Παράπονο

 

 

Αστρα μη με μαλώνετε

 

 

Άστρα μη με μαλώνετε
που τραγουδώ τη νύχτα

Ω, γιατί `χα πόνο στην καρδιά
γιατί `χα πόνο στην καρδιά
ψηλό μελαχρινάκι μου
γιατί `χα πόνο στην καρδιά
και βγήκα και τον είπα
Άστρα μη με μαλώνετε
που τραγουδώ τη νύχτα

Στ’ άστρα θα πω τον πόνο μου
απού δεν τον μαρτυρούνε

Ω, απού `χουνε κι υπομονή
αχ ή, πώς με κατάντησες
απού `χουνε κι υπομονή
ώρες με τσ’ ώρες και γροικούνε
Στ’ άστρα θα πω τον πόνο μου
απού δεν τον μαρτυρούνε

Δεν έτυχε φεγγάρι μου
να `ρθεις στο χάλι απού `μαι

Ω, κι έχεις το δίκιο να ρωτάς
αχ ή, πώς εκατάντησα
έχεις το δίκιο να ρωτάς
γιάηντα στεναχωρούμαι
Δεν έτυχε φεγγάρι μου
να `ρθεις στο χάλι απού `μαι

Έχασα την αγάπη μου
κι εσύ ρωτάς φεγγάρι

Ω, για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί
αχ ή, καημοί και βάσανα
για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί
ο ύπνος να με πάρει
Έχασα την αγάπη μου
κι εσύ ρωτάς φεγγάρι

 

 

 

Την ώρα που γύριζα απόψε η ματιά καρφώθηκε στον σκοτεινό μαύρο ουρανό.

Σημάδι κανένα.

Μαύρος , άψυχος

Αγριεμένος.

Σαν άδεια αγκαλιά.

Και εκεί στην άκρη, νιογέννητη Σελήνη.

Μικρούλα, φοβισμένη και δειλή.

Μίλια μακρυά.

Σαν μαλωμένη στεκόταν ,ξεκάρφωτη, αταίριαστη.

Ουρανός κλειστός.

Άστρα μην με μαλώνετε στο ράδιο

ταιριάσματα βαθιά...

 

-Από Γαργανουράκη γιατί είπαμε,

 τα αυθεντικά,

 τα ατόφια

τα πρώτα

 είναι αλλιώς