Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

My solar


Κύκλοι χίλιοι...Ζωή

Ζωή - Σελήνη. Η Σελήνη-Το Φεγγάρι.

Θηλυκό -Ουδέτερο

Το θηλυκό για την σκούρα πλευρά.

Το ουδέτερο για τα δυό παιδιά που κατοικούν στα σχέδια της.

Πανσέληνος,ολόγιομη,γέμιση, φθίνουσα ,ελλειπτική,σε αύξουσα,πλήρης.

Ζωή.

Ετερόφωτος πλανήτης.

Συντροφιά της ο Αποσπερίτης το δείλι,ο Αυγερινός το χάραμα .

Δυό ονόματα Αφροδίτη ο πλανήτης.

Της αγάπης και του έρωτα.

Η αγάπη Ο έρωτας.

Ποιός είπε πως έχει φύλο η Αφροδίτη;

Ο Ήλιος στην άλλη γωνιά.

Οπτική γωνιά.

Ο μοναδικός αυτόφωτος.

Αγαλλιάζει,ζεσταίνει,αγγαλιάζει,χρωματίζει,φωτίζει,χαρίζει.

Ήλιος σαν χαρά...

Ο Άρης της μάχης της οργής και του κόκκινου.

Κόκκινος πλανήτης.

Το κόκκινο της οργής.

Της υψωμένης γροθιάς.Σφιγμένης γροθιάς.

Τ απαραίτητο κόκκινο.

Η Γή... Ρίζες και μνήμες.

Οικογένεια.Σπίτι.

Ο μοναδικός πλανήτης που έχει θάλασσες.

Το νησί ...

Ο Δίας περιστρέφεται πιο γρήγορα απ όλους.

Ο πιο μεγάλος απ τους ετερόφωτους,

Σκέψεις και φόβοι ανεξέλεγκτοι.

Ο Ουρανός σαν όνειρο.

Γαλάζιο και συννεφένιο.

Συχνά θαρρείς πως δεν υπάρχει.

Όταν σμίγει με τη θάλασσα,ή όταν τον πληγώνει η κορφή κάποιου βουνού...

Και τ αστέρια ..Λαμπρά με όνομα,παρουσία - στολίδι των ονείρων(τ Ουρανού).

Φίλοι ή γνωστοί.

ή άγνωστοι..

Περαστικοί ή κάτοικοι.

Άνθρωποι,χαμόγελα και δάκρυα....

Η ζωή,οι κύκλοι και οι τροχιές.

Σταθερές ή ακανόνιστες.

Κυκλικές ή ελλειπτικές.

Απαραίτητες σαν τον ουρανό.

Έναν καταγάλανο ουρανό ένα ανοιξιάτικο δείλι.

Όταν θα σμίξουν η σελήνη και ο ήλιος μπροστά στον αποσπερίτη για ένα φιλί μετά τη δύση,καταμεσής τ ουρανού συντροφιά με φόβους,οργή σκέψεις, αγώνες,αστέρια ανθρώπους,όνειρα,μνήμες,ύπαρξη...


15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ανασαιμιά είπε...
'Εγραψες πάλι Δημητρούλα μου!
Δεν έχω τι να πω...μένω άφωνη στο μεγαλείο της διττής σου πένας!

3 Φεβρουάριος 2009 3:00 πμ

Ανώνυμος είπε...

anna. είπε...
Κι όμως ο Χρόνος συνεχίζεται -
Το λέω χαρούμενη σ` όσους πονάνε τώρα -
Θα ζήσουν -
Υπάρχει Ήλιος -
Δεν το πιστεύουν τώρα!!!!

