Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

My sun....


Κάποτε μου χαν πει "Μακάρι να κοιμόσουν στο στήθος μου.Το μόνο που θα θελα ήταν να σταματήσει η καρδιά μου για να μην σε ξυπνήσω..."
Και ...γέλασα...
Ποτέ δεν μ έπεισαν φράσεις μελιστάλαχτου πάθους και απέραντου έρωτα....
Όμως σήμερα έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτομαι εκείνη τη φράση...
Να την θυμάμαι.
Να την πιστεύω...
Το είχα πρωτονιώσει περίπου δεκαεννιά μήνες νωρίτερα.
Όταν τον ξάπλωνα στο στήθος μου, και αποκοιμιόταν.
Και προσπαθούσα να μην ανασαίνω, μην μου ξυπνήσει...
Ψάχνω συχνά να βρώ το χρόνο, μέσα στο χαμόγελο του.
Και είναι η πρώτη φορά που νιώθω πόσο γρήγορα φεύγει...
Χάνεται....
Μεγαλώνει...Τρέχει..Γελάει...

Αλήθεια πότε ήταν που έμπαινε σε τούτα τα καλτσάκια;;

Ο ήλιος μου λάμπει...
Σήμερα μετά από τόσο καιρό ξανακοιμήθηκε στην αγκαλιά μου.
Στην διαδρομή της επιστροφής.
Και πάλι θυμήθηκα εκείνα τα λόγια...
Θυμήθηκα εκείνα τα πρώτα...
Χαμόγελα,λέξεις,βήματα,αγκαλιές,τραγούδια,αγάπη...
Μαθαίνει το μικρό μου.Μαθαίνω.Μαθαίνουμε.Με μαθαίνει...
Υπομονή και ευθύνη.
Φόβος και άγχος.
Όνειρα και φόβοι.
Πρώτα απ όλα η παιδική ψυχή...Η ευκολοχάρακτη...Η λευκή...
Και μετά "μανούλ(ι)α παπώ τοοοοοο" και υψώνει το χεράκι του ψηλά...(Μανούλα σ αγαπώ τόοοσο)...
Και πάλι λευκό...
Το χαμόγελο του και η ολόλαμπρη μέρα μου...
Κοιμήσου αγγελούδι μου....

Να και το Νανούρισμα του...







Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Μπεμπεδέλη

Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Πάριος Σαββίνα Γιαννάτου



Κοιμήσου αγγελούδι μου, παιδί μου νάνι νάνι

Να μεγαλώσεις γρήγορα, σαν τ'αψηλό πλατάνι

Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό

Και να 'σαι πάντα μεσ' το δρόμο τον καλό



Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκά με το τραγούδι μου



Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι

Να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη

Για να μην πεις μεσ' τη ζωή σου δεν μπορώ

κι αν πρέπει ακόμα να σηκώσεις και σταυρό


17 σχόλια:

Roadartist είπε...

Ότι καλύτερο ήταν αυτή η ανάρτηση για πριν κοιμηθώ!!!!
...βάζω το νανούρισμα..και την πέφτω!! :)

Skouliki είπε...

ax.!!! τι καλα ...

αφιερωνω
http://www.youtube.com/watch?v=Sr64NI33qUo


φιλακι

Skouliki είπε...

σημ.να σαι καλα :)
βλεπεις η μουσικη καμια φορα μιλαει καλυτερα

VAD είπε...

Αμάν,πουλάκι μου,τι καμάρια!
Ευχομαι πολλούς ήλιους:)

Spark D' Ark είπε...

1 ζουζούνι ακόμα ζουζουνίζει εδώ
http://glikoulis.blogspot.com/

:)

bzzzzzzzzzzzzzzzzzz
bzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

jf είπε...

"Μαθαίνει. Μαθαίνω. Με μαθαίνει..."
Ακριβώς έτσι!!

Καλό Σ/Κ

b|a|s|n\i/a είπε...

το χαμόγελό του. το χαμόγελό σου. η γλυκύτητά σας. ότι καλύτερο!

venceremos είπε...

αχ τη γλυκια αναρτηση...
θυμηθηκα τοτε που εψαχνα νανουρίσματα για τα παιδια....
κι οταν κοιμοντουσαν σαν την κλεφτρα, στεκομουν και αφουκραζομουν τις ανασες τους...
Σπουδαια κουβεντα εγραψες...
ΜΕ ΜΑΘΑΙΝΕΙ...
Κοιτα να εισαι καλη μαθητρια φιλεναδα,
γιατι ο κακος λυκος ειναι εκει εξω και παραφυλαει.....
φιλια καρυστινά

tovenito είπε...

ό,τι γλυκύτερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό!

Nobilis είπε...

Να είστε καλά :-)
Και να χαίρεστε πάντοτε.

Με αγάπη
Το χαμομηλάκι

Nobilis είπε...

και το νανούρισμα :-) το καλύτερο !!

Φθα είπε...

Πέρασα να αφήσω ένα φτερό, λευκό κι αυτό, να του γαργαλάς τα πατουσάκια του και να ξεκαρδίζεται.

aKanonisti είπε...

Απλή ήσυχη ευτυχία....

Μαριλένα είπε...

μα, θα το νανουρίζεις για πολυ ακομα.
ακόμα, κι αν δεν χωρα στην αγκαλια σου, εσυ θα το παιρνεις αγκαλια και θα το νανουριζεις :)

Δήμητρα είπε...

Καλλιτέχνιδά μου...Καλησπέρα....


Σκουλικάκι ανατρίχιασα με το τραγούδι.Αμελί αγαπημένη.Σ ευχαριστώ από καρδιάς.

Βασίλη μου σ ευχαριστώ :)Φιλί!

Σπαρκούλι το δικό σου είναι ναι;;;Θα το μελετήσω διεξοδικά τ άστρο σου...

Jamanfou δεν μπορεί να είναι αλλιώς μ ένα παιδί.Ποτέ.Καλησπέρα :)

Βασίλη τα χαμόγελα των παιδιών...Τα χαμόγελα του κόσμου.Καλησπέρα..

Venceremos μου,με μαθαίνει υπομονή...Κάτι που δεν έμαθα ποτέ 30 χρόνια τώρα...Προσπαθώ αλήθεια...Φιλιά.

Tovene τα παιδιά...η γλύκα της ζωής...Καλησπέρα.

Χαμομηλάκι εσείς να είστε καλά καιόλο αυτό που κάνετε για τα παιδιά μας...

Φθα φτερό λευκό ελήφθη...:)

Ακανόνιστη έτσι ακριβώς,απλή και ήσυχη.Καλησπέρα :)

Μαριλένα δεν κάθεται πια ο αντάρτης μου.Φεύγει να πάει να τρέξει...Αλλά το "νανούρισμα" ναι θα είναι για πολύ ακόμα....Καλησπέρα.

νατασσΆκι είπε...

και το νανούρισμα θα είναι για καιρό..
κι εσύ θα μεγαλώνεις μαζί του, για καιρό
(μέχρι που θα σε ξεπεράσει :p)
και πάντα θα λάμπει μπροστά σου, ο ήλιος σου!

Να μου τον φιλήσεις πολύ
;)

Μηθυμναίος είπε...

Με συγκίνησες, Δημητρούλα, πολύ τρυφερό!!! Με συγκίνησες γιατί ξέρεις πως είμαι και παππούς κι ακόμα μαθαίνω ακόμα κι από τα εγγονάκια μου.
Πάντα να είσαι έτσι τόσο τρυφερή!
Πάω κι εγώ να κοιμηθώ με το νανούρισμα.
Καληνύχτα!

Πού πήγε;;