Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Σήκω κυρά 'μ να στολιστείς


Το σπίτι στην εντέλεια κάθε τέτοια νύχτα...Στολισμένο και καθαρό.
Πάνω στο τραπέζι ο ασημένιος δίσκος ,με το πλεκτό πετσετάκι μέσα, και τα καθαρά ποτήρια.
Η φοντανιέρα με τα σοκολατάκια δίπλα,και μια ακόμα με μανταρίνια καθαρισμένα.
Όλα σε ετοιμότητα πριν πέσει η μάνα για ύπνο.
Παραμονή των Φώτων.
Και ανδροπαρέες ξεχυμένες στο χωριό εκεί γύρω στις δώδεκα,ίσως και παραπάνω.
Τα Κάλαντα των Φώτων.
Και άρχιζαν οι πρώτες φωνές να ζυγώνουν τραγουδώντας στην Αλάνα.
Βραχνές,φάλτσες,καλίφωνες,αταίριαστες....


Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη θεία βάπτιση να πώ στ’ αρχοντικό σας


Άρχιζαν οι πρώτες μαντεψιές.
Είναι εκείνος,είναι ο άλλος...
Ώσπου να φτάσουν στην πόρτα,τραγουδώντας και χτυπώντας.


Αύριο είναι των Φωτών που αγιάζει ο κόσμος όλος

Και οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο χέρι

Και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη

Βοήθεια να ‘χουμε τον Χριστόν τον Άγιο Ιωάννη


Ο πατέρας αγουροξυπνημένος,κατέβαινε και άνοιγε.
Ήχος πιο δυνατός,και μεις στο κεφαλόσκαλο να δούμε ποια παρέα ήταν.
Να επιβεβαιώσουμε ποιά παρέα ήταν.


Στη Γαλιλαία ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει

Πως ο Χριστός βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση

Σαν φωτιστούνε τα βουνά κι οι θάλασσες βουλιάξουν

Θα αρμενίζουν με χαρά και το θεό δοξάζουν


Να γελάσουμε με τα μεθυσμένα καλαμπούρια και τις ήδη βραχνιασμένες φωνές.
Με τα κεράσματα και τις ευχές

Σήκω κυρα μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα

Που θα βαπτίζουν το Χριστό κι είναι μεγάλη η δόξα

Φέρτε πανέρια κάστανα πανέρια πορτακάλια

Αν έχεις και γλυκό κρασί κέρνα τα παληκάρια

Να πιουν να ξεβραχνιάσουνε να τραγουδούν καθάρια


Και μετά πάλι πίσω στα κρέβάτια μας.
Μέχρι τις τρείς περίπου το πρωί.
Μελωδίες και τραγούδια.
Πού και που καμια καντάδα ξώφαλτση κάτω από ανοιχτά παράθυρα.
Και γέλια.
Πώς τη ζήλευα αυτή τη νύχτα πάντα..και τις ανδροπαρέες όλες...
Τα πιο όμορφα κάλαντα,και η πιο όμορφη νυχτιά των γιορτών στο χωριό.
Τη νύχτα που τα τραγούδια και οι φωνές θα διώξουν τα καλικαντζαράκια κάτω απ τη γη.
Ξανά να ροκανίζουν το δέντρο της ζωής...

"Των Θεοφανείων όμως... «Φέγατε, να φεύγουμε, τι έφτασ’ ο τουρλόπαπας με την αγιαστήρα του, ο παπάς με αγιασμό, χωριανοί με το θερμό.»

Κι έτσι γυρίζουν κακήν κακώς στον κάτω κόσμο.

Αλλά εκεί -ωχ! συμφορά τους!-.

Το δέντρο της γης έχει θρέψει κι άντε πάλι την πριόνα απ’ την αρχή.

Και άιντε πάλι οι μαύροι...

Κόβε πριονάκι μου κι η ώρα πλησιάζει.

Χριστούγεννα ζυγώνουνε... το αίμα μας και βράζει!"

(Απ την αγέλαστη πολιτεία των Κατσιμιχαίων)



Δυστυχώς τα κάλαντα δεν τα βρήκα σε μουσικό κομμάτι...

Μόνο τους στίχους θυμόμουν.

Πάντως πραγματικά είναι τα πιο όμορφα κάλαντα..



Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη θεία βάπτιση να πώ στ’ αρχοντικό σας

Αύριο είναι των Φωτών που αγιάζει ο κόσμος όλος

Και οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο χέρι

Και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη

Βοήθεια να ‘χουμε τον Χριστόν τον Άγιο Ιωάννη

Στη Γαλιλαία ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει

Πως ο Χριστός βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση

Σαν φωτιστούνε τα βουνά κι οι θάλασσες βουλιάξουν

Θα αρμενίζουν με χαρά και το θεό δοξάζουν

Σήκω κυρα μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα

Που θα βαπτίζουν το Χριστό κι είναι μεγάλη η δόξα

Φέρτε πανέρια κάστανα πανέρια πορτακάλια

Αν έχεις και γλυκό κρασί κέρνα τα παληκάρια

Να πιουν να ξεβραχνιάσουνε να τραγουδούν καθάρια

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίες αναμνήσεις :)

Μαριλένα είπε...

αυτό με τα καλικαντζαράκια..
τι μου θυμισες..

στα δικα μου σχολικά βιβλια, στην δ' δημοτικου, ένα κειμενο με την εικονα κιολας :))

και του χρονου
και
να κρατησεις παντα τις αναμνήσεις σου, διπλα από την καρδιά σου :))

aris είπε...

Εγώ πάντως μετά την "Αγέλαστη Πολιτεία" των Κατσιμιχαίων είμαι με τους καλικάντζαρους γιατι απλά ...αυτούς (τους αγέλαστους) διαλέγουν για να τους κάνουν τα νεύρα τσατάλια!

νατασσΆκι είπε...

Και, δεν περίμενες εγώ να μην είμαι με τα καλικαντζαράκια, ε;
:)

Είναι όμορφες οι μέρες τούτες στα νησιά
και στο δικό σου
(το ξέρω, κι ας μην έχω βρεθεί..)

και σε όλα!
Είναι μέρες που βασικό ρόλο έχει η θάλασσα, βλέπεις...

Φιλιά, μικρή Πασχαλίτσα :)

Δήμητρα είπε...

Akon έτσι είναι...:)Καλησπέρα

Μαριλένα και Άρη και γω τ αγαπάω τα Καλικατζαράκια πολύ πολύους δυο
http://dpaspala.blogspot.com/2008/12/blog-post_23.html
Φιλιά και στους δυο :)
Νατασάκι όλοι προς τη θάλασσα και το νησί...Αλλά η θάλασσα είναι που λείπει..Το νησί....Ουφ Σμουατς

venceremos είπε...

'"και δωστε μας τον κοκορα και δωστε μας την κοτα
και δωστε μας τα ταλληρα
να παμε σ αλλη πορτα"
- απο τα τοπικα της Καρυστου
φιλια καρυστινα

Πού πήγε;;