3 Φεβρουάριος 2009 3:16 πμ

Ανώνυμος είπε...

tantoguanto είπε...
Εγγονή των αιώνων…
Θυγατέρα του Θεού…
Μήτηρ των ηπείρων, της φύσης, των ανέμων, του φωτός, της ζωής και του θανάτου.
Μήτηρ των όντων, των λαών, των ορατών, των αοράτων, της αλήθειας, της αναλήθειας και του πνεύματος.
Μήτηρ των αιρέσεων, της αυταπάρνησης, του μίσους, του πάθους και των οραμάτων. Μήτηρ της ελπίδας, της σοφίας, της πίστης, της αφοσίωσης και της λατρείας.
Γραία των αρχαίων θεών.
Θυγάτηρ των πλανητών, των άστρων, του ουράνιου τόξου και του ηλιακού συστήματος.
Οι ποιητές πάντα δειλά θα σε εγκωμιάζουν.
Οι πειρατές βάναυσα πάντα θα σε λεηλατούν.
Η βροχή θα σε λούζει.
Ο ήλιος θα σε στεγνώνει.
Οι άνεμοι θα σε χαϊδεύουν.
Τα άστρα πάντα δακρυσμένα θα σε συντροφεύουν τις νύχτες που ταξιδεύεις, με τη σελήνη για οδηγό.
Οι θνητοί για εσέ προσεύχονται.
Και οι νεκροί αιώνια θα σε υμνούν.
Ω! Μήτηρ σπλάχνο του θεού… Ω! Μήτηρ εγγονή των αιώνων…Ω! μήτηρ της μητρός μου…
Μαζί σου έζησα, μαζί σου μεγάλωσα, μαζί σου γέλασα, μαζί σου έκλαψα, μαζί σου αγάπησα, μαζί σου πόνεσα.
Μόνος μου φεύγω δεν θα αντέξω να σε δω που θα χάνεσαι

3 Φεβρουάριος 2009 3:19 πμ

Ανώνυμος είπε...

JamanFou είπε...
Πολύ όμορφες σκέψεις...
Πολύ-καλημέρα

3 Φεβρουάριος 2009 3:34 πμ

Δήμητρα είπε...

Ζητώ συγγνώμη για την αναδημοσίευση των σχολίων αλλά το θέμα το πρωί μου έβγαζε πρβλμ και αναγκάστηκα να το ξανααναρτήσω

Φθα είπε...

"Όταν θα σμίξουν η σελήνη και ο ήλιος μπροστά στον αποσπερίτη για ένα φιλί μετά τη δύση,καταμεσής τ ουρανού συντροφιά με φόβους,οργή σκέψεις, αγώνες,αστέρια ανθρώπους,όνειρα,μνήμες,ύπαρξη..."

Αααα, να και ένα σχετικό τραγουδάκι που ανακάλυψα:

Τη μέρα που ερωτεύτηκε ο ήλιος

Στίχοι: Βαγγέλης Βελώνιας
Μουσική-Ερμηνεία: Παντελής Θαλασσινός
CD: "Ένα κρυμμένο αχ"

"Καθώς ο ήλιος σκαρφαλώνει
να φύγει πάνω απ' το βουνό
σε κάποιο μάνταλο σκαλώνει
μες στο δικό της το στενό
και τότε θέλει να γυρίσει
μα δεν μπορεί, πρέπει να δύσει.

Κοιτάζει σ' ένα παραθύρι
που καθρεφτίζει αντικρινά
τη βλέπει πάνω σε γεφύρι
να έχει τα πόδια της γυμνά
και τότε θέλει να γυρίσει
μα δεν μπορεί, πρέπει να δύσει.

Καθώς ο ήλιος σκαρφαλώνει
εκείνη μπαίνει στα στενά
κι αυτός αρχίζει να ματώνει
για δεν τη βλέπει και πονά
και τότε θέλει να γυρίσει
μα δεν μπορεί, πρέπει να δύσει"

<"Εικόνες σε παράθυρο, για 'κείνους τους ήλιους που είπαν ή έγραψαν και μας έδειξαν τρόπους για να βλέπουμε">

Φθα είπε...

Και παραμυθάκι - τραγουδάκι έχουμε. Διαλιέχτεεεεε!

Η μπαλάντα του ήλιου και της σελήνης

Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία: Μανώλης Φάμελος
"Στο πάρκο των σκύλων"

"Θα 'θελα να σας διηγηθώ μια αρχαία ιστορία
για κάποιο λόγο σας καλό να γίνει η αφορμή
όχι για τίποτα ήρωες που φάγαν' τα θηρία
μα κάτι απλό και πλούσιο μαζί.

