Του φόβου

Απ το θέλω μέχρι το δεν μπορώ, χάσκει ένα φοβάμαι δρόμος.

Στο φόβο η ουσία.

Η ανημποριά.

Η αναζήτηση φτερούγας.

Στρείδι απ τα πιο κλειστά.

Τα ζωντανά και τα κρυμμένα βαθειά.

 Που πληγιάζουν.
Που στερούν χάρά.
Και πίστη

Πουθενά.
Από πουθενά.

Αμφισβητήσεις, απειλές,
 και ένα ζευγάρι μάτια,

κουκουλωμένα με το πιο βαρύ σκέπασμα.
Σφιγμένα.

Όλου του κόσμου ο φόβος.

Να φλερτράει η ψυχή.

Ήχος μακρινός..

Μηχανάκι.

Ανηφόρα.

Ανέβασμα, θέριασμα

Βαρύς.

Αντίλαλος.

Αφομοίωση

Προσοχή.

Λεπτομέρεια και ταξίδι.

Παρατήρηση και φευγιό..

Αποτύπωση και λευτεριά.

Ήχος εικόνα και μνήμη.

Τα πάντα.

Σιωπή.

Ησυχία.

Ούτε ανάσα.

Μνήμες.

Η μνήμη.

Η θύμηση.

Ακίνητο σώμα, ακούνητα βλέφαρα

Λέξεις παραποιημένες, διάλογοι, θέατρο,πρόβες.

Η μόνη διέξοδος.

Για το μπορώ.

Και για το δεν μπορώ.

Χρόνια μετά.

Ακόμα.

Και ίσως μια σκάλα ν ανεβαίνει.

Διέξοδος.
Τέλος

Άνευ σημασία λέξεις και πόνος..
Λήξη.

Εκείνο που μπορούσε να μικρύνει τόσο πολύ μια ψυχή,

να την κάνει κουκιδίτσα μικρή, τρίχα στο βοριά

ασημαντότητα.

Έτσι όπως σχεδίασες βήμα το βήμα τη ζωή.

Τις λέξεις.

Κολλημένες οι λέξεις οι σκέψεις και οι πράξεις.

Κουράστηκα όμως απόψε.

Τροφή για δαιμόνια και θεριά.

Κάθε κλειστό μου στρείδι.

Χάρισμα για δόλωμα.

Απόψε που μετριέμαι με όλους τους δράκους της γης.

Οπλισμένη με σπάθες και αγάπη.

Λάφυρα,δικά μου, κλεμμένα απ τ απόγευμα.

Μείναν εδώ και βοηθάνε.

Για να μπορώ.

Να μικραίνω.

Τον φόβο.

Ευχαριστώ...

Καλό βράδυ.

 

 

 

 

 

 

Κούκλα σπασμένη - Ανδριάνα Μπάμπαλη

Έχω δυο άδεια χέρια
σαν πουλιά καρφωμένα
στην πλάτη και στα δάχτυλα πάνω
τις πληγές μου μετρώ

Έχω ένα άγριο βλέμμα
έναν γύπα στο μάτι
στο μάτι που γυρίζει τον κόσμο
και βουτάει στο κενό

Με κοιτάω στον καθρέφτη
μία κούκλα σπασμένη
σπασμένη και τον τρόπο δεν ξέρω
που ξανά θα ενωθώ

Δεν έχω τι να νιώσω για ζωή
να’ρθει μια βροχή να μου πει:κλείσε τα μάτια
Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό
να’ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια

Είμαι κούκλα κλεισμένη σ’ένα γυάλινο κόσμο
στον κόσμο κι έχω σπάσει στα δυο
στην προσπάθεια να βγω

Με κοιτάω στον καθρέφτη
πες μου κούκλα θλιμμένη
θλιμμένη από μένα τι θέλεις
πες για ν’αγαπηθώ