Εκατόφυλλα- Γιάννης Χαρούλης
Εκατόφυλλα στον Άδη
και μαχαίρι ακονισμένο
μ’ έχεις βάλει στο σημάδι
κι όλο κλαις, που δεν πεθαίνω.
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ’ αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις.
Σε όσους πολέμους κι αν με πας, θα σε νικήσω
αγάπησέ με αν τόσο θες να ξεψυχήσω.
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ’ αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις.
Σε όσους πολέμους κι αν με πας, θα σε νικήσω
αγάπησέ με αν τόσο θες να ξεψυχήσω
και μαχαίρι ακονισμένο
μ’ έχεις βάλει στο σημάδι
κι όλο κλαις, που δεν πεθαίνω.
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ’ αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις.
Σε όσους πολέμους κι αν με πας, θα σε νικήσω
αγάπησέ με αν τόσο θες να ξεψυχήσω.
Μέλι στάχτη και φαρμάκι
με τ’ αψέντι ανακατώνεις
με κερνάς κρυφά λιγάκι
μα ούτε έτσι με σκοτώνεις.
Σε όσους πολέμους κι αν με πας, θα σε νικήσω
αγάπησέ με αν τόσο θες να ξεψυχήσω
Γιαννης Πάριος Είπα να φύγω
Είπα να φύγω μα με κράταγε η λύπη,
είπα να μείνω αλλά είχα κουραστεί.
Ώσπου αντάμωσα ένα άγιο καρδιοχτύπι
κι είπα να σπάσω του καημού μου την κλωστή.Ένας κερδίζει στην αγάπη κι άλλος χάνει,
μα όποιος κέρδισε δεν είναι ο νικητής.
Πάντα το δάκρυ του χαμένου τόνε φτάνει
για να του σβήσει το τραγούδι της γιορτής
είπα να μείνω αλλά είχα κουραστεί.
Ώσπου αντάμωσα ένα άγιο καρδιοχτύπι
κι είπα να σπάσω του καημού μου την κλωστή.Ένας κερδίζει στην αγάπη κι άλλος χάνει,
μα όποιος κέρδισε δεν είναι ο νικητής.
Πάντα το δάκρυ του χαμένου τόνε φτάνει
για να του σβήσει το τραγούδι της γιορτής
Στρατηγική -σχέδια -πλάνα .
Στ όνομα μου κρυμμένη μια ήττα.
Ή μάλλον δύο.
Νίκες μάχες, mind games control.
Η πόλη -σου- εάλω.
Ρον Ρουά η τελευταία μου λέξη.
Βαριά η μέρα σήμερα.
Δύναμη μου.
Δύναμη μου.
Ούτε ένα στρατιωτάκι χαμένο.
Γαρμπής είναι
Γαρμπής είναι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου