"Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία το σπίτι μου έρημο μα κάνουμε παρέα. Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τοιχαία. Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε ολα ωραία." Καλημέρα Δημητρούλα!
Kι έζησα πάντα με τον εαυτό μου, σαν δυο ακροβάτες που μισούνται θανάσιμα που όλη τη μέρα βρίζονται και ραδιουργούν κι ετοιμάζει το θάνατο ο ένας του άλλου, μα όταν έρθει η ώρα κι ανάψουν τα φώτα και το θέατρο ξεχειλίσει απ' την πελώρια αναμονή ορθοί κι οι δυο πάνω στο απέραντο, μοιραίο σκοινί νά, που βρίσκονται κιόλας πάνω απ' το μίσος και τον κίνδυνο και το θαυμασμό και τον χρόνο ― αδερφωμένοι ξαφνικά μες στην παμμέγιστη αρετή της Tέχνης.
Εφαρμοσμένος μαρξισμός
10 σχόλια:
Μιά χαρά ξαναβλέπω την αποψινή πανσέληνο .
Την αιχμαλώτισες!!!
Μάλλον σε ρετιρέ μένεις και με υπέροχη θέα!
Άρα είσαι μπουρζουάζα... χεχε
Λίγοι στίχοι, δυο εικόνες, πολλή ατμόσφαιρα. Μυρωμένες ανοιξιάτικες νύχτες για απολαύσεις.
Φιλιά.
Εγώ,και το φεγγάρι...
Μια σχέση πάθους!
Όμορφα Δήμητρα....
Καλή πανσέληνο!
"Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
το σπίτι μου έρημο μα κάνουμε παρέα.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τοιχαία.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε ολα ωραία."
Καλημέρα Δημητρούλα!
αυτός ο Λειβαδίτης
πόσο αγαπημένος..
πολύ
φιλιά Δημητρούλα
Η 2η φωτό, μου αρέσει! 17 μανταλάκια σε ποικιλία χρωμάτων αντικαθρεπτίζουν -όσο μπορούν- το φως της πανεσλήνου εν είδει αδύναμων λαμπιονιών...
Kι έζησα πάντα με τον εαυτό μου,
σαν δυο ακροβάτες που μισούνται θανάσιμα
που όλη τη μέρα βρίζονται και ραδιουργούν
κι ετοιμάζει το θάνατο ο ένας του άλλου,
μα όταν έρθει η ώρα κι ανάψουν τα φώτα
και το θέατρο ξεχειλίσει απ' την πελώρια αναμονή
ορθοί κι οι δυο πάνω στο απέραντο, μοιραίο σκοινί νά,
που βρίσκονται κιόλας πάνω απ' το μίσος και τον κίνδυνο
και το θαυμασμό και τον χρόνο
― αδερφωμένοι ξαφνικά μες στην παμμέγιστη αρετή της Tέχνης.
Toυ ιδίου...
Μαρξισμός δε λέει τίποτα... μη σου πω και λενινισμός συντρόφισσα, ιδίως να το βλέπεις στην Αχλαδερή να σκάει μύτη πάνω από τα πεύκα.
Κ.Ο.Β. φεγγαρόπληχτων!
Δημοσίευση σχολίου