Απρίλη ψεύτη

 

 

 

Πολύ τον περίμενα φέτος τον Απρίλη.

Καταμεσής της Άνοιξης.

Τον έχω αγαπήσει πριν καν εμφανιστεί.

Και ήρθε πάλι φέτος.

Περήφανο, αργό, βαρύ περπάτημα, αντρίκιο.

Απρίλης και μοιράζει

Μπήκε και σκόρπισε ζεστές, όμορφες ματιές, αρώματα, γέλια παραμύθια και ψέματα.

Τα όμορφα ψέματα, τα συνειδητοποιημένα.

Απρίλη ψεύτη χάνομαι στα ψεύτικα όνειρά σου...

Τον αγαπάω τον Απρίλη.

Κάθε χρόνο που περνάει μαζί μου, τον αφήνω να με μάθει , να τον μάθω, να με νανουρίσει με τα αλλιώτικα παραμύθια του.

Τα ψέματα του

Τα ψέματα που χω ανάγκη, που μπορώ, που με κάνουν λίγο αλλιώς , λίγο διαφορετική, λίγο πιο μεγάλη, και πολύ παιδί...

Ξέρω τούτος ο Απρίλης θα μ ανεβάσει  πιο ψηλά,

θα με ταξιδέψει σ επέτειους ,γενέθλια

 σε στεριές και θάλασσες,

 σε νεράιδες και καπετάνιους,

θα μ αγαπήσει και θα τον λατρέψω,

 μέχρι να γλιστρίσει μέσα απ τα χέρια μου σαν κάθε χρόνο.

Απ το δικό μου το λίγο μέχρι το δικό σου το πολύ.

Τούτος ο Απρίλης είναι δικός σου και δικός μου...

Και μεις που έχουμε γεννηθεί τον μήνα τούτο , ξέρουμε να αγαπάμε τα ψέματα, να φτιάχνουμε μ αυτά ιστορίες στο χαρτί , στο μυαλό, στη ζωή, ξέρουμε να φυσάμε μαγικά μέχρι να φύγουν τα σύννεφα και οι μπόρες, ξέρουμε μ ένα γέλιο να κάνουμε τα τείχη μας να μην φαίνονται καθόλου....

Γιατί φέτος ο Απρίλης ούτε εμπόδια θα χει , ούτε κρυφά περάσματα....

Το υπόσχομαι...

 

Κόκκινος χορός - Χάρης Πάνος Κατσιμίχα

 

Βουίζει απόψε μυστικά
μες την καρδιά μου ένας σκοπός
καρδιά μου
Σ’ άγνωστες γλώσσες μου μιλούν
φλογερές μεθυσμένες
και με κυκλώνει από παντού
ο κόκκινος χορός.

Απ’ το σκοτάδι έρχομαι
μ’ ένα μικρό τραγούδι
τραγούδι
Ένα τραγούδι φωτεινό
κρυφά να το χαρίσω
στους φίλους που είναι πια αργά
αργά να κάνουν πίσω.Πότε θα τραγουδήσουμε
τραγούδια ευτυχισμένα
τραγούδια
Απρίλη ψεύτη χάνομαι
στα ψεύτικα όνειρά σου.
Μικρές τσιγγάνες του Νοτιά
χορεύουν στη ματιά σου

 

 

 

Και για να μην ξεχνιόμαστε.........

 

Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ' την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.
Ο χειμώνας μάς ζέσταινε, σκεπάζοντας
Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας
Λίγη ζωή μ' απόξερους βολβούς

 

Έρημη Χώρα του Τ.Σ. Έλιοτ σε μετάφραση Γιώργου Σεφέρη