Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Φρέζες....


Την πρώτη φορά που τον άφησα για να πάω στη δουλειά ήταν τριών μηνών.

Δυο Σεπτέμβρηδες πίσω.

Οι τύψεις μου ήταν τότε τεραστιες, και η απώλεια ειδικά τον πρώτο καιρό, απίστευτα μεγάλη.

Έβλεπα στα μάτια του, κάθε απόγευμα που επέστρεφα, το θυμό ενός βρέφους που δεν ξέρει να χειριστεί και να καταλάβει, γιατί τον αφήνω κάθε μέρα.

Ήταν δύσκολο πολύ και για τους δυό μας.

Τούτη τη φορά είναι λιγάκι πιο εύκολα τα πράγματα.

Απ τη μια είναι μεγαλύτερος.

Καταλαβαίνει.Ακούει.

Έχει συνηθίσει να φεύγουμε κάθε πρωί, και τ απόγευμα εκεί κατά τη Δύση, να μας περιμένει με λαχτάρα πίσω απ τη μπαλκονόπορτα.

Και τούτες τις μέρες ,τις αργίες, έχει μάθει να χαίρεται ακόμα πιο πολύ..

Η νέα δουλειά είναι γεγονός εδώ και δυο βδομάδες.

Και είμαι πολύ χαρούμενη.

Νέα πρόσωπα,νέο αντικείμενο,νέο περιβάλλον,κόσμος,δουλειά.

Ο Ήλιος μου εκεί, δίπλα μου, στο γραφείο.

Τρείς φωτογραφίες του,μια μολυβοθήκη,ένα κουτί ροζ λουλουδένιο παλιό δώρο της Βίκυς και μια πασχαλίτσα πάνω στην οθόνη.

Το νέο μου γραφείο.

Λιγόστεψε ο χρόνος.Λιγόστεψαν τα ποστ,οι τσάρκες στη μπλογκόσφαιρα...

Έχουμε ξαναπεί.Όποτε και όσο μπορεί ο καθένας.

Οι σκέψεις πληθαίνουν.Και τρέχουν.Μαζί με τις εικόνες απ το τζάμι του λεωφορείου ή του αυτοκίνητου.Στο πήγαινε και στο έλα.

Και λέξεις άτακτα γραμμένες στο μερολόι της χρονιάς.

Εδώ είμαι.Σκέφτομαι τραγουδώ και μυρίζω την άνοιξη.

Ήρθε η άνοιξη.Μ όλα της τα τσαλίμια...Πού θα πάει...

Δεν θα μας αντισταθεί...

Δεν αντιστέκεται σε κανέναν η άνοιξη.

Αρκεί να θέλει ν αφεθεί...

Οι φρέζες μοσχοβολάνε και φέτος...

Καλησπέρα είπα;;;


22 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δύσκολοι, πολύ δύσκολοι τούτοι οι έστω και για λίγο "αποχωρισμοί", γιατί πάντα έτσι για μας και εκείνα μετράνε.
Πόσο σε νιώθω... τριών μηνών ήταν το τελευταίο μου όταν το αφήσαμε σε παιδικό σταθμό για τις δουλειές μας. Πίστεψέ με, όσο πιο μικρό είναι τόσο πιο εύκολος είναι ο εγκλιματισμός του.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

agrampelli είπε...

Κράτα γερά το χεράκι του Δήμητρα,όσο περισσότερο μπορείς!Γιατί, όταν ένα παιδί "αφήνει" το χέρι μας για να εξερευνήσει τον κόσμο,δεν θα μας το "ξαναδώσει" ξανά...

Υπέροχη η φρέζα σου,ανοιξιάτικη..
Μα...το τραγούδι;Πόσο έχω "κλάψει"μαζί του...σε χειμώνα σκοτεινό μου φέρνει!
Φιλί και αγκαλιά καλή μου...

Μαριλένα είπε...

για μένα, οσο μεγαλύτερα τα παιδιά μας, τοσο το καλυτερο!
συγκρινω ήδη τη δεκαεννιάχρονη πια Ελένη με την ουτε εννιάχρονη Ραφαηλία: καμμία σχέση.

φιλιά Δημητρούλα
καλη δουλειά
και να ειστε καλά, πάντα!

tantoguanto είπε...

Καλή επιτυχία στη νεα δουλειά.
Καλημέρα και φιλιά Δημητρούλα!

Τσουχτρα είπε...

Καλημέρα ανοιξιάτικη Δημητρούλα... καλή μέρα σ' εσένα και τον Ήλιο σου !

venceremos είπε...

