Χαρταετός

Χαρταετός- Δημήτρης Μητροπάνος

Τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, όλα τα βλέπω ανθρώπινα

ακόμα πιο πικρό το δάκρυ αν μού’δινες θα τό’πινα

τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, όλα τα βλέπω ανθρώπινα

και άλλο σφάλμα πιο μεγάλο αν έκανες θα τό’σβηνα

Εγώ είμ’ένας χαρτετός κι όσο ψηλά ανεβαίνω 

τόσο καταλαβαίνω και τόσο συγχωρώ

εγώ είμ’ένας χαρταετός και απ’τ’ουρανού τα βάθη

τ’ανθρώπινα τα λάθη τα βλέπω και γελώ

Στης Κυριακής μου το σακάκι σε είχα το γαρύφαλλο

όμως παράπονο κανένα που μ’έριξες σε ύφαλο

στης Κυριακής μου το σακάκι σε είχα το γαρύφαλλο

τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, μην ψάχνεις σε παρακαλώ

Εγώ είμ’ένας χαρταετός κι όσο ψηλά ανεβαίνω

τόσο καταλαβαίνω και τόσο συγχωρώ

εγώ είμ’ένας χαρταετός και απ’τ’ουρανού τα βάθη

τ’ανθρώπινα τα λάθη τα βλέπω και γελώ

Μάλλον το πιο αγαπημένο μου απ τα τραγούδια του Μητροπάνου. 

Στίχο το στίχο, στροφή τη στροφή...

Και μιας και ο ουρανός σήμερα ξημερώνει κοκκινογκρίζος ,με μια σταγόνα γαλανού η πρώτη σκέψη στο άνοιγμα του παράθυρου ήταν ένας χαρταετός μικρή κουκίδα στην αρμονία του.

Ίσα για να γυρίσω να κοιτάξω πάνω και ν αναλογιστώ τί θα μπορούσε να είναι μια έλλειψη

 αν χαρακτηριζόταν με ένα επίθετο και όχι με μια αντωνυμία πόσο μάλλον αόριστη.

Ορισμό ζητάω, τον έψαχνα στον ουρανό του πρωινού, της χαραυγής, και της ελπίδας.

Καλημέρα,...