61 χρόνια μετά την δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του, Δ. Μπάτση, Ν. Καλούμενου και Ηλίας Αργυριάδη.
Από τις 30 Μάρτη του 1952.
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλο - Γιάννης Ρίτσος
Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φοράπώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
Μʼ ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
Μʼ ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει.
Καλημέρα σύντροφοι
Καλημέρα ήλιε
Καλημέρα Μπελογιάννη.
1952
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ
Έχω απάνω στο τραπέζι μου τη φωτογραφία του ανθρώπου με το άσπρο γαρούφαλο -- που τον ντουφέκισαν στο μισοσκόταδο πριν απ' την αυγή, κάτω απ' το φως των προβολέων. Στο δεξί του χέρι κρατάει ένα γαρύφαλο πούναι σα μια φούχτα φως απ' την ελληνική θάλασσα. Τα μάτια του τα τολμηρά, τα παιδικά, κοιτάζουν, άδολα, κάτω από τα βαριά μαύρα τους φρύδια. |
Έτσι άδολα -- όπως ανεβαίνει το τραγούδι σα δίνουν τον όρκο τους οι κομμουνιστές. Τα δόντια του είναι κάτασπρα -- ο Μπελογιάννης γελά. Και το γαρύφαλο στο χέρι του είναι σαν το λόγο πούπε στους ανθρώπους τη μέρα της λεβεντιάς -- τη μέρα της ντροπής. Αυτή η φωτογραφία βγήκε στο δικαστήριο ύστερ' απ' την καταδίκη σε θάνατο. (Περιοδικό "Σοβιετική Γυναίκα" Απρίλη 1952) Ναζίμ Χικμέτ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου