ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΑΡΑΚΗΝΑ KAI ΤΑ ΛΕΥΚΑ /ΤΟΚΜΑΚΙΑ (NATURA 2000) -ΛΕΣΒΟΣ SOS - ΜΙΑ ΗΠΙΑ ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΕΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ-ΔΟΜΗΜΕΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ-ΠΟΛΙTIΣΜΙΚΕΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ. «…Στις 15-9-2005 το Νομαρχιακό Συμβούλιο Νομού Λέσβου αποδέχθηκε τα αποτελέσματα έρευνας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και πρότεινε την περιοχή «Μάγειρας» ως καταλληλότερη για τη χωροθέτηση του σταθμού της ΔΕΗ. Η έρευνα του Πανεπιστημίου Αιγαίου κατέληξε, με βάση τα κριτήρια και τους όρους του «Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Βορ. Αιγαίου», στις ακόλουθες θέσεις κατά σειρά καταλληλότητας: Μάγειρας, Καμάρες, Βαθρακιά, Πλάκες, Σαρακήνα, Καράβα, Κόρακας. Στα συμπεράσματα της έρευνας αναφέρεται ότι οι 4 πρώτες θέσεις, οι οποίες βρίσκονται στα νότια του νησιού, υπερέχουν σημαντικά των υπολοίπων, δηλαδή οι θέσεις Σαρακήνα, Καράβα και Κόρακας που βρίσκονται στα όρια του Δήμου Μανταμάδου, υπολείπονται των άλλων σε καταλληλότητα…» Από τις θέσεις της Πρωτοβουλίας για τη Σαρακήνα / Τοκμάκια (Νatura 2000) http://sarakina.blogspot.com/2008/03/blog-post_09.html Παρόλα αυτά αναρμόδιοι μικροπολιτικοί «(θ)εσμοί» θέλουν να υποκαταστήσουν την πολιτειακή και επιστημονική μέριμνα σπρωγμένοι από μια μάλλον παραδοσιακή και δοκιμασμένη επιπολαιότητα που αποτυπώνεται καθημερινά στο νεότερο πολύπαθο πρόσωπο της όμορφης Λέσβου Κάποιοι μάλιστα περιστασιακοί επαναστάτες, κατά φαντασίαν αριστεροί-οικολόγοι, επαγγελματίες απολογητές της "εκσυγχρονιστικής" άκριτης ανάπτυξης - κατανάλωσης λένε: "Κάντε βιώσιμες αντιπροτάσεις"... Ορίστε λοιπόν μία αντίστοιχη: Ως μη ειδικός παρατηρώ μια βιασύνη με παλιά καταγωγή (βλέπε το σημερινό παλιό και με κακό καύσιμο και ‘αρχαία’ τεχνολογία εργοστάσιο που βασανίζει πρώτα απ' όλα την προσφυγική πλευρά της Μυτιλήνης) δηλαδή τέτοιες εγκαταστάσεις να εγκαθίστανται όπου υπάρχει χαμηλή ταξική δυναμική (και συνήθως λιγότερη κατανάλωση). Απ' την άλλη οι μεγάλες πόλεις που "ευθύνονται" κατά προτεραιότητα για την κατανάλωση αποφεύγουν να δεχθούν κοντά στα όρια τους ακόμα και υπερσύγχρονες 'αντιρρυπαντικής' τεχνολογίας εγκαταστάσεις, ιδιαίτερα δε εκεί που έχουν υψηλές οικιστικές προδιαγραφές και ανάλογο κοινωνικό στάτους. Εξαίρεση μοιάζει να είναι το εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Χίο που μάλλον ανταποκρίνεται με επάρκεια στις κοινές ανάγκες. Ένα αντίστοιχο κατά την ταπεινή μου άποψη μέρος που έχει ισοπεδωθεί αφού από εκεί αφέθηκε το χώμα από την κοπή του λόφου για την ασφάλεια του αεροδρομίου της Μυτιλήνης είναι η (πλειστάκις κατακαμένη) περιοχή Άη Γιώργη (10 περίπου χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη) αλλά έχει το μειονέκτημα (παρότι επικρατεί ο βοριάς που θα απομακρύνει τα ανεπιθύμητα παράγωγα, πάλι βέβαια κοντά στα κοινά μας παράλια με την Μικρασιατική ακτή και τη Χίο και στην είσοδο των στενών της Λέσβου) ότι σε απόσταση 2 χιολιομέτρων αρχίζουν οι εντός αποχαρακτηριμένου ή μη δασικού χώρου οικιστικές επενδύσεις της μεγαλοαστικής Μυτιλήνης. Το ταξικό στοιχείο και η ευκολία των αμετακίνητων υπαλλήλων εδώ δεν συμπορεύονται σε αντίθεση με την περίπτωση Μανταμάδου. Αυτό που προκαλεί ένα όχι ανεξήγητο παράδοξο, είναι η σπουδή τους να εφαρμόσουν πάσα θυσία, πρωτοπορούντες μάλιστα, εν χορώ με τις πρόχειρες κακήν κακώς κομψευόμενες πολιτικάντικες πρωτευουσιάνικες (της Χώρας) φωνές, τις μπακαλίστικες ρυθμίσεις των υποκαθιστώντων την χωροταξική/επιστημονική μέριμνα της Πολιτείας, και να φέρουν κακήν κακώς ακόμα μια οχλούσα δραστηριότητα στην περιοχή Μανταμάδου, αντιμετωπίζοντας μάλιστα τους κατοίκους (και με δημοσιεύματα στον Τύπο) ως περίεργους μαντηλοφόρους 'ιθαγενείς', στην προσπάθεια τους να αποκρύψουν τις ευθύνες τους για την "καουμπόυκη" διαχείριση της "Άγριας Μανταμαδιώτικης Δύσης" και να σκεπάσουν το αντιπολιτειακό οικολογικό και πολιτισμικό επιχειρούμενο έγκλημα τους με το δέλεαρ των "αντισταθμιστικών οφελών" κάτι σαν το ... αποδομητικό «νερό που καίει». Τώρα πέρα από την συνευθύνη για τις ΤΙΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΕΡΑΙΩΝ (βλέπε: http://users.thess.sch.gr/veccio/Keraia/Keraia.htm) ο Δήμαρχος Μανταμάδου μετά την εν αρίστω-αναρμοδίω χορώ "εξουσιοδότηση" μερίδας τοπικών δημάρχων, παρά τις αντιτιθέμενες επιστημονικές υποδείξεις, υποκαθιστώντας και πάλι την επιστημονική προτεραιότητα και την ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ διαπραγματεύεται με τον εκπρόσωπο της Δ.Ε.Η. κ Α. Μιζάν, και από μια ιστορική θέση ευθύνης, τον ΕΘΝΙΚΟΤΟΠΙΚΟ ΜΑΣ ΥΜΝΟ: Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. … http://giorgosmixos.blogspot.com/2006/09/blog-post_115852247345979611.html Ας ευχηθούμε να πάρει τα ανάλογα αντισταθμιστικά οφέλη και η τοπική χορωδία για να τον ερμηνεύσει αναλόγως της επερχόμενης καταστροφής... Ακούς εκεί "ΤΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ" ... κ. Γκάτσο, το πιο λογικό τραγούδι γράψατε... πως λέμε: -Θα σέ βλάψει που σκεπάστηκε ο ποταμός; (Η μάλλον διαπαραταξιακής αποδοχής-σιωπηρής συναίνεσης, απάντηση που εισέπραξε σε δημόσια ερώτηση «περίεργος» πολίτης πρό πενταετίας σε "λαϊκή" μονολογικού τύπου συνέλευση, για την καταστροφή του λόφου Μυρμητζάρη και την ολική τσιμεντοποίηση/αποκαθήλωση του περιβάλλοντος χώρου στον Ταξιάρχη, στο μοντέλο της Κατεχάκη) βλέπε και "ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ" ΚΑΓΚΕΛΑ ΠΑΝΤΟΥ… http://users.thess.sch.gr/veccio/SARAKHNA/sarakhna-natura.html Με οικολογική-πατριωτική αδιαπραγμάτευτη ανησυχία κι εγρήγορση για μαζικό ανυποχώρητο αγώνα Βασίλης Βέτσος Καλαμαριά, 9 Απριλίου 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου