυθμίζουν την αυξημένη κίνηση.Ήλιος βόλτες στις φρίτζες και κόσμος.Απίστευτος κόσμος.







Απ το πρωί,στην πίσω αυλή του ναού άντρες χτυπάνε με ειδικά ραβδιά, το ήδη καλοβρασμένο κρέας με αλεσμένο σιτάρι ώστε να δέσει,να γίνει ενιαία μάζα,να γίνει κισκέτς.
Το κισκέτς θα μοιραστει κατά το μεσημέρι στους πιστούς,και ένα αυτοκίνητο θα φύγει για το χωριό για να το μοιρασει στους ανθρώπους που δεν μπορούν να κατέβουν στο πανηγύρι.
Και εκεί ήδη αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το πανηγύρι.
Η τελευταία τσάρκα στο ναό γίνεται κατά τ απόγευμα.
Και το τελευταίο "και του χρόνου" που μοιράζονται οι άνθρωποι, ευχή και ελπίδα....


Οι μέρες του πανηγυριού στο χωριό έχουν άρωμα επαρχίας ΄στη μέση της άνοιξης,έχουν χρώμα απλότητας και χαράς και γεύση γλυφιτζουριού κοκοράκι.Μοσκοβολούν μαλλί της γριάς και αφήνουν ζάχαρη στα παιδικά χέρια.Ο ήχος που μου ρχεται στ αυτιά είναι εκείνος κουδούνας που πουλάνε στο πανηγύρι για τα πρόβατα.Είναι μέρες εκείνης της εποχής.Που ξεκινούσαν οι άνθρωποι με τα άλογα, απ όλες τις μεριές του χωριού για τριήμερο πανηγύρι, στον Άγιο.Και όλα τα σπίτια του χωριού κατακλυζόταν από μουσαφιρέους.Όμορφα χρόνια βγαλμένα από ταινία ασπρόμαυρη παλιά,που δεν εκτιμήθηκε από κανέναν.
Πολύ πριν προλάβουμε να σπιλώσουμε τη γη με τα κατορθώματα μας.
Φέτος την αυλή τ αγιού διακοσμεί αεροπλάνο της πολεμικής αεροπορίας.
Ένα αεροπλάνο από εκείνα τα μαχητικά¨,"δώρο"της πολεμικής αεροπορίας για το αεροδρόμιο της Μυτιλήνης.
Το αεροδρόμιο δεν δέχτηκε να "στολιστεί" από άρματα μάχης...Το δέχτηκαν όμως, χωρίς κουβέντα οι "εκπρόσωποι"της εκκλησίας και του άγιου.Δέχτηκαν στο "σπίτι της ειρήνης,της αγάπης και του θεού" να μπεί ένα πολεμικό αεροπλάνο.
Ενώ ο καινούριος δρόμος του χωριού προς τον άγιο, δεν έχει ακόμα φωταγωγηθεί, και έχει ήδη χαρακτηριστεί άκρως επικίνδυνος δρόμος.Αν η αεροπορία ήθελε να τιμήσει τον προστάτη της, θα μπορούσε να φωταγωγήσει τον δρόμο των πιστών του....Αφού κατά τα φαινόμενα δήμος και εκκλησία "αδυνατούν"
Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.





Υ.Γ.Έιλικρινά δεν ήθελα το σημερινό ποστ για το πανηγύρι του χωριού να καταλήξει έτσι,αλλά είμαι τόσο οργισμένη για το συγκεκριμένο θέμα που δεν μπόρεσα...


8 σχόλια:

hamomilaki Anthemis είπε...

Ήμουν κι εγώ εκεί :-)

alex_m είπε...

Απ' τα ψιλά γράμματα να κριθούν λοιπόν , οι ανεγκέφαλοι , απ' τα ψιλά !
Καλησπέρα δημητράκι μ' .

b|a|s|n\i/a είπε...

πριν διαβάσω το κείμενο και είδα τις εικόνες νόμιζα ότι έκανε χαμηλή πτήση!
ψιλά γράμματα όντως.
πολύ καλό σου μήνα!

Μαριάνθη είπε...

Λοιπόν Δήμητρα!
Μας ταξίδεψαν οι εικόνες και μας γέμισε το κείμενο.Όπως μου μετέφερε φίλη μου προσκυνήτρια από Μυτιλήνη χτες αργά το βράδυ,γινόταν χαμός από κόσμο που περίμενε στη σειρά να προσκυνήσει μέχρι αργά.Πήγαν κατά το σούρουπο αλλά το συνωστισμό δεν τον απέφυγαν. Αυτό νομίζω είναι μαρτυρία πίστης. Θα τα έμαθες βέβαια. Μεγάλη η χάρη του.

agrampelli είπε...

Είναι αξιοθαύμαστο το πως ένας τόσο νέος άνθρωπος όπως εσύ,αγαπάει και θυμάται τον τόπο του,με τέτοια λαχτάρα και ορμή!
Αυτή η πατρίδα,είναι πολύ τυχερή που σ' έχει Δημητρα...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Μην εκπλήσσεσαι, τόχουν συνήθειο να σπέρνουν αεροπλάνα. Βάψτε το ρόζ!

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Χρόνια Πολλά & Καλά στη μανούλα τη δική σου αλλά & στις μανούλες όλου του κόσμου! Και σε όσες γυναίκες δεν είναι μάνες αλλά το πόθησαν! Μακάρι να μην πάψουν να το παλεύουν & να γίνει αληθινό το όνειρό τους!
Καλό απόγευμα,
Μαρία

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Πού πήγε;;