Mεγάλη Παρασκευή , Μανταμάδος

   

Πουρνό πουρνό το ξύπνημα σήμερα.

Χαράματα ξεχύνονται οι γυναίκες στο χωριό, να πάνε σ όλα τα ξωκλήσια και τις εκκλησιές ν ανάψουν τα καντήλια.

Να μην μείνει κανένα αφώτιστο.

Περιττός ο αριθμός των εκκλησιών.

Και στο χωριό, όπως και σ όλη την ελληνική επαρχία,

 έχει μπόλικες εκκλησιες και ξωκλήσια.

Τα σχολειά είναι που λιγοστεύουν...

Άη Λιάς, από ψηλά.

Στο Μανούλο.

Δαντέλα τ ακρογιάλια του χωριού.

Ταξιάρχης, μπαίνοντας.

Άγιος Νεκτάριος στη γειτονιά

 Και ο τελικός προορισμός, ο Άη Βασίλης.

Στην αυλή τα λουλούδια περιμένουν για το στόλισμα του επιτάφιου.

 Ο Εσταυρωμένος στην εκκλησιά, πριν την αποκαθήλωση.

 Και ο επιτάφιος στολίζεται απ τα κορίτσια του χωριού.

Λογιών λογιών λουλούδια, πολύχρωμα, κομμένα απ τις αυλές του χωριού,

καθόλου στημένος,

πιο πολύ ανέμελος και φυσικός.

Ένας επιτάφιος του χωριού, νησιώτικος

που ευτυχώς ακόμα- ξεφεύγει απ το στημένο στολισμό από ανθοπωλεία.

.

Ο επιτάφιος στο χωριό βγαίνει νωρίς.

Περίπου στις 16.30.

Θα περάσει μέσα απ τα στενά σοκάκια.

Μέσα απ όλο το χωριό.

Περνάει μπροστά απ το σπίτι μας κάθε χρόνο.

Και στο μικρό κηπάκι μας μαζεύονται οι γυναίκες που δεν θ ακολουθήσουν τον επιτάφιο

για να ράνουν με μύρα και λουλούδια τον Χριστό που θα περνάει.

Εδώ τα πιτσιρίκια μας μαδούσαν τριαντάφυλλα.

 Για να ράνουν τον επιτάφιο.

 Ο επιτάφιος κουβαλιέται απ τους φανταρους του χωριού.

Φέτος έλιωσαν απ τη ζέστη.

 Όμορφος δεν είναι;;;

 Ο κόσμος από πίσω, ακολουθάει.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας.

Με όση δύναμη έχει ο καθένας.

Για το καλό.

Ο επιτάφιος θα φτάσει στον Ταξιάρχη και θα μείνει εκεί.

Μέχρι τη μια το βράδυ που θα πάμε, να ψάλουμε τα εγκώμια.

Διαφορετικός ο επιτάφιος στο χωριό.

Αν θυμάμαι καλά ακολουθεί τα έθιμα των Ιεροσολύμων.

Και γω με όλη τη κατάνυξη που απαιτεί η μέρα σήμερα.

και όλη τη χαρά που με πιάνει στο χωριό, εύχομαι μέσα απ την καρδιά μου σ όλους μας

Και του χρόνου τέτοιες μέρες

αλλά πολύ πολύ αλλιώς..