Του Παραπόνου

 

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Χαμογελάς, στα μάτια σου γλιστράω
δε με κοιτάς, μα πες μου πού να πάω
πού να σε ζητώ, πού να σ' αγαπώ, πού να σε ξεχνώ

Και με φιλάς, η ανάσα αγριεύει
και σου ζητώ, αυτό που περισσεύει
δυο αναπνοές, λέξεις σου παλιές, κάτι να μη θες

Θέλω να καις, άστρο μου κι αν θες
να με προσέχεις στις φτηνές μου τις στιγμές
και από κει ψηλά, ρίξε μια ματιά
πες μου πως βλέπεις τα δικά μου τα παράπονα
Εμείς οι δυο, δυο κούνιες στο παρκάκι
τη μια είσαι εδώ, σε χάνω σε λιγάκι
αίμα μου ξανθό, πού να σ' αγαπώ, πού να σε ξεχνώ

Κι αν στο φιλί, ξημέρωμα με πάρει
να κοιμηθώ, στα χέρια σου κουβάρι
μια γωνιά εδώ, κι άμα αναστηθώ, πες μου ότι ζω
Θέλω να καις, άστρο μου κι αν θες
να με προσέχεις στις φθηνές μου τις στιγμές
και από κει ψηλά, ρίξε μια ματιά
πες μου πως βλέπεις τα δικά μου τα παράπονα

 

 

 

Παράπονο - Ελευθερία Αρβανιτάκη

 

Βαριά βραχιόλια οι λύπες
πως μ' αγαπάς δεν είπες.
Το 'χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου
κι ας πέθαινε το σώμα μου.
Δε θέλω, φως μου, κόσμο
στα χείλη μου έχω δυόσμο.
Το 'χω παράπονο πάρε μου, ζήτα μου
της λησμονιάς σαϊτα μου.
Σου στέλνω μ' ένα γράμμα
του φεγγαριού τη λάμα.
Παρ' τη και χτύπα με μάνα μου, τρέλα μου
κι αν κλαίει η ψυχή σου, γέλα μου.

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιό κρασί μεθάει τα μάτια του, πες.

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη

 

 

Μ ένα παράπονο

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Ήθελα κάτι να σου πω
και στο τραπέζι σου θα 'ρθω
μ' ένα παράπονο
μ' ένα παράπονο πικρό
να σε καλησπερίσω

Έχεις αφήσει μια ψυχή
στην παγωνιά και στη βροχή
μ' ένα παράπονο
μ' ένα παράπονο πικρό
θα σ' το ξαναθυμίσω

Αν είσαι άντρας με καρδιά
φέρ' την μαζί σου μια βραδυά
μ' ένα χαμόγελο
μ' ένα χαμόγελο ζεστό
θα σε καλωσορίσω

 

 

Παραπονιάρικο μου - Νταλάρας Γιωργός

Ό,τι κι αν έχεις στην καρδιά
να μου το λες μικρό μου
κι όχι να κάθεσαι να κλαις
παραπονιάρικό μου

Και αν σε πίκρανα εγώ
με τον εγωισμό μου
συμπάθησέ με και μην κλαις
παραπονιάρικό μου

Απόψε θα `ρθω να στο πω
πως σ’ αγαπώ μικρό μου
και μην κρυφοστενάζεις πια
παραπονιάρικό μου

Παράπονο μου Γιάννης Πάριος

 

Παράπονό μου, παράπονό μου
στο πρόσωπό μου μια χαρακιά
Ένα σου λέω παράπονό μου
μην ξαναφύγεις πια

Χρώματα αλλάζει το πρόσωπό μου
παράπονό μου σαν μου γελάς
Χάνω τον κόσμο από εμπρός μου
όταν δε μ’ αγαπάς

Παράπονό μου, παράπονό μου
κρίνο και ρόδο μου
Δώρο σου κάνω τον εαυτό μου
Έχεις το λόγο μου
να μη σε χάσω παράπονό μου
Τρέμω απ’ το φόβο μου

Παράπονό μου, παράπονό μου
στο πρόσωπό μου μια χαρακιά
Ένα σου λέω παράπονό μου
μην ξαναφύγεις πια

Που ν’ ακουμπήσω το όνειρό μου
παράπονό μου το πιο γλυκό
Φεύγεις και χάνω κάθε δικό μου
και που να κρατηθώ

Παράπονό μου

 

 

 

Παράπονα μαζεμένα σήμερα. Της βδομάδας που τέλειωσε.

Του χρόνου που φεύγει.

Του πρωινού που αλλάζει.

Του χρόνου που δεν φτάνει.

Από το ροκ μέχρι του βαθύ στεναγμού.

Το παράπονο είναι κατάθεση,έχει ψυχή και ανάγκη.

Έχει δύναμη να ορθώσει τείχη και να γλυκάνει ματιές.

Αιτίες και λόγοι.

Επιθυμίες και σκέψεις

Καλήσπέρα όμως