Χάρακας, Σούνιο.
Η δεύτερη πιο αγαπημένη μου παραλία στην Αθήνα.
Στη σκιά του νησιού Πάτροκλου.
Εδώ στο λιόγερμα της Κυριακής,
Μιας Κυριακής γιάτρισσας.
Σ ένα ολοήμερο ταξίδι στα νερά της θάλασσας.
Και όπως λένε όσοι ξέρουν, ολοήμερο το γαλήνεμα της ψυχής.
Ψυχογαλήνεμα
Με μια θάλασσα κρύα, σχεδόν μούδιασμα η κάθε βουτιά,
Μια θάλασσα να θυμίζει την Πεδή των παιδικών μου χρόνων,
να γεμίζει η ανάσα ιώδιο και αλμύρα,
και η σκέψη γαλήνη και ταξίδι.
Τα παιδιά ευχαριστήθηκαν παιχνίδι βουτιές γέλια και θάλασσα
Και το μάτι να γεμίζει εικόνες.
Και τούτο δω το σπίτι που αχνοφαίνεται πάνω απ το πλεούμενο, με γέμισε λαχτάρα.
Έτσι θα ναι.
Και ίσα που θα φαίνεται...
Το σπίτι του Ονείρου μου.
Με κεφαλαίο σαν όλα τα κύρια ονόματα.
΄
Απίστευτη η Κυριακή που έφυγε.
Άφεση χαλάρωση και λαχτάρα.
Η ανάσα μου προτού αρχίσω να σφραγίζω κεφάλαια.
Πλήρης.
Τα γέλια των παιδιών, η θάλασσα, η άμμος, όνειρα, ήλιος.
Μόνο να φύσαγε λιγάκι...
Καληνύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου