Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Και κείνος πίστευε....


Ο Νίκος ήταν ο μεσαίος αδερφός της μάνας μου.
Αδύνατος,ψηλός ,μελαχρινός και όμορφος.
Μερακλής και προκομμένος.
Δούλευε οικοδομή,χωράφια,ελιές,ζώα..
Ιδεολόγος και κομμουνιστής.
Ενεργό μέλος του ΚΚΕ,και του κοινοτικού συμβουλίου του χωριού από τότε που τον θυμάμαι..
Ονειρευόταν και διάβαζε....
Μετά από κάθε συνέδριο του ΚΚΕ,έφερνε στο σπίτι στυλό,αναπτήρες,βιβλία και λάμψη στα μάτια του....
Μας πότιζε με τα ιδανικά του...μας μεγάλωνε με τα οράματα του...
Ονειρευόταν...
Και πίστευε....
Παντρεύτηκε, και με τα χίλια ζόρια κατάφεραν να κάνουν ένα παιδί.
Στα 29 του....
Και πίστευε...
Στις 26 τ Απρίλη του 86 βούιζε το χωριό.
Πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ λέγανε,μα κανένας δεν καταλάβαινε τί ακριβώς σήμαινε..
Κανένας δεν φανταζόταν...
Ο θείος μου είπαμε πίστευε....
Το ΚΚΕ μίλησε για προβοκατόρικη ενέργεια κατά της ΕΣΣΔ.
Τα τσιτάτα της μαμάς ΕΣΣΔ...
Και το ΚΚΕ πίστευε....την μαμά Ρωσία....
Βούιζαν και οι τηλεοράσεις.
Και οι μανάδες μας.
Μην κόβετε φρούτα απ τα δέντρα,μην τρώτε τίποτα νωπό.
Μόνο κονσέρβες.
Εμείς σαν παιδιά υπακούσαμε.
Ο μπάρμπας όμως πίστευε στο ΚΚΕ και στην ΕΣΣΔ
Πίστευε...
Και έτρωγε...λαχανικά απ το περβόλι,φρούτα απ τα δέντρα,γάλα απ τις κατσίκες του...
Στις 25 Νοέμβρη άρχισε η αρρώστια.
Η παλιαρρώστια...
Στους πνεύμονες,υγρά,παρακεντίσεις,Αθήνα,Βουλγαρία....Τα πάντα...
Τον θυμάμαι να κουβαλάει στους ώμους το μικρό παιδί του, γιατί το στομάχι του ήταν γεμάτο υγρό και δεν μπορούσε...
Τον θυμάμαι να κατεβαίνει απ το στενό για το σπίτι με μια θλίψη στα μάτια,με μια χαμένη πίστη,σαν ένα άσχημο όνειρο...
Και έλπιζε πως θα κάνει Λαμπρή...και ας μην μπορούσε ούτε τις κάλτσες του να σκύψει και να βάλει...
Και συνέχιζε να διαβάζει "Πώς δενότανε τ Ατσάλι"
Και έγινε αντιπρόεδρος.
Και έτρεχε....
Και έφυγε στις 9 του Δεκέμβρη του 87...
Ήταν μόλις 31 χρόνων και είχε ένα γιο μόλις δυόμιση ...
Και πολλά όνειρα...
Και πολύ πίστη....
Στις ανακοινώσεις για "προβοκατόρικες ενέργειες"
Στο ΚΚΕ και την ηγεσία του.
Στην ΕΣΣΔ και το όραμα της...
Μετά από χρόνια ήρθαν στο χωριό και έψαχναν συγγενείς του.
Απλά για να επιβεβαιώσουν πως ο λόγος που έφυγε ήταν το Τσέρνομπιλ...


Από τότε μου χει αφήσει στάμπα η λέξη προβοκάτσια...
Πριν καν γνωρίσω τι σημαίνει...
Πάντα κάτι μου βρωμάει,κάτι δεν μ αφήνει να δώ καλά..

Το ΚΚΕ είναι αγάπη μεγάλη ,όσο και τ αγκάθι που 'χει αφήσει μέσα στις καρδιές όσων το αγαπάμε.
Όσων τ αγαπήσαμε...
Και εκεί ,όταν σκέφτομαι το 89 ησυχάζω...
Το μόνο θετικό ....
Δεν είδε...

13 σχόλια:

aris είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
aris είπε...

Σχόλιο 1ο: επί της ουσίας το νησί πρέπει να έφαγε χοντρό φλας από το Τσέρνομπιλ λόγω ανέμων. Θυρεοειδής, Σκλήρυνση θερίζουν χώρια οι καρκίνοι

Σχόλιο 2ο: Δεν ήμουν ποτέ στο ΚΚΕ. Μεγάλωσα πολιτικά έξω από αυτό και σε αντιπαράθεση με αυτό. Μετά το '89 όμως βρέθηκα με ένα σωρό συντρόφους που έφυγαν, τους έδιωξαν γιατί θέλησαν να κρατήσουν ψηλά την ελπίδα για ένα άλλο κόσμο. Γιατί πίστευαν ότι Τζανεττάκηδες κι οι Οικουμενικές δεν ταίριαζαν στη "νιότη του κόσμου".

