Να κοιμηθούμε αγκαλιά

 

Να κοιμηθούμε αγκαλιά- Βασίλης Παπακωνσταντίνου

 

Πάλι μέτρησα τ΄αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
μόνο τα δικά σου χέρια δε μ΄ εγκαταλείπουνε...
Πώς μ΄αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται...

Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας...
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας...

Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ΄τα χαράματα...
Στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου...

Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας...
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας...

Έχω μαζέψει ένα σωρό εικόνες.
Έχω γεμίσει χρώμα και συναίσθημα.
Έναν κάβο με μια ήρεμη ,γαλήνια θάλασσα πρωί. λίγο μετά την Ανατολή.
Η ίδια θάλασσα στιγμές μετά θα πάρει στα χέρια της απαλά, ένα κορμί να γαληνέψει.
Απόλυτη σιγή. Μόνο δυό καίκια από μακρυά να πληγώνουν για λίγο τη σιωπή.
Μια ανεμοδαρμένη ερημική παραλία,κρυφή.
 Ένα κόκκινο αυτοκίνητο θα καταστρέψει  το τοπίο, αταίριαστο και μακρυνό , μα θα κάνει την θάλασσα λίγο πιο άγρια ,και ένα  γλάρο να φωνάζει πιο δυνατά για την αλλαγή του καιρού.
Μια κερασιά, σήμερα το πρωί , γεμάτη λουλούδια, φρέσκια σαν κάθε άνοιξη.
 Ζωντανή μετά και από τούτο το χειμώνα.Με τα κλαριά να λυγίζουν ίσαμε τη γης για χάδι.
Δυο κοριτσίστικα δωμάτια. Με ροζ κρεβάτια, τριανταφυλλί κουρτίνες , ένα μπαούλο σκαλιστό με όνειρα και έναν ουρανό από  νεραιδόσκονη να φωτίζει τους δρόμους τους. Μακάρι.
Μια ανδρική φιγούρα μέσα στο ψιλόβοχο, βιαστική, περήφανη, με κουκούλα λίγες στιγμές προτού η βιασύνη γίνει χαμόγελο και φως.
Μια αγάπη να δυναμώνει ευδιάκριτα ανάμεσα σε δυό μάτια.-Παραδοχή.Εύφλεκτα.
Ένα κορμί να τα βάζει με ύπνο, απόσταση, ξύπνιο, όνειρα και σκέψεις, για τρία μερόνυχτα και στο τέλος αποκαμωμένο να παραδίδεται στην πανσέληνο ή στην παραμονή της. Και σε λίγες αράδες να σωριάζει τρείς αγάπες ..κούραση..
Μια πανσέληνο καλά κρυμμένη πίσω από τα σύννεφα, μέσα στο χρωματιστό της αλωνάκι,σαν  μικρό αγόρι που δεν σταμάτησε να ρωτάει και να ζητάει μέχρι που αποκοιμήθηκε, ζαλισμένο από Μάχη Νίκη και Δύναμη μέσα σε αγαπημένη αγκαλιά.
Τρέμουλο στα μάτια βαθύς αναστεναγμός.