Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Είναι νύχτα...αγάπη μου...


Έψαχνα απόψε να βρώ τον περσυνό Μάη.
Τον συνάντησα ανάμεσα σε πόνο φόβο και απώλεια..
Και κάπου εκεί βρήκα τον χρόνο που γέμισε μές τις σελίδες τούτου εδώ του μπλόκ.
Τούτων εδώ των σκέψεων που γεμίζουν γυμνώνουν φανερώνουν δυναμώνουν.
Δεν είναι μόνο τα μπαλκόνια με τη διαφορετική θέα.
Πιότερο είναι η γωνιά.
Η κάθε γωνιά.
Μαζεμένη απόψε στη πιο μικρή γωνιά του είναι μου, δίστασα ν αφήσω περιθώρια και ανάσες να ξεφύγουν.
Φοβήθηκα ν αφήσω τα πλοία να φύγουν ελεύθερα.
Ήθελα να μαι μέσα.
Μέσα στη θάλασα,τον ουρανό τα λουλούδια.
Φωνή που δυνάμωσε και τραγούδι που ξύπνησε τις αισθήσεις τούτη η Κυριακή.
Κουρασμένη όπως κάθε Κυριακή και αδιάφορη σαν κάθε Κυριακή που σιχαίνομαι.

Σαν τις πραγραφές των αδικημάτων και των συναισθημάτων που σ αγαναχτούν, μα και απόψε θα κοιμηθείς αφήνωντας τα πίσω.
Συμβιβασμός;Σαν σιχαμένη λέξη,..
Διάφορα στο μυαλό τούτες τις μέρες.
Σκέψεις ανακούφισης,σκέψης οίκτου,σκέψεις διάφορες.
Σκέψεις.
Όλα θ αλλάξουν,θα δείς...
Τα σπίτια,οι πόλεις, οι ανάσες η θάλασσα,ο ουρανός,
Οι άνθρωποι....Ανάσες ξεχασμένες στο παγωμένο τζάμι
Δάκρυα που νότισαν την ύπαρξη,
Παράξενη μέρα....
Κάθε χρόνο το Μάη....
Κάθε Μάη ο χρόνος λιγοστεύει....
Χρόνος στολισμένος λουλούδια
Λουλούδια ποτισμένα με δάκρυα
Μια μικρή τριανταφυλλίτσα από κείνες που σ άρεσαν και πέντε γαρούφαλα καρφιά στο γυαλισμένο άδειο σου πέτο....
Νύχτα είναι...γεμάτη φωτισμένη και πολυτραγουδισμένη...
Από κείνες που γεμίζουν λέξεις το μερολόι της ψυχής...

6 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

από κείνες που ποτέ δεν πρόκειται να αδειάσουν από το μυαλό.
πολύ καλό σου βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

..Από κείνες που εμπνέουν τέτοιες αναρτήσεις και μου δίνουν πέντε λόγους παραπάνω για την επιστροφή μου που είναι νομίζω πλέον δεδομένη !! Σε πεθύμησα Δημητρούλα !! Το τραγουδάκι … επίκαιρο πάντα … και πολυαγαπημένο. Και για μένα κάθε Μάη .. ο χρόνος λιγοστεύει ….. Φιλιά και καλώς σε ξανά βρήκα.

Μαριάνθη είπε...

Γεια σου Δήμητρα με τις ευαισθησίες σου και τα αισθαντικά τραγούδια.
Φιλιά!
...Και για να σε ξεσηκώσω σου λέω πως χτες δικοί μου ανηφόρησαν κατά τον Ταξιάρχη για ένα κερί επ΄ευκαιρία μιας βάπτισης.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Είναι κάτι νύχτες.... που κάλλιο προτιμότερο να την αφήσεις την ψυχή να κλάψει, να θρηνησει...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

venceremos είπε...

καλημέρα .
αν σου περιέγραφα τον θρήνο της Κυριακήε του Μαγιού πρι πέντε χρόνια, τι θά έλεγες???????????
οτι θα με συντροφεύει ως τον θάνατο??
και μετά??
Ισως και μετά ποιός να ξέρει???
καρυστινά φιλιά Δήμητρα και καλο καλοκαίρι..

βασίλης είπε...

Αυτές οι νύχτες είναι που μένουν για μια ζωή.. Κι έχεις και θυμάσαι..
Φιλιά, καλημέρα

Πού πήγε;;