Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Τετράδια

 
 
 
Άφησέ με να μείνω σε μια γωνιά της ευτυχίας σου.

Γιάννης Ρίτσος
 
Να στερηθώ το θαύμα μη μ' αφήσεις
στα μάτια σου να χάνομαι
και να ‘χα τη νύχτα ν' ακουμπάει στο μάγουλό μου
το ρόδο της ανάσας σου μονάχα.


 Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
 
Ο πιο μοναχικός δρόμος είναι αυτός που με παίρνει μακριά σου..

 Μάρω Βαμβουνάκη
 
Τόσο κοντά σου υπήρξα,που κρυώνω πλάι στους άλλους .

 Πωλ Ελυάρ
 
"Δύο που ταίριαξαν, κι αν χωριστούν, θα ενωθούν ξανά μόλις βρεθούν. Οι εσοχές του ενός ταιριάζουν με τις προεξοχές του άλλου. Μαζί φτιάχνουν το συμπαγές, το αεροστεγές, το αδιάρρηκτο.."
 Έυα Ομηρόλη
 
Κάθε που πέφτει επικίνδυνα το βράδυ,
ξυπνάει η φωνή σου μέσα μου και με ρημάζει.


 Ντίνος Χριστιανόπουλος
 
Τι φταις κι εσύ, αν δεν βρέθηκε κάποιος να σου έχει πει πως κι η αγάπη,
όταν γίνεται κραυγή, τρομάζει...

 Αλκυόνη Παπαδάκη
 
Αν μπορούσες να υπάρχεις έναν αιώνα μετά, τότε θά βλεπες πώς
το φιλί που σου ακούμπησα πάνω στο μέτωπο έγινε άστρο.


 Νικηφόρος Βρεττάκος
 
Σε μια στιγμή μόνο,
ο κόσμος καταρρέει.
Μα εσύ.
Ο τέλειος αρχιτέκτονας.
Με ένα σου μόνο χάδι.
...
Τον χτίζεις πάλι.
Απ' την αρχή. 

Χλόη Κουτσουμπέλη
 
Ο καθένας έχει έναν μόνο τρόπο ν' αγαπάει : τον δικό του. Αν κάποιος δεν σ΄αγαπάει όπως θα ήθελες να σ΄αγαπήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σ΄αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του.
 Χόρχε Μπουκάi
 
“Τι να την κάνω την πραγματικότητα, τους λέω- εγώ έχω τ’όνειρο.”

Τάσος Λειβαδίτης
 
Όταν η καρδιά μιλάει, το μυαλό το θεωρεί μεγάλη απρέπεια να φέρει αντίρρηση.
 Μίλαν Κούντερα
 
Ανάμεσα στα δάχτυλά μου και στη σάρκα σου,όσο σφιχτά κι αν σε κρατώ,τρυπώνει ο χρόνος.
Αργύρης Χιόνης
 
«Εγώ ό,τι νιώθω, ό,τι σκέφτομαι, ό,τι συναντώ, το ζουλάω άθελά μου,
το γρατζουνάω, το σφίγγω περισσότερο απ΄ ό,τι χρειάζεται,
περισσότερο απ΄ ό,τι πρέπει.
Καμιά φορά και χωρίς να το επιθυμώ, το εγκαταλείπω ή το πετάω.
Ακόμα κι αν είναι το καλύτερο.
...
Ακόμα κι αν το αγαπάω.

Ακόμα κι ας μην άξιζε να το αγαπήσω… ή ακόμα κι ας μην άξιζα εγώ να αγαπηθώ…»


Αλκυόνη Παπαδάκη
 
 
 
Αφορμή ένα βιβλίο που τέλειωσα σήμερα.
Βόλτα στα δικά μου τετράδια, χοντρόδετα, απλά, μπλε σπιράλ, πολύχρωμα κρυμμένα, φαγωμένα, με κενές σελίδες, ποτισμένα, σε άθλια κατάσταση...
Τετράδια γεμάτα λέξεις στιγμές ανάσες εικόνες, μυρωδιές, κοχύλια, στρείδια ταξίδια ,μπούρδες.
Με κάθε λογιώ στυλό μολύβι μαρκαδόρο, πένα.
Ανάμεσα τους. και οι φράσεις που με μάγευαν κάθε φορά, απ τα βιβλία της ζωής μου.
Οι προτάσεις, που μέσα στα βιβλία έχουν υπογραμμιστεί, έχουν λαβώσει και έχουν μείνει στη μνήμη.
Τέτοιες βουτιές και τα παραπάνω, οι λέξεις, οι φράσεις, οι εικόνες.
Άντε και ένα νυχτερινό μικρό ταξίδι.
Καλοκαιρινό.
Σούρουπο, ανάμεσα στις στροφές ενός δρόμου και  μια λάθος πορεία, καταλήγεις πάντα στη θάλασσα.
Αυτόματος  ίσα για να δεις το απότομο ενός βράχου, τη γαλήνη του από ψηλά, έναν ψαρά απέναντι και ένα κύμα να χαιδεύει την άμμο, τον βράχο ,την θλίψη του σούρουπου.
Γιατί για μερικούς ανθρώπους το να σταματήσουν στην ακροθαλασσιά έστω για δυό στιγμές για να αφουγκραστούν να μυρίσουν και να νιώσουν τη θάλασσα είναι ανάγκη και καθημερινότητα.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πού πήγε;;