Σχόλιο 3ο: Δεν ήμουν ποτέ στο ΚΚΕ... μεγάλη κουβέντα. Ανακριβής. Δεν υπάρχει έλληνας αριστερός που να μην έχει μια κάποια αναφορά στο ΚΚΕ. Γιατί από τη Φεντερασιόν μέχρι το ΕΑΜ, από τον Μάξιμο μέχρι τον Μπελογιάννη, από το Δεκέμβρη του '44 στην Αθήνα μέχρι τα Χριστούγεννα του ΄44 στο νησί, από την ΕΠΟΝ μέχρι τους Λαμπράκηδες η ιστορία του ΚΚΕ είναι ιστορία όλων μας είναι το κεντρικό ρεύμα της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Γι αυτό πληγωνόμαστε κι εμείς που δεν είμαστε στο ΚΚΕ από την προβοκατορολογία, γι αυτό και είναι και δική μας υπόθεση το τι κάνει και το τι λέει το ΚΚΕ.

pentanostimi είπε...

πασχ[π]αλιτσα,καλημερα
μη μου θυμιζεις το Τσερνομπιλ....πολλοι ειχαν την ιδια σταση με το θειο σου[εχω εμπειρια κι εγω]
αν βγαινει κατι απ ολα αυτα ειναι πως οι διαψευσεις ειναι μερος της ζωή ς μας οχι η ιδια η ζωη η οποια συνεχιζεται και δεν χαμπαριάζει,εμπιστοσύνη στο μυαλο μας και οχι σε θεους παλιους και νέους και φυσικα σε ανθρωπους

roula karamitrou είπε...

Καλημέραααααα; μόνο καλημέρα και φιλί για ταγκάθι :)

Δήμητρα είπε...

Ισχύει Άρη.Θυμάμαι που το συζητούσαμε και στη σχολή.Θυμάμαι έναν χάρτη που μας έδειχναν με το Β.Α. μέρος της Λέσβου και την Χιο ολόκληρη μέσα.
Κοίτα και εδώ http://www.alithia.gr/newspaper/2006/27042006/27042006,15389.html
Στην ΚΝΕ ήμουν για ένα χρόνο.Μετά έφυγα.Ωστόσο ΚΚΕ ψηφίζω πάντα.Και θα ψηφίζω.Αλλά δεν μπορώ να φορέσω παρωπίδες...

Πεντανόστιμη έτσι ακριβώς,...

Ρουλίτα καλημέρα και φιλί...

Spark D' Ark είπε...

*αναστεναγμός*

αχ
και πάλι αχ και βαχ....

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Το έζησα το Τσερνομπίλ.
Ευτυχώς δεν έτρωγα σαλατικά.
Δεν ήμουν και στο κόμμα...

κάκος είπε...

Ετσι είναι ανεψούδαμ' , έτσι είναι .
Ολο αυτό το ιστορικό που περιγράφεις δεν το γνώριζα , δυστυχώς . Πονάει ο χαμός αγαπημένων προσώπων , όπως πονάει κι όταν κάποια στιγμή γκρεμίζονται και τα "θέσφατα" , ε τότε άστα ...
Γι' αυτό λοιπόν , ψάχνε και μην σταματάς να στριφογυρνάς .

Matrix είπε...

Δυστυχώς είμαστε από τους νομούς που φαίνεται να πείραξε περισσότερο το Τσέρνομπιλ.

Πάλι δυστυχώς για τους ανθρώπους που έχουμε χάσει και για το θείο σου.

aKanonisti είπε...

Ολη την Ελλάδα έβλαψε το Τσερνομπίλ...
Νομίζουμε πως πέρασε... αλλά τα ραδιενεργά ΄στοιχεία... είναι ακόμα ενεργά....
Δεν είναι τυχαίο... που σε κάθε σπίτι... έχουμε 2-3 ιστορίες σαν του θείου σου... και χωρίς να έχουν φάει πρόλογο από κομματα...
Δυστυχώς.. θα ζήσουμε... ή θα πεθάνουμε με αυτό....

Δήμητρα είπε...

Σπαρκούλι φιλί...
Σκυλάκι της Βαλια Κάλντα καλώς ήλθες...
Ευτυχώς....

Αλεκούκομ ακριβώς...
Φιλί...

Μάτριξ ισχύει...Ο άνεμος ,τα καιρικά φαινόμενα...Αλλά γενικά το Τσέρνομπιλ έβλαψε τους πάντες....

Ακανόνιστη δυστυχώς..είτε από ατύχημα,είτε από καρκίνο...

Καλησπέρα είπα;;

sosat είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
sosat είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Πού πήγε;;