Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

21

Απίστευτη η κούραση απόψε
 
 Τα φαναράκια σβηστά.
 
 Σβησμένη κ η φλόγα.
21.
Ουφ...
Η μνήμη κλειστή.
Κουράστηκα.
Αποδυνάμωσε η μνήμη.
Αφέθηκε.
 
Ξέχνα - Μανώλης Φάμελος
Δε θυμάμαι τις μεγάλες στιγμές
μα μου λείπουν διπλά οι μικρές οι χαρές μας
έχουν κάτι αιχμαλωτίσει από αυτές
όλα εδώ γύρω προβάλλουν λες στις σκιές μας

Τρέχω σε λεωφόρους μακρινές
σε τοπία καμένα
κι είν' τα δέντρα γυμνά σαν προσευχές
από τα δάκρυα πλυμένα

Ξέχνα, ξέχνα
πάρε πίσω τα δώρα τι ωφελεί να θυμάσαι ξανά
Ξέχνα, ξέχνα
μα όσα ζήσαμε ως τώρα δεν μπορείς να τα πάρεις μακριά

Τώρα άσκοπα περνάει ο καιρός
σε δωμάτια λευκά, σκονισμένα αρχεία
και το νήμα μου ξεφεύγει διαρκώς
τρέχοντας πίσω απ' τη δικιά σου οπτασία

Πάλεψα να σ' αγαπήσω αληθινά
χωρίς να ψάξω το λόγο
κι αυτό αρκεί να σε κρατάω παντοτινά
πέρα απ' τη γη και το χρόνο

Ξέχνα, ξέχνα
πάρε πίσω τα δώρα τι ωφελεί να θυμάσαι ξανά
Ξέχνα, ξέχνα
μα όσα ζήσαμε ως τώρα δεν μπορείς να τα πάρεις μακριά

Πάλεψα να σ' αγαπήσω αληθινά
χωρίς να ψάξω το λόγο
κι αυτό αρκεί να σε κρατάω παντοτινά
πέρα απ' τη γη και το χρόνο
 
 
Όχι δεν θα παραπονεθώ.
Υπόσχομαι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πού πήγε;;