Πέρυσι περάσαμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι τραγουδώντας το δυνατά κάθε που μπαίναμε στο αυτοκίνητο για μπάνιο ή βόλτα.
Πέρυσι το καλοκαίρι ήταν μαγικό.
Με διακοπές δυόμιση μηνών στο χωριό.
Εγώ, η μικρή και ο Παναής μου.
Φέτος τα πράγματα πολύ χλωμά για οτιδήποτε,
και έτσι ο
μικρούλης Ήλιος μου έφυγε σήμερα μόνος του για το νησί.
Μόνος του, μετά από 6 χρόνια δίχως μια μέρα χώρια....
Και είναι η δεύτερη φορά που τον βλέπω να προχωράει μπροστά,
σίγουρο και σταθερό,
δίχως να ρίχνει ματιά πίσω.
Η πρώτη ήταν η πρώτη του μέρα στο προνήπιο.
Και η δεύτερη απόψε.
Ίσως επειδή ξέρει πως θα περάσει καλά στο νησί.
Ε εντάξει, θα συνέλθω και γω...
Δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο να στέλνεις τον Ήλιο
που φωτίζει τις μέρες σου,
απέναντι, μίλια μακρυά...
Ουφ, παραείμαι μελό απόψε
Είπαμε, οι γονείς οφείλουν να δίνουν δυό πράγματα στα παιδιά τους.
Ρίζες και Φτερά.
Και ο Παναγιώτης μου απόψε πήγε να βρει και τα δυό στο ίδιο σημείο...
Καλό βράδυ...
Και το τραγούδι δυνατά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου