Τα κλειδιά

Τα κλειδιά - Θοδωρής Κοτονιάς

 

Μου το είπε ένα αηδόνι
πως η άνοιξη τελειώνει
μα εγώ ποτέ μου δεν το πίστεψα
και άνθησανε οι δρόμοι
άλλη μια φορά ακόμη
και στην αγκαλιά σου μέσα μίσεψα

Άτιμη καρδία
δίχως να ρωτήσεις δίνεις τα κλειδιά

Μου Το ειπε μια τσιγγανα

 η καρδια σου ειναι αλανα
για να παίζουν κάθε Μάη τα παιδιά
κ αν τα γόνατα ματώνουν τα παιχνίδια
δεν τελειώνουν
στους γκρεμούς θα παίζει πάντα η καρδιά

 

Άτιμη καρδία
δίχως να ρωτήσεις δίνεις τα κλειδιά

 

 Μου το είπε ένα αστέρι
η γραμμή που'χεις στο χέρι
θα σε φέρνει ώς την πόρτα της μπροστά
 και αν ποτέ της δεν ανοίξει
ο αέρας θα φυσήξει ν
α σου φέρει πίσω ότι σου χρωστά

Άτιμη καρδία
δίχως να ρωτήσεις δίνεις τα κλειδιά

 

 

Καινούριο άκουσμα αυτό το τραγούδι,

 απογευματινό, μελαγχολικό βαρύ

σαν εκείνα τα τραγούδια που αγαπώ,

 με το αυτί στις λέξεις και την ψυχή

στη μουσική.

Ταξίδι.

Απέναντι με πυροφάνια οι ψαράδες  σκαλίζουν τα μέσα της θάλασσας

και ρίχνουν φως στα πιο περίεργα σημεία της.

Περίεργο φως.

Σαν ν αναδίνει ζήλεια.

Νύχτα, μέσα του Ιούλη,

 ταξίδια, παράπονα, λέξεις, σκέψεις,εικόνες, αναστεναγμοί, ελλείψεις

Μα φτάνει ένα αστέρι μόνο ψηλά για να δείξει το δρόμο...

 

Καληνύχτα