Καθρέφτης

 

 

Ξαφνικός έρωτας - Ελένη Βιτάλη

Έλα λίγο
μόνο για λίγο
ζω και ξαναζώ
κάθε μας στιγμή
σε χώρο μυστικό
καρδιά μου σ’ ανταμώνω

Έλα λίγο
μόνο για λίγο
μέσα μου σιωπή
μίλα μου εσύ
όλη μου η ζωή στα χέρια σου κλεισμένη

Έλα λίγο
μόνο για λίγο
ζω και ξαναζώ
κάθε μας στιγμή
σε χώρο μυστικό
καρδιά μου σ’ ανταμώνω

Έλα λίγο μόνο για λίγο

 

Σημερα ολη μερα, θαρρεις κ ειχα 2 ματια καρφωμενα πανω μου.

Να σταζουν μέλι.

Σαν να βλεπα εμενα μεσα απο καθρεφτες.

Πολλαπλό το είδωλο,απόλυτη η ταύτιση.

Κουρτίνες βαριές, παιδικές φωνές, συναίσθημα, ηρεμία, γαλήνη, στο νεφέλωμα,

Παραμύθι, όνειρο, ταξίδι.

Κούμπωμα και στα τρία.

Αντάριασμα τ Αγέρα σε όλη του την ένταση

 Ανάμεσα στο τί , το πώς, το γιατί, ανάμεσα στο ποτέ στο πάντα και στο από πάντα.

Και ενώ το τελευταίο οχυρό έπεσε, σχεδόν αμαχητί, πλέον δεν έχω τίποτα να μένει πίσω.

Πανιά ανοιχτά σε ιστιοφόρο παλιό ξύλινο, απ αυτά με τα κάθετα κατάρτια, που βοηθούν τα πανιά να ορτσάρουν περισσότερο, απ τη δύση μέχρι την ανατολή- ταξίδι.

Γλύκα να μπάζει από παντού, ασήμι η θάλασσα και μια μυρωδιά να τρυπάει το είναι μου.

Δεν έχω πολλές λέξεις απόψε.

 Φόρτιση, συναίσθημα και γέμιση.

Του φεγγαριού, τ Αγέρα, της Θάλασσας.

Τις ώρες που γίνονται ένα.....