Wild is the wind - Απουσία

 

 

 

Λυσσομανούσε ο άνεμος και απόψε απ έξω.

Αγέρας και θηρία.

Θηρία και ρίζες.

Eπικές μάχες, παραμονές της Απόκριας.

Παραμύθια, φόβοι και δυο μάτια απομαγνητισμένα.

Ερμητικά κλειστά παραθυρόφυλλα.

Κλειστά άχρηστα όστρακα.

Φόβοι αναθεματισμένοι.

Απειλές και υποσχέσεις.

Ο χρόνος περνάει, αδυσώπητο βουβό τέρας.

Κατασπαράσσει, ταίζει, τρώει αχόρταγο.

Απαιτεί χωρίς να μπορεί να αποκτήσει.

Παραμυθιού συνέχεια.

Μα απόψε τα παραμύθια τρομάζουν, σαν τον άνεμο.

Σκληρά παραμύθια γεμάτα ρίζες, γεμάτα αγκάθια, γεμάτα φοβίες.

Και ο άνεμος φυσάει , θαρρείς και προσπαθεί να σβήσει τη θράκα με το φύσημα.

Στενεύει απόψε ο άνεμος.

Λιγοστεύει.

Απουσία.

 

 

Ποτέ δεν κλάψαμε μαζί.
Ποτέ δεν πάψαμε να πιστεύουμε
πότε, και πως θα
τελειώσει αυτή η νύχτα
μέσα μας.

Δώσε μου
τα χέρια σου
να τα φιλήσω
να ζήσω μέσα τους
για μια στιγμή
για μια μέρα
μόνο αρκεί.

Άκουσε...
Είναι ο έρωτας τρελός...
Άκουσε, άκουσε την φωνή μου...
Φεγγάρι και γκρεμός...

Είναι ο έρωτας συνωμοσία
σκληρό φιλί και απουσία.

Άλλο ένα ξημέρωμα
να τελειώνει
μέσα στο σώμα μου
πέφτει η βροχή
μια καταιγίδα θέλω να ‘ρθει.

Άκουσε...
Είναι ο έρωτας τρελός...
Άκουσε, άκουσε την φωνή μου...
Φεγγάρι και γκρεμός...

Είναι ο έρωτας συνωμοσία
σκληρό φιλί και απουσία.