Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Ίσως η καλύτερη




Θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω μια απ τις αγαπημένες μου φωτογραφίες.
Εκτός απ τα άλογα που απεικονίζει και λατρεύω,τραβήχτηκε εν κινήσει απ το πίσω παράθυρο του αυτοκινήτου,ενώ τα τρία άλογα έτρεχαν δίπλα μας.
Τυχαία είναι η λήψη,αλλά ζωντανή και γι αυτό αγαπημένη.
(Για να μην ξεκινήσω τώρα λογύδρειο για τα άλογα,τα αγαπημένα μου ζώα.Αγέρωχα, περήφανα,και συναισθηματικά....)


11 σχόλια:

L' Aesthete Soleil είπε...

H αγαπημένη μου έχει τρεις αγάπες! Τα άλογα, εμένα και να μισεί τη συλλογή γλυπτών Swarovski που έχω γεμίσει τις βιτρίνες. Και θέλει να γεμίσει το σπίτι με φωτογραφίες αλόγων. Είναι και αμαζόνα και όταν πάει στο περτούλι βολτάρει με άλογα. "Ε! Αγάπηηηηη! Πού είσαι;"

κάκος είπε...

Αχ αχ , τι σου έκανε αυτό το καλοκαίρι ή μήπως και αυτό ?
φιλιά

Δήμητρα είπε...

Soleil,όλα και όλα την καταλαβαίνω απόλυτα στην αγάπη της για τα άλογα.Μεγάλωσα μέσα σε άλογα και ξέρω πόσο αγαπησιάρικα ζώα είναι...Και πόσο πολύ δεν ξεχνούν,και εκτιμάνε...Μπράβο της λοιπόν!

Δήμητρα είπε...

Αλέκοοοο δεν φταίει το καλοκαίρι....Τα άλογα και τα παράλογα φταίνε

Aνεμος είπε...

καλώς σε βρίσκω.πολύ καλή φωτό και όμορφο μπλόγκ καλημέρα

Δήμητρα είπε...

Καλώς όρισες άνεμε...Ευχαριστώ

ria είπε...

καλώς σε βρίσκω! ευχαριστώ για το λινκ!

τα άλογα είναι και μένα τα αγαπημένα μου ζώα, ελεύθερα, αγέρωχα, περήφανα και ευαίσθητα!

Μιμης Ζερβος είπε...

μπαίνω με το δεξί, με το δεξί... διακρίνω μια έφεση στη φωτογραφία ή μου φαίνεται?ασχολούμαστε?καλό φθινόπωρο να χουμε..

Δήμητρα είπε...

Καλώς τον.Κάτσε να τρατάρω γλυκό κολοκύθι-κοινώς τσουτσούφα.Το τσ παχύ.
Έγώ με την φωτογραφία καμία σχέση.Μέχρι πέρυσι έτρεμε το χέρι μου την ώρα της λήψης.Μάλλον η μηχανή θα είναι για πολύ άχρηστους σαν εμένα.
Δεν εξηγείται αλλιώς.Θα θελα πάντως πολύ ν ασχοληθώ με την φωογραφία.Ίσως κάποια στιγμή,όταν θα χω πραγματοποιήσει όλα εκείνα τα όνειρα που προηγούνται,ίσως να γίνει κ αυτό....
Πφ λογοδιαρροια βραδυατικα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Φοβερή φωτογραφία, όλο κίνηση και δυναμισμό

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Δήμητρα είπε...

Και να φανταστείς οτι βγήκε και τυχαία...Καλως την Γλαρένια μας!

Πού πήγε;;