Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Κώστας Καρυωτάκης - Αγάπη

"...Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα..."

Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
... Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!

Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν έιμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος.

Αγάπησα – Νάνα Μούσχουρη

Αγάπησα κι όλα γίναν φώς
ανάβει η νύχτα κι αρπάζει ο ουρανός
κι όλα είν΄αλλιως, κι ολα ειναι φώς
μου “δωσες άλλη μια ζωή να ζήσω
και το κεφάλι σ ΄εναν ώμο ν ακουμπήσω
να ξορκίσω κάθε κακό
μου δωσες άλλη μια ζωή να ζήσω
ναχω και πάλι μια αγκαλια να κατοικήσω
ν αναστήσω ότι αγαπώ
Αγάπησα κι άνοιξα φτερά
πετάει η ψυχή μου μ αγγέλους ψηλά
κι εχω φτερά κι έχω χαρά
μου δωσες άλλη μια ζωή να ζήσω
και το κεφάλι σ΄εναν ώμο ν ακουμπήσω
να ξορκίσω κάθε κακό
μου δωσες άλλη μια ζωή να ζήσω
ναχω και πάλι μια “γκαλια να κατοικήσω
ν αναστήσω ότι αγαπώ


 Ένα ποίημα , και ένα τραγούδι.
Βαριά η κούραση απόψε.
Για να κλείσει η μέρα.
Η βδομάδα...
Όλα λίγο διαφορετικά απόψε.
In safe mode...
κλειστά παραθυρόφυλλα...
Καληνύχτα

3 σχόλια:

ο κυριος αμ είπε...

καληνύχτα Δημητράκι μου ...

agrampelli είπε...

Εγώ να πω πως χαίρομαι που "ξαναγύρισες" στα μπλόγκια μικρή μου.

(Μου θυμίζεις τις πρωτάρες, αθώες μου στιγμές. Και το αγαπώ πολύ αυτό)

Σε φιλώ :)

Δήμητρα είπε...

Kαλώς τα και τα δυό τ αγαπημένα μου...
Αλεκάκιμ φιλί μεγάλο...
Ντινάκι μου γλυκό...δεν ξέρω πως μου ξαναήρθε η ανάγκη...αγάπη το μπλογκ...δεν ξεχνιέται...φιλί!

Πού πήγε;;