Ρεμπέτικο

Είναι απ τις αγαπημένες μου ταινίες.

Βαριά, δυνατή, διαφορετική, ανεξάρτητη, γεμάτη τραγούδι και πόνο.

Ρεμπέτικο του Κώστα Φέρρη

Με τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου.

"Το αδέσποτο τραγούδι των παρανόμων των περιπλανώμενων των εξεγερμένων των περιθωριακών Ελλήνων"

Ψηφίστηκε το 2000 σαν η καλύτερη ελληνική ταινία στο imdb όπου βαθμολογείται με 7,6.

Το αγαπώ για όλες τις θύμησες που μου φέρνει στο νου, απ την πρώτη φορά που το είδα μέχρι την κάθε φορά που κάθομαι να το ξαναδώ.

Ήρθε στο νου μου την περασμένη κουβέντα μέσα από μια κουβέντα για το ρεμπέτικο τραγούδι, την φιλοσοφία των ρεμπετών και το πόσο συνυφασμένο με την ιστορία της Ελλάδας είναι.

Ιστορία συναίσθημα και τραγούδι.

Με πιο πολύ αγάπη σ αυτό το τραγούδι.

Καίγομαι - Σωτηρία Λεονάρδου

 

Όταν γεννιέται ο άνθρωπος
ένας καημός γεννιέται
όταν φουντώνει ο πόλεμος
το αίμα δε μετριέται

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Ορκίστηκα στα μάτια σου
που τα χα σαν βαγγέλιο
τη μαχαιριά που μου δωκες
να σου την κάμω γέλιο

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Μα συ βαθιά στην κόλαση
την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου
ευλογημένος να σαι

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

 

Σήμερα είναι μέρα για Ρεμπέτικο ξανά.