Κι είναι ιστορία έρωτα και μανιασμένου πάθους
τέτοιου που δεν εγνώρισε η ανθρώπινη φυλή
μα, το παράφορο αίσθημα μέγα θεωρείται λάθος
αν δεν το συνοδεύει η λογική.

Ήλιο το νέο λέγανε, τη νεαρά Σελήνη
που μυθική είχε ομορφιά
μα, η κοινωνία τον έρωτα ν' ανθίσει δεν αφήνει
κι όλοι να τους χωρίσουνε βαλθήκανε με βια.

Της νύφης πιάσαν' τους γονείς και του γαμπρού το σόι
τους βάζουν λόγια φθονερά για τους δυο εραστές
ο Ήλιος, λέει, δεν θα 'κανε για το αρχοντολόι
για του σπιτιού η Σελήνη τις δουλειές.

Μα ο Θεός ο σπλαχνικός τ' άδικο δεν αφήνει
κι απάλλαξε τους νιους από τ' ανθρώπινα δεσμά
άστρο τον Ήλιο έκανε, φεγγάρι τη Σελήνη
θαρρώ πως είναι ακόμα εκεί ψηλά.

Και συναντιούνται στα κρυφά, λίγο μετά τη δύση
για ένα φιλί στα πεταχτά
μα, ο Ήλιος, βλέπεις, δε μπορεί μόνη να την αφήσει
κι ολονυχτίς φωτίζει την ξανθή της ομορφιά"

Δήμητρα είπε...

Ανασαιμιά μου γλυκειά...Φιλί μεγάλο...

Αννούλι μου γλυκό ευτυχώς υπάρχει ο ήλιος...ευτυχώς...φιλί


Τάντο ποιό είναι αυτό;;


Ζαμανφου καλώς σε.Καλησπέρα...


Φθα μου γλυκέ το δεύτερο είναι τερρρράστια αγάπη απ το 97...απίστευτα μεγάλη αγάπη....
Φιλί!

Μαριλένα είπε...

εμενα ξέρεις τι με συγκλονίζει; τ' αστέρια που έχουν πεθάνει κι ομως ακομα έρχεται το φως τους εδώ..

σε φιλώ και
σε καλησπερίζω :))

νατασσΆκι είπε...

Πάω να σου φέρω το τραγούδι του Φάμελου -θυμάσαι; Μ' αυτό πρωτοβρεθήκαμε εδώ μέσα!
:)))

Φιλί μικρό, σαν ποίημα είναι τούτο σήμερα :)

KΑΡΜΕΝ είπε...

Δημητρούλα μου και εσύ έγραψες.
Ήταν μια ανάσα για μένα το να σε διαβάσω. Ευχαριστώ.

tovenito είπε...

διαλέγω αφροδίτη και ήλιο.
και ελλειπτικές τροχιές. οι τέλειότητα με φοβίζει

Δήμητρα είπε...

Μαριλένα είναι ότως συγκλονιστικό...Καλησπέρα...

Το θυμάμαι καρδιά μου...Και να ξερες τί Κρητική ιστορία έχει αυτό το τραγούδι..Αυτό πο σου λεγα...Τότε...Αχχχχχχ

Αγάπη μου φιλί...

Tovene διαλέγεις έρωτα αγάπη φως και χαρά...Μαζί σου...Καλησπέρα :)

νατασσΆκι είπε...

Το 'ξερα ότι τι θυμάσαι!!!
:)))

Ορίστε, να το 'χεις κι εδώ
αφου κι οι 2 το αγαπάμε τόσο :)

Φιλάκι καρδούλα μου, και στον ήλιο σου μεγάλο
(αααχ! πότε θα του δαγκώσω τα πατούσια κι αυτουνού, ααααχ!)
:))))

Δήμητρα είπε...

Nατασούλι φιλί μεγάλο..Ευχαριστώ..Έφαγα τον κόσμο χτες αλλά δεν το βρήκα...
Φθα πάρτο και συ να το χεις...

Πού πήγε;;