Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Οι ανάξιοι δάσκαλοι του Γρηγορόπουλου...


Χωρίς λόγια ,απλά επειδή την βρήκα και με συγκίνησε.

Κάλησπέρα....

6 σχόλια:

tantoguanto είπε...

Πραγματικά πολύ συγκινητική ανατριχιάζεις και μόνο που την βλέπεις μπράβο που την ανάρτησες!

anna είπε...

Καταπληκτικό το post!!!!Συγκινητικό, ανατριχιαστικό,πραγματικό!!!!

. είπε...

Είναι φορές που τα λόγια περιττεύουν!
Πολύ συγκινητικό και ξεσηκωτικό!
'Ετσι για να μη ξεχνάμε....

Καλό μήνα Δημητρούλα!

habilis είπε...

!!!
gαμώτο του ,αυτά γίναν τα ψιλά γράμματα.

Ανώνυμος είπε...

Και είναι υπέροχη... τόσα μα τόσα πολλά σε μία κάρτα... ζωές ολόκληρες και γεγονότα... λάθη και ελπίδες...

Καλό βράδυ Δήμητρα

Δήμητρα είπε...

Πραγματικά ΄,όταν την είδα συγκινήθηκα,ανατρίχιασα και είπα να την μοιραστούμε.Καλημέρα σ όλους!

Πού πήγε;;