Πρωινό τσιγάρο

 

Πρωινό τσιγάρο 

 Χάρις Αλεξίου- Γιώργος Νταλάρας

 

 

Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση
και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών σ’ ένα καρέ τυφλών

 

 

Καλημέρα πρωινή από συνήθεια και ανάγκη.

Ή από μια έντονη μακρυνή σκέψη.

Επειδή το πρωινό είναι το τσιγάρο που μου λείπει πιο πολύ.

Και επειδή έχει θεριέψει η ανάγκη να το ξαναρχίσω...

Ας ξεκινήσουν τα Σαββατιανά...
(9?)

Καλό Σάββατο...