Μεγαλώνουμε παιδιά.
Γινόμαστε μητέρες και πατέρες.
Και φροντίζουμε να μην τους λείψει τίποτα.
Η ακριβή φόρμα, τα πανάκριβα παπούτσια, τα παιχνίδια, οι βόλτες, τα φροντιστήρια, οι δραστηριότητες.
Φροντίζουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν όμορφα.
Όμορφα.
Γιατί τούτες είναι οι ομορφιές που μάθαμε ν αναγνωρίζουμε.
Οι ομορφιές του φαίνεσθαι.
Όμορφα, -μακρυά απ τον Αλβανό συμμαθητή τους, γιατί " δεν τους πάω τους Αλβανούς ρε παιδάκι μου"-.
Όμορφα, -αλάργα όμως από εκείνο το κορίτσι που ντύνεται σαν πουτάνα-.
Ήρεμα -μακρυά από εκείνη την οικογένεια όμως, ξέρεις τί ακούγεται για κείνη την οικογένεια-.
Αρμονικά - μην ξαναφέρεις όμως στο σπίτι εκείνο το χοντρό παιδί, ή το άλλο που είναι πιο επιφυλακτικό και συνεσταλμένο ή χαζό ή ομοφυλόφιλο ή εκείνο το
διαφορετικό από εμάς-.
Κάθε τόσο βρισκόμαστε με τα ξαδέρφια του, και τους θείους του. Γυρνώντας στο αυτοκίνητο
πρέπει οπωσδήποτε να κριτικάρουμε το ντύσιμο, την καταγωγή, την περιουσία, το καινούριο έπιπλο,τον τρόπο που μιλάνε, το σπίτι που είναι καλύτερο ή χειρότερο απ το δικό μας.
Αυτή είναι η ομορφιά που έχουμε μέσα μας.
Αυτή είναι η ομορφιά που έχουμε να δώσουμε στα παιδιά μας.
Δίχως μια ματιά βαθειά μεσα στα μάτια τους.
Να παλέψουμε να δούμε πίσω απ το παραπέτασμα της ματιάς μας.
Κάπου ανάμεσα στη δουλειά, τις υποχρεώσεις, τα χρήματα, την διασκέδαση μας, το σερφάρισμα στο ίντερνετ. Και να καταλάβουμε πόση ζημιά έχουμε κάνει.
Μεγαλώνουμε παιδιά συμβουλεύοντας τα να κάνουμε αυτά που ποτέ δεν κάναμε εμείς.
Λες και τα παιδιά κατάλαβαν ποτέ από λόγια.
Πράξεις είναι εκείνες που στιγματίζουν τα παιδιά μας.
Τις αντιγράφουν.
Και είναι τούτο το μεγαλύτερο μας έγκλημα.
Που λιγοστεύουμε μέρα τη μέρα ή στερούμε εντελώς την αγάπη απ την ομορφιά της ζωής των παιδιών μας.
Τα μεγαλώνουμε ανάμεσα στη δική μας ζήλια, τη βία, την έχθρα, τον ρατσισμό, το μίσος το θυμό και τις απαιτήσεις.
Αυτό είναι το πιο μεγάλο μας έγκλημα.
Όλων μας.
Οι ρίζες του κάθε εγκλήματος, του πιο μεγάλου εγκλήματος βρίσκονται στις δικές μας ψυχές.
Της μάνας και του πατέρα. Της γιαγιάς και του παππού.
Του κάθε σπιτιού...
Κρίμα το παιδί.
Κρίμα.
Εμείς το σκοτώσαμε.
Έτσι το μεταφράζω εγώ το bulling, ή όπως αλλιώς το λέτε, με την φτωχή μου σκέψη.
.jpg)
