Δάσκαλοι...

Θα μπορούσα να το βαφτίσω σαν την άτυπη δανειστική βιβλιοθήκη του χωριού.
Και την πιο ζωντανή.
Δεν ξέρω πόσες γενιές παιδιών μεγάλωσαν με τα βιβλία αυτού του σπιτιού.
Δεν ξέρω πόσες ψυχές γέμισαν με εικόνες ταξίδια και αράδες.
Ξέρω πως τούτο δω το σπίτι είναι κομμάτι δικό μου για πάντα.
Το τρίξιμο της μπορντώ καγκελόπορτας,δυο βήματα,ένα σκαλί,
δέκα βήματα και η εσωτερική είσοδος.
Στο άνοιγμα σε πρώτη θέα το Κεφάλαιο του Μάρξ.
Και μετά από εκεί ένας χείμαρρος από βιβλία,
πίνακες αγαπημένους στους τοίχους,μουσικές λατρεμένες στο σιντί.
Εκεί απέναντι απ το τζάκι.
Κάθε σημείο του σπιτιού μια μικρή ιστορία διαβάσματος.
Κάθε μαξιλάρι αυτού του σπιτιού ένας λατρεμένος χώρος κουβέντας.
Διακοσμημένο μέχρι το τελευταίο κομπολόι με μεράκι και αγάπη.
Αγάπη για την παράδοση,την αριστερά,το διάβασμα,την τέχνη.
Δεν ξέρω τί θα μπορούσα να γράψω για αυτούς τους δυό ανθρώπους.
Είναι λίγες οι λέξεις.
Ούτε πόσες φορές έχω περάσει εκείνο το κατώφλι.
Αδυνατεί η μνήμη.
Ξέρω όμως πως βαθιά μέσα μου οι μορφές τους
έχουν δεθεί με την πολύ βαθιά ουσία της λέξης Δάσκαλος.
Καθηγητής.Των Μαθηματικών,του διαβάσματος,
της τέχνης,της πολιτικής,της στάσης ζωής.
Δάσκαλοι της ζωής.
Αγέρωχοι και ανυπόταχτοι.
Σαν εκείνα τα καλοκαίρια που μπαινόβγαινα μέρα παραμέρα στο σπίτι τους πηγαινοφέρνοντας βιβλία.
Και δώστου να φωνάζει ο Δημητράκς’μ...
Και δώστου να τσεκάρει αν τα διάβασα.
(Έιδικά σε κείνο το "Κρίμα και Άδικο")
Και δώστου να γελάει η Φιλιώ.
Και να ψάχνει πάντα να μου φέρει το επόμενο καλύτερο αδιάβαστο.
Λουντέμης,Φακινού,Καζαντζάκης,Μάρκες,Πέτρουλα,Ρίτσος,Λιαρούτσος,...
Ένα κάρο βιβλία.Κυριολεκτικά.
Και αργότερα όταν αρχίσαμε τα Μαθηματικά.
Η επιμονή τους,η αγάπη τους,η προσπάθεια τους.
Σκυμμένοι πάντα στα βιβλία και πάνω μας.
Γενιές παιδιών απ τα χέρια τους.
Γενιές ονείρων στην πιο γλυκειά θυρίδα της σκέψης τους.
Εκείνο το σπίτι δεν θα μπορούσε ποτέ να ναι αλλιώς.
Εκείνη η ματιά τους δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αλλιώς.
Και κείνη η αγάπη τους δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς.
Μεγάλο-Τεράστιο το ευχαριστώ,το ευγνωμονώ,το θυμάμαι...
Δημητράκ...θα βάλς κανα τσκάλ φασλέλια στ παραχούτ’ να πιούμι κανά ούζου;;
Και Θεοδωράκη στο σιντί....