Μάνα

 

 

 

Χρόνια πριν, εκεί γύρω στην Τρίτη Δημοτικού τέτοια μέρα είχαμε γυρίσει σ όλες τις αυλές της γειτονιάς και τις πιο γύρω με το αδέρφι μου, και είχαμε ζητήσει απ όλες τις γιαγιάδες, λουλούδια απ την αυλή τους.

Και μιας και τούτη η Κυριακή συνήθως έχει πολλά λουλούδια, είχαμε γεμίσει ένα τραπέζι λουλούδια.

Πολλά λουλούδια.

 Για τη μαμά μας, για τη γιορτή της μητέρας...

Σήμερα θυμήθηκα την σκηνή αυτή όταν ήρθε ο Παναγιώτης μου μ ένα μπουκέτο αγριολούλουδα και η Κατερίνα με μια βιολέτα η μισή μέσα στο χέρι της, η υπόλοιπη στα δοντάκια της...

Για τα Χρόνια Πόλλά

Με την αγάπη που μόνο τα παιδιά μπορούν να χαρίσουν.

Στη μαμά τους.

Χρόνια Πολλά λοιπόν και από μένα. 

Αρχικά στη δική μου,

 και μετά σ όλες τις μαμάδες του κόσμου.

Στις μαμάδες που έχουν πολλά παιδιά και μπορούν,

στις γυναίκες που δεν μπόρεσαν ποτέ να γίνουν μητέρες, αλλά χαιδεύουν με τα μάτια τους όλα τα παιδιά που βλέπουν,

στις μαμάδες που προσπάθούσαν χρόνια να κάνουν παιδιά και ταλαιπωρήθηκαν πολύ με εξωσωματικές και γιατρούς,

στις μαμάδες που έζησαν ή ζουν την μεγαλύτερη δυστυχία, να χουν χάσει παιδί.

Για τις μάνες που δεν βλέπουν τα παιδιά τους, γιατί είναι μετανάστριες σε κάποια άλλη χώρα ,για να μπορέσουν να τ αναθρέψουν,

για τις μάνες που προσπαθούν καθημερινά να τα βάλουν κοντά κοντά, και ποτέ δεν φτάνουν,

που βλέπουν τα παιδιά τους να πεινάνε, να υποσιτίζονται,

για όλες τις μάνες του κόσμου, σ όλες τις γωνιές της γης,

όσο σκληρές ή γλυκές τις έχει μετατρέψει η ζωή,

όσο και αν πιστεύουν πως είναι καλές μανάδες ή όχι,

αξίζει ένα χρόνια πολλα,

 μια μικρή μαργαρίτα

 και ένα τραγούδι για ευχαριστώ.

Γιατί καλώς ή κακώς,

στο πιο βαθύ μέρος  της ψυχής μας,

 στο πιο μέσα της καρδιάς μας βρίσκεται πάντα η μάνα,

και θα είναι εκεί για πάντα....

 

 

 

 

Το γλυκό της το παιδί - Ζακ Στεφανου

Κι αν αυτή γιορτάζει και δώρο δεν της πήρα

κι αν μ’ αγαπάει κι εγώ την τυραννώ

κι αν πολλά μου δίνει και λίγα μου ζητάει εγώ

Κι αν μ’ έχει γεννήσει κι είμαι 1, 60

κι αν της φωνάζω που είμαι κοντός

κι αν καμιά φορά στο σπίτι δεν τρώω

έτσι κι αλλιώς

Ένα δώρο σε μια όμορφη γυναίκα

που χει κάνει το πιο ωραίο παιδί της χαρίζω

κι αν δακρύζω δε μ’ αρέσει

είναι πολλή

η αγάπη που χει δώσει

 

Μα το ωραίο της παιδί δε θα τη προδώσει

πριν παλαβώσει θα της πει σ’ αγαπώ

κι αυτή θα το φιλήσει και θα πει

το γλυκό μου το παιδί

Κι αν το δωμάτιο μου είναι αχούρι

κι αν καμιά φορά φέρνω κακούς βαθμούς

κι αν συνέχεια σπάω τα σπυράκια στη μούρη

αυτούς

Ν’ ακούς που έχουν μια κιθάρα

και στον κόσμο μια μαμά και την αγαπούν

κι άμα δεν μπορούν να της το πουν

της το γράφουν και της το τραγουδούν

Αυτούς που έχουν μια κιθάρα

και στον κόσμο μια μαμά και την αγαπούν

κι άμα δεν μπορούν να της το πουν

της το γράφουν σε κασέτα

στ’ αυτοκίνητο το βάζουν

Και το πρωί όταν τ’ ακούσει

πριν δουλέψει νυσταγμένη θα σκεφτεί

το γλυκό μου το παιδί

 

 

Καλημέρα , καλή Κυριακή.