καλημέρα και καλή επιτυχία σε ότι καινούργιο ξεκινάς.
ειμαι σίγουρη οτι θα το κάνεις πολύ καλά , όπως καλά στέκεσαι και εδω και όπως καλά ξέρεις ν αγαπάς και να στηρίζεις ολα, ολες, ολους ,αγαπας.
φιλιά καρυστινά

ασημωνης είπε...

Καλο κουραγιο!!!

βασίλης είπε...

Δεν αντιστέκεται σε κανέναν η άνοιξη! έχεις απόλυτο δίκιο. Να τους χαίρεσαι όλους, ήλιους και φεγγάρια !

b|a|s|n\i/a είπε...

να τον πάρεις καμιά μέρα μαζί σου στην δουλειά, αν γίνετε!
(πολύ συγκινητική η περιγραφή)
καλορίζικη!!
και καλή άνοιξη!
όπου να 'ναι αφήνεται.
καλημέρα! :)

anna είπε...

Καλημέρα Δημητρούλαμ. Πολύ τρυφερή η ανάρτηση!!Για κάτι τέτοιες στιγμές και μόνο μετανιώνω που δε κάνω παιδί!!!!Να πας καλά στη δουλειά και φιλάκια πολλά στο μικρο!!!Α.. και σε σένα!!!!

Adamantia είπε...

Μπράβο Δημητρούλα μου για την καινούργια δουλειά και κάθε επιτυχία. Μην ανησυχείς για το μωρό, αν είσαι εσύ καλά θα είναι κι αυτό, αυτό στο λέω σίγουρα!
Δύο φιλιά!

Ra Ma είπε...

Μακάρι να μπορούσαμε να είμασταν περισσότερο με τα παιδιά μας!
Πάντως μαζί με τις φρέζες έφτασε έως εδώ και ο αέρας ανανέωσης!!!
Πάντα τέτοια!!!
Καλημέρες!!!

Matrix είπε...

Καλή αρχή και πολύ σωστά γράφεις

"Έχουμε ξαναπεί.Όποτε και όσο μπορεί ο καθένας."

νατασσΆκι είπε...

ο χρόνος που θα περνάτε μαζί τώρα, θα έχει διπλή αξία
το ξέρω
και το ξέρεις
δεν χρειάζονται τύψεις, δεν βοηθάνε -αν εσύ δεν είσαι καλά, δεν θα είναι κι εκείνος :)

Φιλί για σένα
τον Ήλιο σου
τις φρέζες και την πασχαλίτσα σου

και θα 'ρθει, δεν αργεί
(εδώ είναι πάντα, εμείς δεν την βλέπουμε πολλές φορές)

;)
μουυυυτς!

Μηθυμναίος είπε...

Πολύ συγκινητικό! Πολύ ανθρώπινο! Πολύ της εποχής...
Πιστεύω και η δική σου λαχτάρα αντικρίζοντας τη δική του... "πίσω απ τη μπαλκονόπορτα" να είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον.
Καλή συνέχεια να έχεις στη δουλειά σου και επιτυχίες.

Το "πατουσάκι" σου το έστειλα, μα δεν ξέρω αν το έλαβες...

Την καλημέρα μου κι ένα φιλί!

ikor είπε...

Καλή αρχή Δήμητρα! Και να 'χεις πάντα όμορφες σκέψεις και εικόνες γύρω σου.

Καλησπέρα!

habilis είπε...

Ομορφο !!!

Μαριάνθη είπε...

Τα παιδιά μας οι μοσχοβολιές της καρδιάς μας έστω και αν υποχρεωνόμαστε να τα αφήνουμε για λίγες ώρες σε άλλα χέρια μέχρι να επιστρέψουμε από τη δουλειά και να τα ξανασφίξουμε στην αγκαλιά μας.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KAΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ.ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.ΟΙ ΦΡΕΖΕΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ.

Ανώνυμος είπε...

Δήμητρά μου σαν να με βλέπω σε λίγο καιρό από τωρα...
αχ και αχ τα μωρουλιά μας!
Να το χαίρεσαι!!
Φιλιά πόλλά και καλή επιτυχία!!

Giorgos Varvakis είπε...

Πολύ τρυφερή προσωπική ανάρτηση. Κι αυτό που λες για τις "βόλτες" με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Όποτε κι όσο μπορεί ο καθένας.
Φιλιά κι όλα καλά στο νέο σου περιβάλλον.
Καλημέρα και καλό μήνα

elie είπε...

Καλή επιτυχία στην καινούρια σου δουλειά.
Εύχομαι να βρεις γρήγορα τις νέες σου ισορροπίες!

Πού πήγε;;