Δίδυμα φεγγάρια - Μητροπάνος Κανελλίδου
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα `θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα
και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα
και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω
και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα `θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα
και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
με ένα φιλί μου θα σ’ αλλάξω την τροχιά
κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω
καινούριο πόθο θα σ’ ανάβω στην καρδιά
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
θα `θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα
και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα
και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω
και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα `θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα
και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
με ένα φιλί μου θα σ’ αλλάξω την τροχιά
κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω
καινούριο πόθο θα σ’ ανάβω στην καρδιά
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Ξέρω κάτι εγκαταλελειμμένα, μισοτελειωμένα σπίτια.
Δεν τέλειωσαν ποτέ, μα θα μπορούσαν να δώσουν στέγη σε όνειρα.
Μαλαματένια όνειρα.
Να χαρίσουν απλόχερα βεράντα στη θάλασσα, και ένα τραπεζάκι εκεί στην άκρη, ακριβώς πάνω απ τη θάλασσα.
Θα μπορούσαν να γίνουν
ένα ταξίδι καθημερινό,
η πραγματικότητα του παραμυθιού μου,
το βίωμα του πιο μεγάλου όνειρου.
Ή απλά να γίνουν δρόμος να διαβείς, μονοπατάκι μικρό, δύσβατο και κρυμμένο, ανάμεσα σε πικροδάφνες και θάμνους.
Να το περάσεις τρέχωντας.
Λαχτάρα, ανυπομονησία,μούδιασμα.
Πρωινό όνειρο
μυρωδιά θυμαριού
σκάλα να φτάσεις στο τέλειωμα της
Τα δεδομένα δεν αλλάζουν.
Ούτε ο προορισμός.
Στο τελείωμα παπούτσια σκέψεις να μείνουν στο πλάι.
Πεταμένα και ατημέλητα
Και εκεί φανερώνεται το ολάκερο.
Ομορφιά
γαλήνη
δύναμη
Χαμόγελιο
γλύκα
αλμύρα
Μπλε το χρώμα
βλέμμα παιδιού
μπούκλα
κοχύλια
αχινοί
βότσαλο
άφεση
δόσιμο.
Χαρά.
Η επιστροφή απ το νησί ήρθε ομαλά.
Ήρεμα, ονειρικά.
Μετάβαση.
Πέρασμα.
Αυτό δεν σημαίνει το Πάσχα άλλωστε;;
Καληνύχτα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου