Καμβάς

Εικόνες έχω απόψε , θέματα ζωγραφικής.

 

Μια σβούρα παιδική, από κείνες τις παλιές, που είχαμε εμείς παιδιά, τις απλές,

που κουράστηκε να γυρνάει,

να στροβιλίζεται, και μερικά δευτερόλεπτα πριν πέσει,

 ψάχνει να βρει προς ποιά μεριά θα γείρει.

Αναζητώντας σαν επιλογή
 άφεση, ταίριασμα ,σιωπή και γαλήνη.

 

Έχω μια πετσέτα παρατημένη στην ακρογιαλιά,

 πολύχρωμη ,

μισό μέτρο πιο εκεί ένα μικρό παιδί να ψάχνει βότσαλα να παίξει ,

 και μερικά να βάλει στο στόμα για να γευτεί αλμύρα,
 στα γρήγορα, στα βιαστικά,
λίγο πριν της τα στερήσει απαλά, ένα μεγαλύτερο χέρι,
 για να τα κάνει παιχνίδι και να τα πετάξει στη θάλασσα.

Η πετσέτα μόνη, στη μέση,

χωρίς τάξη απλωμένη,

χωρίς σώμα αφημένη.

Μερικά μέτρα πιο εκεί δυό κορμιά αγκαλιασμένα, σφιχτά δεμένα,

λες και μοιράζονται τελευταίες αγκαλιές ενώσεις.

Και είναι τόσο πολύ το ταίριασμα τους, σέρνουν πάνω τους ματιές φθονερές.

Έψαχναν καταφύγιο και ανέμους να φουσκώσουν τα πανιά.

Μαίστρος βορειοδυτικός καημός και ατάραχος άνεμος.

 Δικαίωση.

 

Έχω ένα τελάρο ζωγραφικής , που έγινε επιδρομή, κούρσεμα, πειρατεία,

τρικάταρτο καράβι Ισπανικό, έτοιμο για πλώρη, γεμάτο θησαυρούς, ζωσμένα μαχαίρια,

ανεμόσκαλες για κατέβασμα αλαφροπάτητο,

ονειρέματα απ το βάθος της θάλασσας,

 μέχρι το πιο μακρυνό αστέρι,

ταξιδέματα, παραμύθια, ονείρατα,.

Και εκεί που ήταν έτοιμο να σαλπάρει,
 δυο μικρά παιδικά χεράκια, το καθήλωσαν στη γης,

με μια κόκκινη μπογιά,

ζωγραφίζοντας πάνω του μικρά μικρά κυκλάκια,

θαρρείς και γέμισαν τ αμπάρι του παιδικές στιγμές ,
χαμόγελια και αγάπη.

Την πιο αθώα, την πιο ακριβή, την πιο αληθινή.

Την αγάπη ενός παιδιού.

Έχω εικόνες απόψε να μοιραστώ.

Πιο ακριβές από θησαυρούς.

Πιο ζωντανές απ τις μέρες που φεύγουν.

Πιο σημαντικές απ τη φουρτούνα των τελευταίων ημερών.

Γιατί όσο και να φουρτουνιάζει η Θάλασσα,

όσο και να φουσκώνει τα φυσήματα του ο Αγέρας,

πάντα θα βρίσκονται δυο τρείς εικόνες να στολίζουν την κάθε μέρα,

ν αλλάζουν τη ματιά, τη θωριά και τις ανάσες.

Καλό βράδυ και Αγάπη...

 

Καλοκαίρι άγκαλιά μου - Μελίνα Ασλανίδου

 

Δίπλα σου άλλη μια νύχτα, κέρασέ με μια γρανίτα χαϊδεμένο μου

κοίταξέ με ν'ανατέλλω, μέρα νύχτα να σε θέλω μεθυσμένο μου
Σώμα μου, ζεστό μου σπίτι, στείλε με σ'ένα πλανήτη, σε μια χίμαιρα
Αύγουστέ μου καταλύτη, μ'έναν έρωτα αλήτη έλα σήμερα

Καλοκαίρι αγκαλιά μου, έλα σπάσε τα γυαλιά μου,
να σε βλέπω μες τη θάλασσα γυμνό
Έλα πάλι να με κάψεις, το κορμάκι μου ν'ανάψεις,
πυροτέχνημα στον Έρωτα θεό

Δίπλα σου άλλη μια νύχτα, να φωνάζεις που σε βρήκα πριγκιπέσα μου
πρίγκιπά μου ζάλισέ με, φίλα με, ξεκλείδωσέ με κι έλα μέσα μου
βάλε αγάπη οξυγόνο, σβήσε μου τον άδειο χρόνο, το χαμένο μου
βάλε βράδυα μεθυσμένα, δε χρωστάμε σε κανένα, πεπρωμένο μου

Καλοκαίρι αγκαλιά μου, έλα σπάσε τα γυαλιά μου, να σε βλέπω μες τη θάλασσα γυμνό
Έλα πάλι να με κάψεις, το κορμάκι μου ν'ανάψεις, πυροτέχνημα στον Έρωτα θεό