Χωρίς λέξεις αυτές οι μέρες.
Ίσως φταίει ο ήλιος και η προσαρμογή του νου στην άνοιξη.
Έφυγε ο χειμώνας,λόγω τιμής.
Εκκρεμούν κάτι σκέψεις και κάτι μυστικά ανταμώματα της Ανατολής με τη Δύση.
Αλλά τούτη η σημερινή βόλτα, λίγο πριν το λιόγερμα στη θάλασσα έδωσε υποσχέσεις και ελπίδες.
Βήματα στην άμμο βαθιά,να χάνονται τα πέλματα και τα χνάρια.
Και ένα παιδί να προσπαθεί ν ακουστεί πέρα στην Μακρόνησο.
Χτυπώντας τις καμπάνες.
14 σχόλια:
Αν αντικρίζεις τόσο μεγαλείο όταν ξυπνάς, τι να πω????Να περιμένω σα βλάκας τις διακοπές??Με τι λεφτά???Πόσες μέρες???Γιαυτό έχω τις μαύρες μου???Θα πεθάνω στη βεράντα βλέποντας κεραίες και νέφος!!!!Καλησπέρα, καλή εβδομάδα,φιλιά πολλά!!!
Το μικρό σου το παιδί(;) ΟΛΑ τα λεφτά!
Πιστεύω πως όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο όμορφα, μέσα από τη χαρά και το γέλιο των μικρών παιδιών
Καλή οσου εβδομάδα!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ε, ναι!
Έφυγε ο χειμώνας, άρχισαν να ξεμυτίζουν οι πασχαλίτσες!
;)
Να μου τον φιλήσεις τον -που προσπαθεί ν' ακουστεί απέναντι!
Ααααχ!
Καλή -υπέροχη- Άνοιξη θα έχουμε, σου λέω!
Φιλί μεγάλο.
Καλή βδομάδα
Κι απο μένα ενα μεγάλο φιλί στο αγοράκι που κτυπάει τις καμπάνες, τι μεγάλη ελπίδα.
Καλή εβδομάδα Δημητρούλα μου
Δημητρούλα τυχερή τόση ομορφιά!Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.
Καλημέρα φιλιά σ'εσένα και στο πιτσιρίκι!!!
Καλημέρα. Αυτή η υπέροχη πραγματικά φωτογραφία με το παιδάκι να χτυπάει την καμπάνα είναι ρεαλιστική και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και άλλου. Πχ τα παιδιά μας χτυπάνε το καμπανάκι του κινδύνου. Υπέροχο τοπίο
Α, ώστε εσείς τη βρήκατε την άνοιξη ε; Να την φέρετε γρήγορα! Ένα φιλί στον σαματατζή σπόρο σου και ένα σε σένα. Έμοιασε στη μαμά του άραγε;
Oμορφιες!!! Απο οποια πλευρα κι αν το κοιταξεις!!!
ελπίζω να ξέρεις πόσο τυχερή είσαι που έχεις στην αγκαλιά σου όλες αυτές τις φωτογραφίες. και δη αληθινά! καλημέρες πολλές!
KATAΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Ο ΜΙΚΡΟΣ.ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ.
Τι ομορφιές είναι αυτές Δημητρούλα μου;
Το σκουφάκι σας λέει ότι έχετε δροσιές ακόμη, έ;
Φιλί και στους δυο σας!!!
Τι να τις κάνεις τις λέξεις με τέτοιες εικόνες...
Αννουλιώ μου δεν είναι απ το σπίτι οι φωτό,από ένα γειτονικό εκκλησάκι είναι.Ευτυχώς όμως βλέπω θάλασσα και πράσινο...Τα καλά του να ζεις εκτός πόλης...Και να μεγαλώνει το παιδί σ ένα όμορφο περιβάλλον.Γι αυτό ήρθα εδώ άλλωστε..
Γλαρένια μου έτσι είναι.Τα πάντα αλλάζουν μέσα απ τα μάτια ενός παιδιού...
Φιλί γλυκειά μου
Νατάσα μου γλυκειά έπιτέλους ήρθε...Και άρχισαν να σκάνε μύτη ναι...Σμουατς μωρό μου...
Αδαμαντάκι μου λαμπερό φιλί μεγάλο....
Ταντούδιμ το θέμα είναι με τι μάτια βλέπεις τον ουρανό και τον ήλιο.Σμουατς γλυκέ μου...
Γιάννη πάντα ένα παιδί θα μας χτυπάει τις καμπάνες.Ευτυχώς.Φιλιά.
Φθα μου καλέ.που να σου οω και τι ομάδα δηλώνει πως είναι...χεχε...Επιτέλους...Ομπυ δηλώνει ο γιοκας μου...Σμουατς...
Ασημώνη έτσι είναι.Καλησπέρα.
Βασίλη η τύχη μου είναι που έχω στην αγκαλιά μου τον ήλιο μου...Το παληκάρι μου(χαζομαμά πλήρως)Καλησπέρα.
Σκρουτζάκι έτσι είναι.Ευχαριστώ.Φιλιά.
Αγραμπελλάκι ακόμα αντέχει ο χειμώνας.Όπως το πες...Που θα πάει όμως...
Κούκε μου φιλιά πολλά πατριωτέλιμ...
Αν και ξαναφθινοπώριασε πάλι, τόσο οι εικόνες σου όσο κι Παναγιωτάκης (βρε πόσο μεγάλωσε... μέχρι καμπάνα χτυπάει) είναι χάρμα, αν, όπως λες, είναι και Ολ...κός, τι πιο τέλειο.
Να 'στε καλά να τα χαιρόσαστε τα όμορφα.
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου